CHAPTER 20

3 0 0
                                    

ARZELL POV

After of days and today we are here at the scene of the crime.

Tama kayo ng naiisip, pumatay nanaman sila. Kumitil nanaman sila ng buhay gaya ng ginagawa nila ngayon ngunit ang hindi namin maintindihan....bakit tumigil sila nong mga nakaraan buwan.

Imposibleng nakataon lang 'yon ngunit sabi nga nila, ang mga detective mas naniniwala sa mga imposibleng mangyari.

"Detective Arzell," agad akong napalingon sa likod ko ng marinig ko ang tawag ni Gray.

Deretsa akong tumingin sa kaniya habang siya ay parang natataeng pusa sa inaasta niya ngayon.

Problema niya?

"Chief want's to see you," he said kaya bahagya akong napatango. "Gray" tawag ko ng akmang aalis na siya after niya sabihin ang dapat niyang sabihin sa harapan ko.

Hindi naman pweding laging iiwas sa akin ang lalaking 'to, ayaw kong maging uncomfortable siya when his with me nor kapag andito siya sa office.

Hindi lang siya o ako ang naaapektohan at ayaw kong pati ang trabaho niya ay madamay kaya as soon as possible we need i mean—i need to clear it with him.

"Let's grab lunch later," saad ko at di na siya inintay na magsalita at pinuntahan na si Chief gaya ng sinabi niya kanina.

Ano naman kaya ang pag uusapan namin at bakit gusto akong makita ng matandang 'yon?

Tsk.

Nang makarating na ako sa pintuan ay agad na akong kumatok ng tatlong beses at ganon na lang ang boses ni Chief sa loob.

"Pasok" maiksi niyang saad.

Mabilis ko ng pinihit ang doorknob in order to open the door at para narin makapasok ako sa loob.

After that i face Chief with full of curiosity on my face.

"Pinapatawag niyo daw po ako" magalang kong saad kaya bahagya siyang tumingin sa akin.

Base sa pag tingin niya sa akin parang may gusto siyang malaman o ipahiwatig sa akin.

Nyare?

"Yes, i just want to see you and having a serious discussion with you,right now." he said while using serious and cold tone.

What's wrong?

"What is it?" asking him with out of curiosity.

Iba ang kaba ko ngayon sa hindi malamang dahilan, bakit parang iba ang pakiramdam ko?

Pakiramdam ko parang may mali, parang ambigat ng presensya sa loob ng silid na 'to.

"You know the case 10 years ago?" pasimula niyang tanong kaya bahagya akong napatingin sa kaniya ng seryoso.

Case?

20 years ago?

"What case...?" hindi kona mapigilang hindi siya kunotan ng nuo dahil sa hindi ko talaga maintindihan kong anong ibigsabihin niya.

"The murder case 20 years ago, pinatay ang asawa habang ang anak ay nasa loob ng cabinet at tahimik na pinapanuod ang kaniyang ina na habang walang awang pinagsasasak-sa—" he suddenly cut his words when shout Infront of him.

"STOP!!" hindi ko mapigilang hindi makaramdam ng galit habang nanlilisik na matang tumingin sa kaniya. "Who are you to say that Infront of my fvcking face?!" i ask him while i deadly staring at him.

Who allowed him to say that Infront of me,

"Bakit..? Hindi ba't gusto mong malaman ang totoo? Hindi ba't una palang 'yon na 'yong pakay mo dito?" natatawa niyang saad at bahagya pang tumayo at lumapit sa harapan ko.

Crime files 2: WHO IS THE KILLER? जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें