LANET Mİ? MUCİZE Mİ?

30.

herseyi babam yüzünden aşkı mı ki bu sanmıyorum bu aşk olamaz böyle bir anlaşmayla büyü yapmak hele hiç olamaz bu düşünceler eşliğinde kendimi hastaneden attım ne yapacaktık şimdi Ateş dediğini yaptı annemde babam da yok şimdi tek kaldım ne olacaktı ne yapacaktım.

Ellerimle yüzümü sıvazlayıp derin bir nefes alıp verdim yanımda hissettiğim varlık ile arkamı dönmedim çünkü Anıl dı bu biliyordum geç bile kalmıştı o konuşmadan ben konuştum

- Anıl tek kalmak istiyorum lütfen git

- Anıl değil

Ateşin sesini duymayı beklemiyordum ona dönüp baktım

- s..sen napıyorsun burda?

Yüzünü incelediğim de ateş gözleri yokta gördüğüm yada görebileceğim en siyah gözleriyle bana bakıyordu ama siyah gözleri yıldızlar gibi parlıyordu

- ben hep senin yanındaydım

Sinirle bağıracağım sıra Anıl'ın sesini duydum

- Gül nerdesin sen heryerde seni ar...ıyorum

Anıl a dönüp baktığım sıra yanımda Ateş i görmesi ile hızlı adımlarını yavaşlattı kahverengi gözleri ateş ve benim üstümde gidip geliyordu yavaş adımlarla bize yaklaştı bir adım geriledim ben ilk önce Ateş e bakıp tekrar bana bakarak konuştu

- seni arıyordum yanında arkadaşının olduğunu bilmiyordum

Yavaşça yutkunup uzaktan da olsa karşı karşıya duran Ateş ve Anıl a baktım umarım kötü birsey olmazdı

- hava almak için çıktım

- evet biraz yürüyelim istersin Gül kendine gelirsin

Ateş in konuşması ile Anıl sinirle çenesini sıktı

- saat geç Gül bizimde gitmemiz gerek size iyi yürüyüşler

Anıl bir anda elime uzanıp tuttu beni  birsey dememe izin vermeden hastanenin içine doğru sürüklemeye başladı arkama baktığımda Ateş in yüzünde iğrenç bir gülüş ile bize baktığını gördüm siyah gözleri eski haline dönmüştü ateş gibi yanıyordu
Sinirlimiydi yada kıskandı mı?

Artık görüş açımdan baya uzaklaşmıştı Anıl ın bir an durmasıyla onun sert göğsüne çarptım anında kendimi toplayıp ondan bir kaç adım uzaklaştım

- noldu?

Sinirle gülüp konuştu

- kimdi o ?

- arkadaşım dedim ya

Tek kaşını itina ile havaya kaldırdı

- saat gecenin bilmem kaçı Gül nasıl bir arkadaş bu saate gelsin ki hem nasıl geldi nasıl biliyor ?

Ona açıklama yapmak için birseyler düşünüyordum ki aklıma neden ona açıklama yapmam gerektiği geldi sahiden o kimdi ki ona açıklama yapayım

- Sana ne

Çok iyi bir cevap olmuştu bu sefer şaşkınca kaşlarını havaya kaldırıp inanmaz gözlerle bana baktı

- öyle mi?

- öyle seni ilgilendiren birsey yok

- tamam o zaman

Diyip yürümeye başladı kırıldığını anladım ama bu bir gerçekti neden ona açıklama yapayım ki?

Bende çok oyalanmayıp Anıl ı takip ermeye başladın büyük ihtimalle Şeyma nın yanına gidecektik ama şaşırtıcı bir şekilde çarşaflı bir kadının ve elinde beyaz bir bezle sardığı bebeği dikkatimi çekti çok tuhaf bir enerji almıştım

Çok geçmeden tahmin ettiğim gibi Şeyma nın odasının önüne gelmiştik.

Anıl önde ben ardından içeri girdik Şeyma yatakta öylece uzanıp tavanı izliyordu cıvıl cıvıl yüzü solmuştu imam da onu konuşturmak için birseyler söylüyordu

- kızım kendini koru tamam geçti bitti şimdi güvendesin buradasın bak

- amca dediklerini duysan

Anıl öksürüp bizim geldiğimizde dair işaret verdi zaten anında ikiside bize döndü

- geldiniz mi oğlum?

- evet baba sen nasılsın Şeyma?

Şeyma ilk önce Anıl a baktı sonra bana gözleri gözlerimle buluştuğu an gözleri yaşla doldu hemen iki eliyle yüzünü kapatıp ağlamaya başladı omuzları sarsılıyordu.

Panikle yanına yürüdüm

- Şeyma tamam geçti

Hıçkırıklarının arasından konuştu

- de..ğil geçmedi

Ona sarılıyordum yaklaşık bir kaç dakika da sarılı kaldıktan sonra yatağın köşesine oturup onunla konuşmaya çalıştım

- neler oldu Şeyma?

Şeymanın ağlaması biraz daha durmuştu ayakta kollarını birbirine dolamış bir şekilde Anıl bize bakıyordu onun yanında da yorgunca oturan iman vardı Şeyma burnunu çekip konuştu

- annen uyuyordu bende lavaboya gittim lavaboda bir tane çarşaflı kadın vardı onun dışında kimse yoktu elindeki bebeğini tuvalete emziyordu böyle beyaz bir örtüye sarmış ilk gördüğüm an irkildim ama birsey demeyip lavaboya girdim ellerimi yıkamak için çıktığım an gördüğüm çarşaflı kadın yoktu aldırış etmeyip elimi yıkayıp çıktım. Odaya geldim annen yatakta dizlerini kendine çekmiş ağlıyordu hızla yanına gidip sakinleştirmek istedim ama çok ağlıyordu durmuyordu saçını çekip duruyordu doktor yada hemşire çağırmak için odadan çıkmak istedim ama kapı kilitliydi çok denedim ama açılmıyordu tekrar annenin yanına ilerledim ama ne göreyim tuvalete gördüğüm çarşaflı kadın heryeri çarşafı kan içinde elindeki bebekte beyaz örtüsü kanlar içinde bir anda bebek ağlamaya başladı zaten annen çok kötüydü daha da kötü olup kendi kendine küfürler edip vurmaya başladı çarşaflı kadın elindeki bebeği annene doğru yaklaştırıp " al bu senin günahın" diyip duruyordu sanki ben orda yokmuşum gibi

Şeymanın tekrar ağlaması şiddetlenmişti komedinin üstünde Pet şişe su vardı ona verdim bir kaç yudum aldı

- devam et Şeyma lütfen

Biraz yutkunup düşünür gibi oldu ama devam etti

- Peki sonra annen kendini bogazlamaya başladı çarşaflı kadın da öylece durmuş annene " bu senin günahın al bunu sen istedin" diyip duruyordu sonra kapı tekmelemeye başladı doktorlar filan çığlık seslerine gelmiş sanırım bende korksamda annenin yanına ilerleyip onu durdurmaya çalıştım ama bana da saldırıp küfürler etti " git burdan o*spu " diyip duruyordu en son annenin gözlerinin döndüğünü gördüm göz akı kalmıştı sadece sonra bayıldım zaten hatırlamıyorum çok üzgünüm Gül

Onu omuzunda okşadım suçu yoktu

- senin bir suçun yok

Kafasını eğip birşey demedi bende karşıda duran ikiliye baktım Anıl öylece yere bakıyordu

- Bu böyle olmicak Şeyma serumun bitsin herkese bir cevşen yazmak şart oldu

Kimseden ses çıkmıyordu ama aklımı buraya geldiğim anki görüntüler doldurdu lavabodan elindeki bebekle çıkan çarşaflı kadın tıpkı Şeymanın anlattığı gibi...