Oliterya Krallığı

Yeni Düşman

iyi okumalar şirineler 💞💞💞💞

***

David'in sesiyle kan beynime sıçradı. Biri kardeşime zarar vermişti! Hemde ben onunla aynı yerdeyken! Bu ne cesaret?

Eteklerimi tutarak kapının olduğu tarafa doğru koşmaya başladım. Her ihtimale karşı eteğimin altında hançer vardı.

Bir günüm de olaysız geçmiyor.

Kapının olduğu tarafa koşarken arkamdan "Majesteleri kendinize dikkat edin! Ayağınızı burkabilirsiniz!"diye bağırıyorlardı. Açıkçası hiçbiri umrumda değildi.

Kız kardeşimin canı tehlikedeyken yerimde duramam.

Kapıya geldiğimde yerde yarı baygın bir şekilde yatan kardeşimi tutan bir adam gördüm. Larissa'nın yanında diz çöktüm. Yarası omuzunun üstündeydi. Çok derine inmemişti ama gördükçe benim canım onunkinden daha çok yanıyordu. Yeşil harelerini bana çevirdi.

"Abla, canım çok yanıyor."

Deliye döndüm. Kimdi onun canını yakan?

Ayağa kalktım ve David'e döndüm.

"Onu hemen yukarı odasına götürün, çabuk olun! Merdivenden çıkarken dikkat edin!"

David yanındaki bir kaç kişiyle Larissa'yı yukarı çıkarmaya başladı. Onun o baygın bakışlarını, basamak çıktıkça canı yandığı için yüzünü buruşturması beni daha da öfkelendirdi.

Gözlerimin maviden kırmızıya dönüştüğüne eminim.

Başımı onu tutan adama doğru çevirdim.

"Onu sen mi kurtardın?"

"Ben kurtarmadım, düşerken başını yere vurmak üzereydi. Onu tuttum."

"Tamam. Teşekkür ederim."

Kuru teşekkürümün ardından kapıdaki muhafızların yanına gittim.

"Kimin yaraladığını gördünüz mü?"

Sesim normalde olduğundan daha yüksek çıkmıştı. Buna engel olamıyordum. Kız kardeşime birinin zarar vermesi düşüncesi bile beni delirtmeye yetiyordu. Muhafız yüzündeki maskeyi çıkardı.

"Gördük. Siyah bir peçe giyiyordu. Tamamen siyah giyinmişti. Konukların arasından içeri sızmaya çalışıyordu. Tuhaf davranışları dikkatimizi çekti. Prenses Larissa onu içeri buyur ederken birden hançer çıkardı. Ona tam zamanında engel olmasaydık boğazına gelebilir ve ölebilirdi. Şu an zindanda, elimizden kaçamadı."

"Kapıları kapatın, bundan sonra gelecek olan misafirleri içeri almayın. Olanları anlatın. Özür mektuplarını işim bitince yazarım."

Muhafız maskesini geri taktı. Başını olumlu anlamda salladı, kapıları kapattılar. Hızlı adımlarla zindana inmeye başladım, zindan şatonun altındaydı. Genelde soğuk ve nemliydi. Dışarıdan izinsiz gelen kişileri hep buraya getirirdik. Biraz inince bağırış sesleri duydum. Büyük ihtimalle adam suçsuz olduğuna dair zırvalıyordu.

Merdiven sona erdi. Karşımda uzun bir koridor vardı, koşarak orayı geçtim. Dolu bir hücre gördüm. Askerler onu içeri tıkmış beni bekliyorlardı.

"Açın şu kapıyı, onunla bizzat ben ilgileneceğim."

"Nasıl isterseniz, Majesteleri."

Kapıyı açtılar, içeri girdim. Hücre büyük olduğu için benden uzaktaydı ve yere çökmüştü. Askerler zindandan çıkınca gözlerimi kapattım ve ellerimi havaya kaldırdım. Elimde biriken gücü hissedebiliyordum.

Gözlerimi açtım, ellerimin arasında mor bir büyü vardı. Adama bakınca şaşkınlıktan konuşamadığını görünce güldüm.

İyi izle şovu, başına geleceklerden bihaber.

Ellerimle onu havaya kaldırdım, şimdiden çığlık atıyordu bu korkak herif.

"Napıyorsun sen! Cadı!"

Öfkelendim. Hala yüzsüzce hakaret edebiliyordu. Havada duruyorken sırtını aniden duvara vurdum. Çığlıkları acı doluydu. Sırtını geri çektim, tekrar ve tekrar duvara vurdum. Yavaş yavaş duvara kan bulaşmaya başladı. Çığlıkları inanılmaz gürdü.

Beni durdurmaya yetecek kadar güçlü değildi.

Artık ağlamaya başlamıştı. Bu kadarı bugünlük yeterdi. Onu yere indirdim. Canının ne kadar yandığı umrumda bile değildi.

Umarım Amari Northwest'in kız kardeşine zarar vermenin ne demek olduğunu anlamıştır.

Ellerimle havada sihirden halatlar yaptım. Onun damarlarını tıkayacak kadar sıkı bir şekilde duvara bağladım. Ellerimi indirdim, gücün kaybolmasını sağladım ve ona doğru ilerledim.

Yüzündeki maskesini sertçe çıkardım.

"Kim gönderdi seni?"

Dilini bıçak açmıyordu. Korkudan küçük dilini yutmuştu.

"Konuş!"

Ağzını açtı, konuşamadı. Deli gibi titriyordu. Gözleri fal taşı gibi açıktı ve bana değil tavana bakıyordu. Konuşması için bekledim. Susmaya ve aynı tepkileri vermeye devam etti.

"Peki." Dedim. "Bugün olmazsa yarın mutlaka konuşursun sonuçta."

Hücrenin kapısını kilitledim ve merdivenleri çıkmaya başladım.

Sizce bu bölüm nasıldı?

Amari psikopat çıktı idndjjdb

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın sizi seviyorummm

Muah 😘

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤