Bana doğru adımladığında ağaca bağlı olan atımı hızlıca söktüm. Tam atıma korkuyla biniyordum ki, genç adam bana seslendi.
"Tamam gelmiyorum korkma"
Gerçekten de gelmiyordu. Ellerini teslim olur gibi havaya kaldırmıştı.
"Korkmadım. Gidecektim zat...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hayat baştan sona bir esinti, Nereden geldi bu rüzgar? Kararmış sayfalar beyaz şimdi, Solmuş yapraklar uzak çiçekten.
Kalp bahçesinde hazine gömülü, Onca tohum arasında yeşermiş, Fırtınaya direnmiş bir aşk çiçeği.
Yoluna girmez dersin, imkansız dersin. Hiç ummadığın bir halde, en güzeliyle oluverir senin olmazların. Yoluna girmeyen her zorluk, bir duaya bakar. Geciken her dua senin iyiliğin için ve daha güzel haliyle sana gelebilmek içindir. Çünkü kabul olmayan bir dua yoktur. Benim olmazlarım, en kuvvetli imkansızlıklar dahilindeydi. Şimdi karşımda bana tam bir teslimiyet gösteren sevdiğim, uğruma herkesi karşısına almaya hazırdı.
"Babamla konuştum. Aslında öncelikle seni tanımak istedi."
Akman'ın söylediğiyle donup kaldım.
"Nasıl? Baban benimle tanışmak mı istedi?" dedim heyecanımı gün yüzüne çıkaran bir sesle.
Akman bana güldü.
"Dur heyecan yapma.. Olaylardan bahsedince yarın akşama az kaldı diye beklerim dedi.."
"Ben yine de heyecanlandım.."
"Sonra ben babama, atını ödünç alan kişinin sen olduğunu söyleyince.."
"Akman neden söylüyorsun? Kim bilir hakkımda ne düşünecek?" diye araya girdim.
"Beylem babam seni daha çok merak etti. Hatta dedi ki, kim bu koca yürekli kız? Benim oğlumu dize getirir."
"Kızmadı mı bana baban?"
"Yok kızmadı. Zaten benim yüzümden, peşimden gelebilmek için yaptığını biliyordu. Aksine bana kızdı. Ne diye kızı peşinden koşturuyorsun diye"
"Baban beni görmeden sevmiş, nasıl mutlu oldum anlatamam"
"Seni bir insan nasıl sevmeyebilir ki Beylem?"
"Bilmem Akman.. Nasıl sevmeyebilir?"
"Onu ben hiç bilemem güzelim. Ben daha, seni sevmeden bu yaşıma nasıl geldim, onu bile bilmiyorum.."
"Ya Akman.." diye mırıldandım.
Gözlerimiz birbirinde öylece soluklandık.
"Peki babana söylediğimiz yalandan da bahsettin mi?" diye sordum merakla.
"Bahsettim.."
"Ne dedi?"
"Neden bu kadar geç kaldınız dedi"
"Ben de babanı görmeden çok sevdim Akman" diyerek güldüm.
"Babalı kızlı benim papucumu dama atmayın da Beylem hanım"
