Milano Beyefendisi / Yarı Texting

BÖLÜM 4: ŞANS

Selamun Aleykum Canlar.

Bu bölüm bilidimboleolacagini hanımefendisine ithaf edilmiştir.

Kafama göre bölüm atmaya karar verdim. Nitekim ben zaten düzenli bir kız değilim. Bölümler hoşunuza gider umarım.

İyi okumalar, cansınız 🐣

"Anne nolur bak kız o kadar çiğköfte istedi nolur yoğursan."

" Annecik yoğurmicam demedim ki ilk güne çok yemek yaptık. Oruçlusunuz zaten mideniz almaz. Ertesi gün yoğururum ben."

" Tamam o zaman. Ama bak söz verdin ha."

" Tamam Rumeysa tamam ama siz Açelya'nın yanına git kız tek başına temizlemesi evi."

Meryemler için yakın arkadaşım Açelyaların alt katını ayarlamıştık. Açelya ve eşi Faruk abi geçen sene evlenmişlerdi. Bina onlarındı. Alt katta kayınvalidesi yaşıyordu. O üç ay önce vefat edince daire boş kaldı. Faruk abi de seve seve daireyi onlara vermeyi kabul etmişti.

" Tamam ben çıkıyorum o zaman."

" Ne zamana gelir Meryem kızım?"

" Saat 6 gibi sanırım."

" Tamam çok geç kalma tamam mı?"

" Tamamdır Sultanım."

Üzerine ceketimi alıp evden çıktım. Yakındı zaten çok bişey almama gerek yoktu. Sokağın sonuna geldiğimde camları silen Açelyayı gördüm.

" Açelyaaa."

Bana baktığında yüzünde kocaman bi sırıtma oluştu.

" Ooo balım lütfettiniz ya."

" Evde tonla iş vardı ondan."

" Hıhı tabi tabi. Neyse gel bakalım içeri."

Açelya zaten çoğu şeyi halletmişti. Etrafı son kez süpürüp çıkmıştık. Eve geldiğimde saat 6 civarındaydı. Tüm hazırlıklar tamamdı. Annem, teyzem fır dönmüştü mutfakta. Şimdiyse sıra Meryemleri beklemekteydi. Saniyelerin geçmediği bi zamandı. Çalan kapı sesiyle duraksadım. Annem;

" Yusuf'u pide almaya yolladım o gelmiştir."

Hevesim kursağımda kalmıştı. Koşarak kapıyı açtığımda karşımda Meryem ve arkasında bodyguard gibi iki adam duruyordu.

" Rumeysa ablaaaaaa."

Diyip boynuma sarılmıştı Meryem. Bende onunla kocaman kucaklaştım. Zannettiğimden daha ufaktı. Sanırım baya sarılmıştık Meryemle. Gözlerimi açtığımda bana sırıtarak bakan iki adamı gördüm. İkiz miydi bunlar acaba? Nasıl bu kadar benzeyebilirler. Daha Meryem'in kollarından ayrılmadan Kamerin sesini duydum merdivenlerden.

" Meryeeeem."

Merdivenleri inmeden atlamıştı. Bu haline sırıttım. Kapıdakilere bakarak;

" Açılıcak mısınız yoksa zorla iteyim mi?"

Diyince adamlar ellerini kaldırıp geri çekildi. Meryem benden ayrılıp Kamere sımsıkı sarılmıştı. Bende kapıda duran gençlere bakarak;

" Hoşgeldiniz. Ben Rumeysa."

Söze ilk giren gözünün altında ben olan gençti.

" Hoşbulduk bende Hamza.'

"Bende Abdullah."

Kafamı hafif eğerek karşılık verdim.

" Rumeysaya alsana kızım misafirleri içeri kaldılar kapıda."