TANRILAR DİYARI

Bölüm 12

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNİZE GÖRE GELİYOR... 50 YORUMUN ALTINA BÖLÜM GELMEYECEKTİR... BOL KEYİFLER...

Loki kesinlikle iyi bir gün geçiriyordu. Yeteneklerini uzun zamandır kullanmamış olmak onu biraz paslandırmıştı ama hadi bu gerçekten eğlenceliydi. Çocuğun bir keçiden bu kadar korkacağını hiç tahmin etmemişti. Onu buraya kadar kovalamak eğlenceli olmuştu ve şimdi hem çocuk hem Njord hem de Mijölnir aynı anda odadaydı.

Neden keçiyi seçtiğini bile bilmiyordu. Herhalde onunla çok uzun zaman geçirdiği için kendisini ona dönüştürmek kolay gelmişti. Aklına başka bir şey gelmediği için de olabilirdi.

Keçi doğrulup tekrar eski halini aldı ve Loki ellerini beline koyarak onlara baktı. "Bu eğlenceliydi" derken neşeli bir şekilde güldü. Terli bedeni parlıyordu. Dalgalı saçları kafasına yapışmıştı ve gümüş rengi gözleri neşeyle parlıyordu. Gerçekten çok eğlenmiş gibi görünüyordu.

"Keçi mi?" derken Heimdallr'ın yüzündeki ifade kesinlikle aşağılamaydı.

"Biliyorum" dedi Loki gülerek. "Çok gıcık bir şey"

"Seni aşağılık tanrı!" derken Njord artık patlamak üzere gibi görünüyordu. Öfkeyle ona doğru paytak bir şekilde yürüdü ve hemen önünde durdu. Bir parmağını ona doğru sallamaya başladı. "Bu işe karışmayacağını söylemiştin"

O kadar kısaydı ki ona bakmak için başını eğmesi gerekiyordu. "Tablonu almak için de hile yapmayacağımı söylemiştim ama açıkçası yaptım" dedi neşeli bir şekilde. Sonra durup odaya baktı. "Hey, bak sen. Frejya'nın tablosu güzelmiş. Oyuna oturmak ister misin?"

Onu önemsemiyor olması daha da kızmasına neden olmuştu. Ancak Frejya daha fazla bu saçmalığa tahammül edebilecek gibi görünmüyordu. Öne doğru bir adım atıp elini uzattı ve bir güç Njord'a isabet etti.

Küçük yaratık bir top gibi bir kenara savruldu. Adamları bile ne yapacağını bilememişler gibi görünüyordu. Frejya öfkeli bir şekilde küçük ogreye doğru gitti. Çocuk o kadar korkmuştu ki her an altına işeyebilirmiş gibi görünüyordu. "Sen" dedi öfkeli bir şekilde. "Çok büyük bir suç işledin"

Çocuk, Mijölnir'e hayatı buna bağlı gibi sımsıkı sarılmıştı. Ne yazık ki kimse onu elinden alamazdı. Loki, çocukla Frejya'nın arasına geçti. "Çekici buradan çıkarmak için ona ihtiyacımız var"

Hayır, lanet olası ağabeyinin gelip çekicini alması ve bu saçmalığa bir son vermesi gerekiyordu. Yine de hem Heimdallr hem de Loki onu durdurmaya çalışırken daha fazla karşı koymanın da bir anlamı yoktu. Derin bir nefes alıp kendisini sakinleştirmeye çalıştı.

Bu arada Njord'a vurduğu yerden yani tam kafasında küçük bir fide çıkmaya başlamıştı. Boynuzları arasından minik yeşil bir fide büyüdü ve en sonunda tam tepesinde bir gül açtı. Adamları bile ne yapacaklarını bilememişlerdi ki öylece duruyorlardı.

Loki, bu görüntünün üzerine bir kahkaha attı. "Telefonu olan var mı?" diye sordu Heimdallr ve Frejya'ya doğru. "Bunun resmini çekmem lazım"

Belli ki Heimdallr'da öyle düşünüyordu ki her ikisi kafasının tepesinde bir gülle duran baygın Njord ile resim çektirmekten geri durmadı. Frejya bu aptallıklardan bıkmıştı artık. Çocuğa doğru gitti. "Bu çekici seninle birlikte Asgard'a geri götüreceğiz" dedi en sonunda. "Karşı koymaya çalışma"

Çocuk zaten bir ogreydi. Emre itaat etme alışkanlığı vardı ve tabi ki son derece de korkmuştu. Loki, çocuğa bir battaniye uzattı. Böylece Mijölnir'i saklayabilecekti.