Serçe

20• Benim oldun

Kaşlarım havalandı önce, sonra aklım bunun olasılığını sorguladı bir an. "Yok canım daha neler." dedim şüphesiz bunun olmayacağına emin olurken. Akla sığan bir mantığı yoktu, ilgisini çekiyor olabilirdim ama aşık olma kavramı benim için fazlaydı. Benim gibi biri için, fazlaydı. Bana karşılık ılık bir gülümseme belirdi dudak kıvrımlarında, içimi ısıtabilecek bir sıcaklıkta. "Kör olmak için güzel bir gün." dedi yalın bir dille.

Kaşlarım çatıldı. "Nasıl yani?" diye sordum merakla. Neden sanki bunu doğrularmış gibi davranıyordu? Ya da bana mı öyle geliyordu? Kafasını iki yana salladığında sıkıntıyla iç çekti. "Boşver, zamanı gelince anlarsın." dedi, ihtimalleri kafamın içine amansızca sızdırırken. Ruh sağlığım için bir an evvel durumun karışıklığından ayrılmalıydım.

"O zaman ben duşa gireyim." Melankoli havayı dağıtmak amacıyla alelacele yanından sıyrılmaya çalışıyordum ki, bileğimi tutmasıyla oturur bir vaziyette kaldım. "Kendine fazladan iş çıkarma." Kaşlarım şaşkınlıkla havalanırken, sesindeki ciddiyetine mana yüklemek oldukça güçtü. "Anlamadım?" Yaramaz bir çocuk gibi gözleri parıldadığında, dirseklerinin üzerinde doğruldu. "İçimden bir ses, bir kere daha duş almak zorunda kalabilirsin diyor." Gözleri vücudumu baştan aşağı süzerken omuz silkti. "Hatta birkaç kere de olabilir." dedi.

Arzu dolu sesi kasıklarımı sızlatırken, güçlükle yutkundum. İvedi şekilde konuyu kapatmak zorundaydım. Eğer cevap verirsem, bunu uzun uzadıya konuşuruz gibi gelmişti. "Peki kahvaltı?" diye sordum, aramızdaki çekimden sıvışmak umuduyla. Hemen sonra aklına bir şey gelmiş gibi gözleri büyüdü. "Sucuklu yumurta?" Sesinde göz ardı edilemez bir heyecan vardı. "Hayatımın en güzel sucuklu yumurtası için sözün var." dedi, peşinden ekleyerek. "Eğer dolapta varsa, sözümü tuttum bil." Ayağa kalktığımda gülümseyerek beni izliyordu. "Bak bakalım."

Muzipçe konuşması uyarılmama sebep olurken, beni izleyen gözlerini arkamda bırakarak mutfağa yöneldim. Yakınlığından ayrılmamın rahatlığıyla derin bir nefes aldım. Beni etkiliyordu, deli gibi çekiyordu ve bunu biliyordu. Bu tehlike, beni olağan üstü hale getirebilecek bir husustu. Bana yapabilecekleri aklıma geldiğinde, hızla kafamı iki yana sallayarak dolabı açtım. Kısaca göz gezdirirken, gördüğüm sucuğa gereksiz bir şekilde sevinmiştim. 4 yumurta ve sucuğu alarak dolabı kapatmıştım ki, hemen yanı başımda kalçasını tezgaha dayamış Civan'ı fark ettiğimde yumurtalar elimden düştü.

Dudaklarımdan dökülen küfüre engel olamazken, üstüm dahil yerlere saçılan yumurtalara baktım. Sinirlerim bozulmuştu. Bakışlarımı öfkeyle ona çıkardığımda ellerini havaya kaldırdı. "Ağzımı bile açmadım." dedi, sırıtmaya ramak kala. "Niye sessiz sessiz geliyorsun?" Hayır bir de hangi arada geldi? Hiç hissetmedim bile. "Ne yapsaydım? Dolaplara vura vura mı gelseydim?" Eğlenen ifadesi hızla devam etti. "Uslu uslu duruyorum ben, sen kendin heyecan yaptın." dedi, kollarını önünde birleştirirken. Rahat tavırları beni benden alabilecek bir kıvamdaydı.

Elimdeki sucuğu sertçe tezgaha koydum. Tezgah üzerindeki bezi elime alarak ona uzattım. "Temizleme işi sende." dedim ciddiyetle. Kaşları havalandı önce, sonra bir beze bir de bana baktı. Omuz silkti ve elimdeki bezi aldı. "Olur memnuniyetle." Dudakları keyifle kıvrıldığında gözlerini benden ayırmadan yavaşça çömeldi. Bir elini bacağıma koyduğunda tüylerim ürpererek ona baktım. "Eşofmanına sıçramış," dedi manidar bir sesle. Elindeki bezi hafifçe bacağıma sürttü. Bedenim istemsizce kasılırken yutkundum. "Kastettiğim şey bu değildi." dedim fısıltıyla. Gülüşünü duyar gibi oldum, bezi eşofmanın üstünde sürtmeye devam ederken. "Temizlememi istemedin mi? Temizliyorum işte."

Afallamış bir ifadeyle bacaklarımın önündeki çocuğa bakıyordum. Bana olan her bir teması beni müthiş heyecanlandırıyordu. Bu, bezi eşofmanıma sürttüğünde bacağımda hissettiğim dokunuşu için bile olsa. "Bacağımı bırakıp, yeri temizlersen sevinirim." dedim telaşa kapılarak. Bir an önce bana olan dokunuşlarını durdurmalıydı. Eli duraksadığında, kafasını kaldırıp haylazca bana baktı.