နှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာတဲ့ဆေးနံ့တွေကြောင့်ပန်းကလေးမျက်လုံးကိုအားယူကာဖွင့်လိုက်စဥ် ပြတင်းပေါက်နားမှာရပ်ကာသူမကိုကျောပေးပြီးဖုန်းပြောနေတဲ့သူကိုအမြင်မှာသူမခေါင်းတစ်ခုလုံးချာချာလည်သွားရ၏။
''ဦးစက်''
သူမစိတ်ထဲမှတီးတိုးခေါ်ကာကုတင်ပေါ်ကဆင်း၍အခန်းထဲကထွက်ပြေးမယ်လုပ်တုန်းဦးစက်ကသူမအားလှည့်ကြည့်လာပြီးသူမအားနောက်ကနေအမိအရသိုင်းဖက်ကာ
''ကလေးဘာလုပ်တာလဲ ကလေးနေမကောင်းသေးဘူး''
''ရှင်နဲ့မဆိုင်ပါဘူး လွှတ်''
''ကလေးခုလိုလုပ်နေလို့မရဘူး ကလေးဗိုက်ထဲမှာကိုယ်တို့ရင်သွေးလေးရှိနေပြီ''
သူ့လက်ထဲကနေရုန်းကန်နေတဲ့သူမ ချက်ချင်းငြိမ်ကျသွားလေသည်။
''ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူး''
''ကိုယ်ဝန်က6ပတ်တောင်ရှိနေပြီကလေးရဲ့''
ပန်းကလေးခေါင်းကိုတွင်တွင်ခါရမ်းပြီးသူ့လက်ထဲကအတင်းပြန်ရုန်းကာ
''ဒါရှင့်ကလေးမဟုတ်ဘူး ရှင်နဲ့ရတာမဟုတ်ဘူး''
သူ့ကလေးစိတ်ဆိုးပြီးပြောနေမှန်းသူသိပါတယ်။
''ဘယ်သူနဲ့ရရကိုယ်ပဲကလေးအဖေလုပ်မှာ''
''လဲေ.သလိုက် ရှင့်ကိုဘယ်တော့မှကျွန်မကလေးရဲ့အဖေလို့မသတ်မှတ်ဘူး ရှင်ကျွန်မကိုလွှတ်မှာလားမလွှတ်ဘူးလား ကျွန်မအော်လိုက်မှာနော်''
စက်ကွင်းသူမအားသူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်စေပြီးပါးကိုဘယ်ညာနမ်းကာဖက်လိုက်ရင်း
''ကလေးစိတ်ကိုလျှော့ပါ ပင်ပန်းနေလိမ့်မယ်ကလေးရဲ့''
ပန်းကလေးစိတ်တိုစွာနဲ့သူ့ပုခုံးအားသွေးစို့တဲ့ထိကို.က်ပစ်လိုက်ပေမယ့်သူကတစ်ချက်မညီးညူပဲသူမခေါင်း(နောက်စေ့)ကိုကိုင်ထားကာ
''ကျေနပ်ပြီလားကလေး မကျေနပ်သေးရင်ထပ်ကို.က်ဦး''
နောက်ဆုံးတော့ပန်းကလေးကပဲအရူးလိုတစ်ယောက်တည်းစိတ်ဆိုးဒေါသထွက်နေခဲ့ပြီးသူကတော့သူမအားစိတ်ရှည်လက်ရှည်ချော့နေခဲ့လေသည်။
YOU ARE READING
You are mine [completed]
RomanceCompleted မိဘတွေသေဆုံးသွားရတာဟာသူ့အဖေရဲ့မယားငယ်ကြောင့်ဆိုပြီးအငြှိုးအတေးတွေကြီးနေခဲ့တဲ့နေ့စက်ကွင်းတစ်ယောက် သူ့အဖေမယားငယ်ရဲ့သမီးလေးကိုခေါ်ယူစောင့်ရှောက်ထားပြီးမှအသက်ပြည့်တာနဲ့ဆွဲစားပစ်ပြီးအနိုင်ကျင့်နှိပ်ခဲ့ပြီးနောက် သူထင်ထားတဲ့အရာတွေကတစ်ကယ်အမှန်တရား...