11. samen

473 37 3
                                    

 'Where our eyes are never closing
Hearts were never broken'

Met een zelfzekere pas loop ik naar mijn kamer. De deur staat  op een kier open en voorzichtig kijk ik naar binnen. Wat ik zie doet me helemaal verstijven. Zeno staat naar zijn camera te kijken. Waarschijnlijk naar het filmpje van mijn reactie op zijn verassing. Zijn levendige ogen stralen en een ontwapenende glimlach siert zijn gezicht. Hij haalt een hand door zijn mosterdkleurige haar en enkele plukken haar pieken alle kanten op. Dat is de Zeno waar ik gevoelens voor heb gekregen. Van die Zeno krijg ik kriebels in mijn buik. Die Zeno liet me me weer mooi voelen nadat Michael me als een stuk vuil had achtergelaten. Mijn hand gaat naar de zilveren hanger die op mijn huid rust. 

Zeno heft zijn hoofd op en kijkt me met zijn stormachtig grijze ogen vrolijk aan. Zijn camera legt hij naast zich neer op mijn bureau. "Kom op prinses. Toon me hoe je eruitziet. Aarzelend kom ik de kamer binnen. Hij laat zijn ogen zonder schaamte over me heen glijden. "Prachtig." Hoor ik hem onder zijn adem fluisteren. Poef, weg zelfzekere Luna. Ik doe mijn best om me aan mijn voornemen te houden, maar hij kijkt me zo liefdevol aan. Ik moet mijn best doen om de woorden uit te spreken en ik durf hem niet eens aankijken terwijl ik het zeg. "Zeno, ik vind... Zo kan ik echt niet verder." Het komt eruit als een fluistering, maar ik weet dat hij het gehoord heeft, want hij komt naar me toe. 

Mijn blik is nog steeds op mijn voeten gericht en ik schrik dan ook als een vinger mijn kin naar boven tilt. "Ik ben een domme, domme jongen." Zucht hij als hij me met verdrietige ogen aankijkt. Hij laat mijn kin los en gaat met zijn vingers over de blauwe plekken in mijn gezicht. Zijn handen vervolgen hun weg naar mijn polsen en ik krimp in elkaar bij de aanraking. Weer verlaat een trieste zucht zijn mond en hij laat zijn handen over de prachtige tule-achtige stof van mijn jurk glijden. Met grote ogen kijk ik naar hem op en wacht tot hij verder gaat.

"Luna, ik ben de domste jongen die je ooit bent tegengekomen. Ik doe je zoveel pijn. Alleen maar door aan mezelf te denken en jou niet te vertrouwen. Hoe moet je je nu voelen. Gekwetst, gebroken, alleen, want je kan er met niemand over praten. Het is belachelijk, maar ik besefte pas wat ik had toen ik het bijna kwijt was. Door je pijn te doen, wilde je me niet meer zien en ik ben zo gelukkig dat ik je vrienden heb weten te overtuigen om het goed te mogen maken. Ik wil dat je het me vergeeft Luna. Jij bent mijn prinses, nog altijd even mooi als de eerste dag dat ik je zag. De dag dit ik besloot dat je de mijne moest zijn en alleen de mijne. Ik word gewoon zo snel bang om je kwijt te raken. Kijk naar jou. Je bent gewoon een engel in vermomming. Zo lief, zo teder, zo grappig, zo alles wat ik in mijn leven wil. Het spijt me vanuit het diepste van mijn hart en ik weet dat het niet gemakkelijk is, maar vergeef me alsjeblieft. Zoals ik je al lang heb vergeven dat je achter mijn rug filmnachten houd met Finn en met hem in één bed slaapt en het me niet durft vertellen omdat je bang bent dat ik je weer pijn ga doen als ik erachter kom. Of zoals ik je al heb vergeven dat je me niet verteld hebt dat die jonge, hoe heet hij, Calum hier blijft slapen. Ik beloof te veranderen Luna. Als ik jou daarmee bij me kan houden. Ik wordt een nieuwe ik. Beloofd."

Met tranen in mijn ogen kijk ik hem aan. Dit maakte niet alles goed wat er gebeurd was, maar het verzachtte mijn woede wel. Het was nu eerder een stil soort verdriet diep in mijn binnenste. Ik twijfel heel hard. Mijn binnenste werd verscheurd en ik wist niet wat te doen. Mijn radeloosheid moet in mijn ogen te zien geweest zijn, want Zeno legde zijn handen op mijn wangen en veegde en verdwaalde traan weg van mijn wang. Hij komt met zijn gezicht dichter naar het mijne toe. "Ik ga je niet kussen." Zegt hij. Er valt een gespannen stilte in mijn vrolijke kamer. Een steek van teleurstelling gaat door me heen. "Alleen als je dat zelf wilt." Zonder aarzelen druk ik mijn lippen zacht op de zijne. Alles is goed voor nu. Hij heeft zijn best gedaan en dingen beloofd. Vol passie trek ik hem naar me toe en zonder twijfel kust hij me naar zich toe. Zijn hand gaat naar de rits van mijn gloednieuwe jurk en enkele seconden later valt hij als een poel om me heen. Snel trek ik zijn grijze shirt over zijn hoofd en trek hem terug tegen me aan. Hij tilt me op en draagt me naar mijn bed, waar hij me zacht neerlegt. We moeten vanavond een hele week liefde inhalen en ik ben er klaar voor.

THE PHOTOGRAPH // MICHAEL CLIFFORDWhere stories live. Discover now