MAFYA-BXB

8.BÖLÜM

Her zaman sakin ve huzurlu bir hayat yaşamak için beladan tehlikeden uzak durmuştum.

mutlu bir ailem güzel bir işim olması için çok emek vermiştim fakat şuan bulunduğum durum hiçte öyle göründüğü gibi değildi.

hayat siz kaçtığını yerden daha güçlü çeker sizi diyordu bir kitapta. gerçekten de öyleydi.

"bunu yapanları bulun "diye telefonda konuşan alexe baktım. üstünde siyah bir atlet ve yaralı kolu sarılmış bir haldeydi. fakat sanki o yaralanmamış gibi kolunu kolayca hareket ettirebiliyordu.

günün doğmasına yakın eve gelmiştik. şuan salonda koltukta oturmuş olan biteni izliyordum.

ben neyin içine düşmüştüm böyle?  gözlerimi kapatarak açtığımda içimde bulunduğum durum bütün sinir sistemimi bozmuştu.

önce şaşkın ve affalamış bir şekilde alexin beni yönlendirmesine izin vermiştim ama şuan sadece öfke ve sinir hissediyordum.

ben bunu ha etmiyordum. ben bu tehlikenin içinde bu adamın yanında daha fazla kalamazdım.

ayağa kalktığımda alexin bakışları bana döndü. ona doğru yürüdüm. "nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun "dedim anlamayarak ona baktım. telefonu kulağından çekerek sehpanın üzerine bırakarak bana baktı.

"ne yapamam gerekiyor avukat etrafı ateşe mi vereyim "dediğinde gözlerine öfke ile baktım.

"ne yaptığın beni ilgilendirmiyor çünkü bitti "dediğimde gözlerime bakıyordu.

"artık bu evde bir dakika bile kalmayacağım "diyerek arkamı dönerek merdivenlere yöneldim.

"ne diyorsun sen "diyerek arkamdan geldiğinde hızlı bir şekilde merdiveenleri geçip odama girdim.

dolaptan  bavulumu çıkartarak eşyalarımı koyduğumda içeri giren adam kolumu tutuğu gibi beni kendisine çektiğinde delici amber hareleri ile bana bakıyordu.

"ne yaptığını sanıyorsun sen "dediğinde ona kaşlarımı çatarak baktım. "çek ellerini üstümden "dediğimde gözlerime hala bakmaya devam ediyordu.

"hiç bir yere gitmiyorsun anladın mı beni "dediğinde ona alay eder gibi baktım.

"gidiyorum ve sen de buna engel olamazsın "dediğinde kolumu çekmeye çalıştım ama izin vermiyordu.

birden beni duvara yasladığında nefes nefese ona bakıyordum. "bana bak avukat beni tanımıyorsun sana bu zamana kadar yumuşak yüzümü gösterdim ve bunu kimseye yapmam ama benim diğer yüzümü görmek istemezsin bu yüzden beni buna zorlama "dediğinde kanımdaki öfke damarımı parçalıyordu.

onu bütün gücüm ile ittiğimde bir kaç adım geriledi. "göstersene "diye bağırdım. "hadi bana gerçek yüzünü göster vuracak mısın yoksa beni öldürecek misin "dediğimde bana kaşlarını çatarak baktı.

"bi sikim yapamasın anladın mı ne senden korkuyorum ne de çevrendeki o adamlardan "dediğimde yumruklarını sıktığını gördüm.

"avukat ileri gidiyorsun "diye uyarıcı bir şekilde konuştuğunda alay eder gibi ona baktım.

"ileri falan gitmiyorum az bile diyorum kim sizin hayatınızı yaşar ki etrafınız manyaklar ile dolu "dediğimde gözlerime bakıyordu.

"hepiniz ruh hastasısınız "dediğimde üzerime doğru geldiğinde ona başım dik bir şekilde bakıyordum.

yumruk yaptığı elini bana vuracak sanarken duvara yumruğunu geçirdiğinde yüz yüzüme çok yakındı.

"avukat beni deli ediyorsun "dediğinde gözlerine baktım. "ve bu beni sana daha çok çekiyor "dediğinde gözlerine anlamsızca baktım.

"çekil üstümden "dediğimde yüzüme yaklaştı. "çekilmiyorum sen de hiç bir yere gitmiyorsun seni bırakmıyorum "dediğinde tam konuşacaktım ki birden dudaklarını dudaklarıma yapıştırdığında kocaman gözler ile ona baktım.

*******************************************************************************

SİKİŞ VAR MİLLET LKLKLKKKLKLKL BOL YORUM YAPIN SONRAKİ BÖLÜM DE BUNLARI BİRLEŞTİREYİM YOKSA VALLA BUNLARI NAH BİRLEŞTİRİRİM ONA GÖRE DOĞAN VE ALEXİN KADERİ SİZİN ELİNİZDE.