ဒီယဉ်ကျေးမှုအလေ့အထတွေ
လူ့ကျင့်၀တ်တွေသာပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ရင်
ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်လေမလဲလို့ရူးမိုက်စွာ
တွေးခဲ့ဖူးတယ်.....၊
မင်းတစ်ယောက်တည်းကိုပိုင်ဆိုင်နိုင်ဖို့အတွက်နဲ့
ကိုယ်လိုလူကလေ........
ဘယ်လောက်ပဲထက်မြတ်ခဲ့ပါစေ
ဘယ်လောက်ပဲတော်နေခဲ့ပါစေ
မင်းနဲ့စတွေ့ချိန်ကစလို့
ကိုယ့်ကမ္ဘာငယ်ထဲယောက်ယက်ခတ်ရင်း
မသိကျေးကျွံမပြုနိုင်တော့တဲ့အထိ
တိတ်တဆိတ်လှိုက်စားလာခဲ့တယ်။......။
အချစ်ကို မိုက်ရူးရဲဆန်ခြင်းလို့
တစ်စုံတစ်ယောက်ကအဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုခဲ့ရင်
မင်းအပေါ်ထားတဲ့ကိုယ့်အချစ်ကိုရော........
ဘယ်စကားလုံး ဘယ်ကာရန်မျိုးနဲ့များ
ဖွင့်ဆိုလို့ရမလဲ.........?
သေချာတာတစ်ခုကတော့
ကိုယ် မိုက်ရူးရဲဆန်နေခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး.....၊
မဖြစ်နိုင်မှန်းသိပေမယ့်
မဖြစ်သင့်မှန်းလည်းသိပေမယ့်
ဖြစ်များဖြစ်သွားခဲ့ရင်ဆိုတဲ့မျှော်လင့်ချက်နဲ့
တစ်ကြိမ်တစ်ခါလောက်တော့
အရဲစွန့်ကြည့်တာမမှားလောက်ဘူးမလား....?
#နေ့ညအိပ်မက်ငယ်
~~~~~~~~~~~~~
"sam! သမီးတို့အပိုင်း နုတ်ထုတ်ပြီးသွားပြီ!"
"အေး အချောပြန်ရေးတဲ့ခါ ဒီကြားထဲမှာ ခုနရိုက်ထားတဲ့ပုံလေးတွေ ထည့်ပေးလိုက်ရင် ပိုစိတ်၀င်စားဖို့ကောင်းသွားလိမ့်မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့!"
ကျောင်း၀န်းတောင်ဘက်၊
ဂင်ဂိုပင်အတန်းလိုက်ကြီးများအောက် နားနေ,နိုင်စေရန် ခုံတန်းငါးခုလောက်တန်းစီချပေးထားကာ ၎င်းတို့မှာ စားပွဲနှင့်ထိုင်ခုံတွဲလျက်သားများဖြစ်၏။
ထိုခုံတန်းများနားတွင်တော့
ဒီနှစ်လေ့လာရေးခရီးစဉ်ရဲ့
အဓိကဇာတ်ဆောင်လေးတွေ စုရုံးစုရုံးနှင့်
ကြိုးစားနေကြကာ လေကလည်း တဖြူးဖြူးတိုက်ခတ်လျက်.....၊
"ဒါနဲ့ sam! ကျွန်တော်တို့ ဒီမှာဘယ်လောက်ကြာကြာနေကြမှာလဲ"
"မင်းတို့ပြီးတာနဲ့ တန်းပြန်မယ်လေ အလွန်ဆုံးကြာ နှစ်ပတ် သုံးပတ်ပေါ့.....
ဘာလဲ.....အိမ်လွမ်းနေကြပြီလား"
