MAFYA-BXB

10.BÖLÜM-SEZON FİNALİ

1 HAFTA SONRA...

tutsaklık insanın fıtratına aykırı bir durumdur. insan özgürlüğü bazen yanlış yollar ile kazanmaya çalışırken aslında tutsaklığın daha derinine batıyordu. bazı insanlarda bunu doğru yollarla yaparken kendi benliğinden bir şeyler kaybediyorlardı.

ben doğru olduğunu sandığım özgürlüğümün yanlış kararlar sonucunda beni tutsaklığa esir ettiğini gördüm.

bunu belki bilmeyerek yaptım fakat yaptığım seçimleri ne geri alabilirdim ne de değiştirebilirdim.

sadece bu seçimi iptal ettirmeye çalışmaktan başka şansım yoktu. gözlerimi camdan dışarı çevirdiğimde dış kapıda bekleyen iki takım elbiseli adımın olduğunu gördüm. buradan kurtulmalıydım. bu adamdan kaçmalıydım.

resmen adam benim hayatımla oynamıştı. bunu neden yaptığını anlamıyordum. zorla güzelik olur muydu? Asla!

bu zamana kaybetmediğini düşünmüştü hatta bunun için türlü türlü hileler ile elde ettiğine eminimdir. bu yüzden onun ilk yenilgisi ben olacaktım.

kapının açılması ile içeri giren bedenin varlığını yok saydım. adım adım bana yaklaştığını hissettim.

varlığı arkamda aramızdaki mesafeden durduğunda bekledim. bakmadım ona.

"hala benimle konuşmayacak mısın avukat "dediğinde sustum. eli belime doğru giderken bir adım ileri giderek bana temas etmesini kestim. bana dokunmasını istemiyordum. mümkünse varlığını dahi görmek istemiyordum.

"senin için akşam bir süpriz hazırladım evde "dediğinde onu duymazlıktan gelmek istedim. konuşmamasın istedim.  ama o konuştu ben de dinledim.

"beni bir gün affedeceğini biliyorum avukat ne yaptıysam sana olan aşkımdan yaptım. "dediğinde onu dönüp 'insan sevdiğini bunu yapmaz bu sevgi değil takıntı 'diye bağırmak istedim fakat kendi doğrusuna o kadar bağımlı biriydi ki etrafındaki doğrular işe yaramazdı.

"akşam görüşürüz sevgili avukatım "dediğinde bakmadım ona. varlığı yavaş yavaş odayı terk ettiğinde gözlerimi kapattım. 

ona katlanmak istemiyordum artık. onun bu hastalıklı zihniyetinin kurbanı ben olmayacaktım. buna asla izin vermeyecektim.

derin bir nefes alarak gözlerimi camdan dışarıdan çekerek yatağa geçip oturduğumda buradan kurtulmanın bir yolunu bulmaya çalıştım. fakat bunu nasıl yapacaktım.

biraz sonra kapı açıldığında içeri giren esma elindeki tepsiyi komodinin üzerine bıraktı. yemek getirmişti.

"doğan abi iyi misin "dediğinde ona baktım. "sence esma iyi miyim "dediğimde bana üzgün bakışlar ile bakıyordu.

"aranızın bu kadar kötü gittiğini hiç tahmin etmezdim alex beyi seni çok seviyordu "dediğinde ona baktım anlamayarak.

"ne "dediğimde bana baktı. "alex bey seni aldattığı için bu kadar kırgın değil misin "dediğinde esmaya baktım.

"bu çıkarımı  nerden anladın "dediğimde esma gözlerini kapıya çevirip bana baktı.

"şey geçen gün alex bey evde iken odasında bir kadın ile konuştuğunu duydum. kadına 'bırak artık bunun peşini yoksa seni öldürürüm arzu 'diyordu "dediğinde duydum gerçekler beynimin uyuşmasına sebep oldu. 

ihanet bir kalbin ölümünde gerçekleşen son atış gibiydi. kalp ölmüştü geriye onun izi kalmıştı.

"doğan abi iyi misin "diyen esmaya baktım. başımı salladım. ayağa kalktım. "ben lavaboya gitsem iyi olacak "dediğimde esma başını salladı. odadan önce be çıktım sonra da esma. p merdivenlerden aşağı indiğinde ben de koridorun sonuna doğru yürümeye başladım.