ရှန်းလျိုရှန့်က ကျစ်ခနဲ အသံတိုးတိုးပြုလိုက်သည်။
" သူက နည်းနည်းတုံးတယ်ဆိုတော့ သူ့ကိုသွားမရှုပ်တော့ပါဘူး..."
ရှန်းလျိုရှန့်ကို တွေ့ချိန်တိုင်းတွင် ရှုရှင်းချန်၏မျက်နှာက စူပုတ်ပြီး မကျေမနပ်ဖြစ်မှုများဖြင့် ပြည့်နေသည်။ သူ့နောက်မှ လက်အောက်ငယ်သားများက အကြည့်ချင်းဖလှယ်လိုက်ပြီးနောက် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့ကို သတိပေးလိုက်သည်။
" အရှင့်သားက ဧကရာဇ်ရှေ့မှာလည်း ဒီလိုအပြုအမူမျိုးပဲဆိုတော့ သင့်တော်ပါ့မလား..."
ရှုရှင်းချန် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။
" အဲ့တော့ဘာဖြစ်လဲ... ငါက သူ့ကို တကယ်ရွံတာလေ ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်နဲ့ သဘောကျချင်ယောင်ဆောင်ရမှာလား..."
ရုတ်ချည်းထွက်ပေါ်လာသည့် အစ်ကိုတော်ဆိုသူက နတ်ဆိုးအဆိပ်ကြောင့် အားနည်းနေဟန်ဆောင်နေသည်ကို သူ့ခမည်းတော်က အမှန်တကယ်ပင် ယုံကြည်သွားပြီး ဆေးမျိုးစုံဖြင့် ထောက်ပံ့ပေးကာ သူ့ကျန်းမာရေးကို နေ့တိုင်းဂရုစိုက်နေပေသည်။
သူ ငယ်စဉ်ကလေးဘဝ၌ အအေးမိပြီး နေမကောင်းဖြစ်ခဲ့စဉ်က မနည်းတောင့်ခံခဲ့ရသော်လည်း ခမည်းတော်က သူ့ကို လုံးဝဂရုမစိုက်ခဲ့ပေ။
ရှန်းလျိုရှန့်ဆိုတဲ့လူက ဘာကိစ္စ ကောင်းကောင်းဆက်ဆံခံရတာလဲ...
သူ့လက်အောက်ငယ်သားများအားလုံး ခေါင်းကိုက်ကုန်သည်။
ဧကရာဇ်က သူ၏ ပျောက်ဆုံးသွားသောကလေးကို အလွန်ဂရုစိုက်သည်ကို အားလုံးသိကြ၍ ရှုရှင်းချန်က ခုနစ်နှစ်တိုင်အောင် ကြာပြီးသည်အထိ ရှန်းလျိုရှန့်က ဤပုံစံအတိုင်းဆက်ဆံနေပါက ဧကရာဇ်ကို အမျက်ထွက်စေလိမ့်ပေမည်။
သို့ရာတွင် ရှုရှင်းချန်က ခေါင်းမာသူဖြစ်၍ မည်သူကမှ သူ့ကို မဖျောင်းဖျနိုင်ကြပေ။
အဝေးတစ်နေရာရှိ လက်ဖက်ရည်ဆောင်လေးတစ်ခုတွင် ဧကရာဇ်ယွင်ယွီက လက်နောက်ပစ်ရပ်နေပြီး နန်းတွင်းထဲ ဒေါသတကြီးဖြင့် ဝင်လာသည့် ရှုရှင်းချန်ကို ကြည့်နေသည်။ သူ့မျက်နှာထက်တွင် မည်သည့်အမူအရာကိုမှ ပြသမနေပေ။
Chapter 61
Start from the beginning
