Kimseden ses çıkmıyordu ama aklımı buraya geldiğim anki görüntüler doldurdu lavabodan elindeki bebekle çıkan çarşaflı kadın tıpkı Şeymanın anlattığı gibi.
Hızla oturduğum yataktan kalkıp lavaboya doğru ilerledim Anıl ın arkamdan birseyler dediğini duydum ve tabiki yine peşimden geliyordu dakikalar ardından lavaboya geldiğim gibi içeri baktım ama kimse yoktu.
- nerdesin nerde?
Seslensemde kimse yoktu lavabodan çıkıp çıkışa doğru ilerlemeye başladım bahçeye ulaştım ki bileğime sarılan bir elle beni tutan kişiye döndüm tabiki Anıl dı
- Dur artık
Elimi sinirle çekmeye çalıştım ama bırakmadı yüzünü tükürürcesine konuştum
- bıraksana peşimi yapıştın kaldın bana kuyruğum gibisin yeter
Anıla dediklerimle yüzünde gördüğüm kırğınlık çok hoşuma gitti
Ama hâla elimi tutuyordu bana dokunması beni deli ediyordu hızlı hızlı nefes alıp verdim
- bırak kolumu sakın bana dokunma
Sinirle bağırdım ama o beni hâla bırakmıyordu buda beynimde şimşeklerin çakmasını sağlıyordu sanki anlamadıramadığım bir şekilde tuttuğu elimi çekip bende onun elini kavrayıp dişlerimi sıkarak son güçle elini sıkmaya başladım Anıl da anlamaz gözlerle bana bakıyordu bir anda etrafı Anıl ın bağırma sesi doldurdu ben Anıl ın elini kırmıştım bunu hisettim avucumun içinde olan elin kemikleri kırılmıştı ve bunu ben yapmıştım kemiklerinin parçalandığından emin olduğum an elini bıraktım Anıl hâla acıyla bağırıp duruyordu etrafta insanlar bize doğru yaklaşıyordu ayaklarım benden bağımsız harekete geçmişti ve nereye doğru olduğunu bilmiyorum ama koşmaya başlamıştım
Geceni karanlığında bazen sokak lambalarının altında arabayla bile bir saat süren yolu koşmaya başladım evime doğru koşuyordum neden koşuyordum ki bilmiyorum sadece bacaklarım hızlı hızlı hareket ederek aşina olduğum yolda koşuyordum başımdaki şalım düşmüştü ama ben durmadım yinede koşmaya devam ettim yolu yargılamaya yakın spor ayakkabımın teki ayağımdan çıktı bunda da durmadım sadece koştum.
Koştuğum yollarda gölgeler gördüğüm sesler duydum neşeli sesler bu neşeli sesler benide mutlu etti. Hızımı arttırdım daha çok bilemediğim bir sona gidiyordum
Hızla koştuğum yolların sonucunda kendi evime varmıştım yaklaştıkça adımlarım yavaşlıyordu ter içinde kalmıştım nefes nefese yaklaştım kapıya pencerlerden baktım güneşlik perdeler çekilmişti ama içerde loş bir ışık vardı ve evimizin kapısı biraz aralıktı
Demir kapımızı açarak içeri yavaş adımlarla ilerlerliyordum kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu zaten son zamanlarda hissettiğim tek şey bu hızlı atan kalbim içerden kalabalık sesleri geliyordu koridoru geçtiğim an evimizin tanımadığım insanlar tarafından ele geçirildiğini gördüm yaşlı, kadın, erkek, çocuk heryerdeydiler onlara şaşkın gözlerle bakarken kısa boylu oldukça kilolu kapalı bir teyze bana yaklaşmaya başladı çirkin yüzünde kocaman bir gülümseme vardı bana yaklaşırken söylediği sözler kalbimin bir an durmasına sebep oldu
- gelinimiz de sonunda geldi...
Ramazan ayı hayırlara vesile olsun💗
Yorumları lütfen saygı içinde yapın cinlere inanmayan böyle şeyleri saçma bulan kişiler gereksiz yorum yapmak yerine kitabı okumayın şimdiden okuyanlara teşekkürler💗😽🎀
YOU ARE READING
LANET Mİ? MUCİZE Mİ?
Skrekk- Sen benim lanetimsin Dudaklarımdan dökülen sözlerle yeşil gözlerimi sanki ateşten bir parça olan gözlerine diktim -Sen de benim mucizem sin...
