Becky's Pov
.
.
.
Freen:Morning သဲငယ်။
Becky:Morning.
Freen:Morning Kissပေး။
Becky:ဟော့.....
ကလေးဆိုးဆိုးနေတဲ့ အမျိုးသမီးလေးရယ်ပါ။
ကျွန်မ မလိုက်လျောဘဲနေနိုင်မည်တဲ့လား။
တစ်ဖြေးဖြေးရှေ့တိုးလာသော အမျိုးသမီးလေး၏ မျက်နှာလေးကို လက့်
ဖြင့်အသာဆွဲကပ်ကာ......
နူးညံ့သော နှုတ်ခမ်း သားလေးကို လှမ်း၍စုပ်ယူလိုက်၏။
သူမလည်းချိုသာစွာပြုံးလိုက်ပြီး ကျွန်မအနမ်းများကို ပြန်လည်တုံ့ပြန်လို့ လာသည်။
Freen:ဒီနှုတ်ခမ်းတွေ ကတို့ကိုအရမ်းစွဲဆောင်နိုင်လွန်းတယ်ကွယ်။
ကျွန်မ ပြုံး၍သာ တုံ့ပြန်မိသည်။
Freen:Breakfast စားကြမယ်လေသဲငယ်။
Becky:ဟင့်အင်းမစားချင်ဘူး။တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတယ်။
Freen:မစားလို့မှမရတာကို။
Becky:'မ'ပဲစားလိုက်ပါ။
Freen:'မ'ခွံ့ကျွေးမယ်လာ။
ငြင်းလို့မရတော့ပဲသူမခေါ်ရာသို့သာ လိုက်ရတော့သည်။
Becky:'မ' Becတော်ပြီမစားချင်တော့ဘူး။
Freen:ဒါဆိုနို့လေးတော့သောက်။
Becky:နို့ကမသောက်ချင်ဘူး စို့ချင်တာ။
Freen:ဟိတ်လာမစနဲ့နော်မနက်အစောကြီး။
Becky:ဟီး''ချစ်လို့စတာ။
မျက်စောင်းလေးထိုးလာသော ထိုအမျိုးသမီးလေးကို မြတ်နိုး၍မဆုံးနိုင်ပါ။
.
.
.
.
Freen's POV
ကျွန်မအလုပ်တွေကို အိမ်ရှေ့စားပွဲပေါ်တွင် ထိုင်၍လုပ်နေချိန်....
Becky:မမ ရေ....
ကလေးလေးလို ခုန်ပေါက်ပြီးပြေးလာသော ပေါက်စန ရယ်ပါ....
Freen:ဟော့ဖြေးဖြေးပေါ့ ဘယ်လို့ဖြစ်လို့ပြေးလာတာလဲ။
ကျွန်မမေးသည်ကိုပြန်မဖြေဘဲ ပေါင်ပေါ်အတင်းခွထိုင်နေလေသည်။
ရင်ခွင်ထဲမှာခေါင်းလေးကိုဖွက်ထားပြီး.....
YOU ARE READING
Last Breath
Fanfiction'မ' ဆိုတဲ့နာမ်စားလေးတစ်ခုက ကျွန်မကိုအဲ့လောက်တောင်ရူးသွတ်စေခဲ့တာလား။
