12.BÖLÜM

1.4K 90 21
                                    



Hayal miydi bu yaşadıklarım ya da gerçek miydi bu kadar acı ve hüsran veren yaşanılanlar. içinde bulunduğum bu karmaşanın içinde kendimi bulamıyordum.

belki artık pes etmeliydim sonuçta kim akıntıya bu kadar karşı koyabilirdi ki?

gözlerimi karanlıktan kurtarmak için yavaşça açarken gördüğüm tanıdık oda ile nefes alamadım bir an.

"hayır hayır "diyerek üstüne yattığım yataktan kalkmaya çalıştım fakat hareketimi engelleyen kollarımı ve ayaklarımın yatağın köşelerine bağlanmış olmasıydı. 

"ruh hastası "diye bağırarak kurtulmaya çalışıyordum fakat yapamıyordum canım acıyordu. 

bunu yapacak tek kişi vardı o da alexti. eşimi bırakmayacaktı bu çok tehlikeydi. onun bu saplantılı hastalıklı ilgisi bize zarar veriyordu.

ama bir yandan da ölmediğine şükür ediyordum. iki ay boyunca kendimi suçluyordum ya öldüyse diye ruhum bir azap içindeydi. 

bacaklarımı ve ellerimi çekiştirmeye başladığımda derim acıyordu. bileklerim kızarmıştı. dudaklarımdan kaçan küfrün haddi hesabı yoktu.

lanet olsun onun şirketine gittiğim güne. keşke ölseydim de gitmez olaydım. fakat nerden bile bilirdim ki  bu kadar saplantılı bir manyak olduğunu.

derin bir nefes alarak gözlerimi odanın içinde gezdirdiğimde camdan yansıyan ayın ışığı gece olduğunun göstergesiydi.

demek bir gün boyunca uyuyordum burada. pes ederek yatakta hareketsiz kaldığımda başıma gelenler yüzünden ağlayacak duruma gelmiştim.

hayatımı bu kadar altüst etmesine hakkı yoktu. fakat karşımdaki normal bir insan değildi o kural tanımaz mafya lideri hastalıklı herifin tekiydi. ruh hastasıydı. onu acil olarak bir kliniğe kapatılması gerekiyordu.

aradan geçen bir kaç dakikanın ardından kapı açıldığında içeri giren adam ile kaşlarım çatıldı. 

"Sana benden kaçamazsın demiştim avukat "diye bana bakan adamın gözlerine nefret ile baktım.

"çöz beni piç herif "diye küfürler savurduğumda beni ayıplarcasına başını iki yana sallayarak yatağa doğru yaklaştı.

"seni çözeceğim ama önce sakinleşmen ve dinlemen gerekiyor sevgili avukat "dediğinde kafayı yemek üzereydim.

"bırak beni "diye bağırdım. ondan nefret ediyordum. beni bulmasından nefret ediyordum. bana bu kadar saplantı olmasından nefret ediyordum. bu adam benden ne istiyordu?

"benden imkansızı istiyorsun doğan "diyerek bir dizini kırarak yatağa bastırarak üzerime eğildiğinde ona çatık kaşlarım ile bakıyordum.

"sen hastasın ruh hastasısın "dediğimde dudakları iki yana doğru kıvrıldı. elini yanağıma koyarak yanağımı okşarken ona bakıyordum.

"kendini benim gözümden görseydin avukat emin ol sende benim yaptıklarımı yapardın"dediğinde başımı yana çevirip bana dokunmasını engelledim.

"asla "dediğimde bakışlarımı ona çevirdim. "şunu unutma alex ben senin kırık vicdan terazin asla olmam beni kendinle karıştırma senin bu saplantın sana zarar verecek "dediğimde yüzüme doğru yaklaştı.

yüzlerimiz arasındaki mesafe yok denecek kadar azdı. nefesim sıklaştı. sarı hareleri gözlerime bakıyordu.

"bana sen zarar veriyorsun ama sensiz de yapamıyorum bu ne boktan bir şey olduğunu biliyor musun sevgili avukat "dediğinde gözlerime bakıyordu. dudakları dudaklarımın kenarına tüy kadar dokunarak geri çekildiğinde bana bakan adamın gözlerine bakıyordum.

"bana dokunma "diye bağırdığımda yatakta çırpınıyordum. bana bakan ruh hastası dudakları iki yana kıvrıldı.

üstündeki gömleği birden çıkarttığında gözlerim irileşti ne yapıyordu bu adam.

"korkma rızan olmadan dokunmayacağım sevgili avukat "dediğinde çıplak göğüsündeki sol tarafta duran yara izini gösterdi. 

"bu senden bana kalan bir hatıra görüyor musun "dediğinde ona bakıyordum. bunu ben yapmıştım.

"bir ay boyunca komada kaldım doktorlar eğer bir milim daha aşağıya gelseydi ölebileceğimi söylediler "dediğinde gözlerim doluyordu. ben bir katil olacakmışım.

"bana bunu başkası yapsa neler yapardım biliyor musun "dediğinde ona bakıyordum. "derisini yüzer etlerini hayvanlara yedirirdim "dediğinde yutkundum.

"ama sana bunu yapamam çünkü sen benim sevgili avukatımsın "dediğinde bana doğru yaklaştığında yanıma uzandığında ondan uzaklaşmak istedim ama buna izin vermedi hasta herif.

"bunu yapma dokunma bana "dediğimde sesim hafif titriyordu. korkuyor muydum evet ama ondan değil beni bırakmamasından.

"neden "dediğinde ona baktım. sarı hareleri çok yakınımdaydı. "neden beni sevmeye çalışmıyorsun neden "dediğinde ona bakıyordum.

"seni neden seveyim bana yalan söyledin hem de bir sürü hayatımı mahvettin beni alıkoydun sence bunları yapmışken seni nasıl seveyim "dediğimde gözlerime bakıyordu.

birden ayağa kalktığında "sadece yanımda olmanı istedim benimle ol istedim seni korumak istedim "dediğinde ona bakıyordum acı bir tebessüm ile.

"bana en çok sen zarar veriyorsun alex beni kendinden nasıl koruyacaksın "dediğimde yüzünü buruşturarak arkasını döndü. elleri yumruk olmuştu.

"ben sevmeyi böyle biliyorum "dediğinde yüzünü bana çevirdi. "daha önce hiç kimseyi sevmedim nasıl severim bilmiyorum ama sen başkasın hep yanımda olmanı yanımdan ayrılma istiyorum sana baktıkça doyamıyorum kalbime tuhaf ama huzurlu bir his geliyor "dediğinde ona acı bir tebessüm ederek baktım.

"sevmek bu değil alıkoyarak değil "dediğimde başını salladı. "seni bırakacağım "dediğinde ona bakıyordum. "ama bir şartla "dediğinde ona baktım. 

"beni seveceğine söz verirsen "dediğinde içimde tuhaf sıkıntılı bir his doldu. "deneyeceğim "dediğimde gülümsedi. bu kadar mı sevilmeye ihtiyacın var alex seni kimse sevmedi mi?


*****************************************************************************************

BÖLÜM HAKKINDA BOL YORUM İSTİYORUM. BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ. BEN ÇOK BEĞENDİM. 



MAFYA-BXBDove le storie prendono vita. Scoprilo ora