11. bölüm | kıskançlık

130 10 10
                                    

Aralık ayının bitmesine son 1 hafta kalmıştı. Tüm şehir rengarenk ve ışıklar içerisindeydi. Kırmızı ve yeşil ışıklar yeni yılın geleceğinin habercisiydi.

Cemre, tempolu bir şekilde müzik dinleyerek sahilde koşuyordu. Aklında tabi ki de sadece tek bir kişi vardı.. Ona olan duyguları artık kendisini bile korkutmaya başlamıştı.

Yorulduğunu hissettiğinde bir kafenin önünde durdu. Biraz nefeslendikten sonra başını yana çevirdi ve tam o sırada arabasını park eden Doruk'u gördü.

Yüzü istemsizce gülümsedi. Ondan bir gün bile ayrı kalınca ne kadar özlediğini fark etti. Yavaşça gidip arabasının camına vurdu.

Doruk Cemre'yi görmeyi beklemiyordu. Yok artık, diye geçirdi içinden.

Cemre: Doruk!!

Doruk emniyet kemerini çıkarttı ve arabadan indi. Cemre'ye şakacı bir tavırla sitem etti.

Doruk: Takip ediliyorum galiba?..

Cemre kahkaha attı. "Ya çok kötüsün!"

Doruk gülümsedi.

Cemre: Kafeye mi geldin yoksa?

Doruk: Evet, ııı...

Cemre: Noldu?

Doruk: Asiye ile buluşacaktık da..

Cemre'nin tüm enerjisi çekildi. Her seferinde yeni bir umut başlıyordu içinde ama Doruk hep onu yok ediyordu.

Cemre: O geceden sonra hala Asiye ile devam mı edeceksin Doruk?

Doruk: Ben.. Sana onu sevdiğimi zaten söylemiştim.

Cemre: Evet belki onu sevebilirsin ama bana hissettiğin yoğun ve güçlü hisleri ona hissedemezsin Doruk!

Doruk: Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?

Cemre yaklaştı aşık olduğu yüze doğru. Doruğun omuzlarına ordan da kollarına dokundu. Aralarında çok az bir mesafe vardı. Cemre'nin dudakları Doruk'un yanaklarında biraz oyalandıktan sonra ani ve sert bir öpücük kondurdu. Doruk'un nefes alış verişleri hızlandığında ve bedeni titrediğinde Cemre kendinden emin bir şekilde gülümsedi. Cemre hızlıca geri çekildi. Doruk o çekilince adeta boşluğa düşmüş gibi hissetti. Bu kız gerçekten ne yapıyor bana, diye düşünmeden edemedi. Sanki onu her gördüğünde her kendisine dokunduğunda bambaşka bir dünyaya geçiyorlardı. Öyle ki dışarda, Asiye'nin görme ihtimalinin olduğu ulu orta bir yerde olduklarını dahi unutmuştu. Kendisini etkisi altına alan renkli gözlere doğru baktı.

Cemre: İşte bu yüzden bu kadar emin olabiliyorum.. Dilin tersini dese de o güzel vücudun kendini ele veriyor..

Cemre gülümsedi ve saçının önündeki tutamı kulağının arkasına yerleştirdi.

Cemre'nin telefonu çaldı.

Doruk: Kim arıyor?

Cemre: Vay be.. Ne kadar ilgilisin..

Cemre'nin yüzündeki gülümseme soldu. Arayan sevgilisi Tolgaydı. Gerçi, sahte sevgilisi sayılırdı ama Tolga onu ciddi olarak görüyordu.

Cemre: Efendim Tolga?

Doruk sinirle bir nefes verdi ve Asiye'nin kendilerine yaklaştığını gördü.

PSİKOPAT KIZ Where stories live. Discover now