ထာ၀ရ ပုံပေ

Extra Story - 2 ( Unicode )

ခပ်ပြင်းပြင်းတိုက်လာသော လေကြောင့် လက်ထဲမှ နီညိုရောင်ခြုံလွှာလေးကို လွင့်စင်မသွားအောင် ဖမ်းဆုပ်လိုက်ရသည်။

အရှင် အေးနေမည်လားမသိ

တွေဝေမှုကို အာခံရင်း ရှေ့သို့ ခြေတစ်လှမ်းတိုးသည်။

ခြေသံကြောင့်ထင်သည်၊ အရှင်နောက်လှည့်ကြည့်သည်။

"ဖဲလ်လစ်.. လာ"

ရှေ့သို့လှမ်းလာရင်း ခေါင်းကိုငုံ့ထားမိသည်။

အရှင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာကို သူ ဘယ်တုန်းကမှ မဝံ့ရဲခဲ့။

ပိုဆိုးသည်မှာ သိပ်မကြာသေးမီကပင် သူ စာဖတ်တတ်ကြောင်းကို အရှင်သိသွားခဲ့ပြီ။

လက်တင်ဘာသာတောင်မဟုတ်။ ဂရိဘာသာစကားနှင့် ရေးသားထားသော စာတစ်စောင်ကို အားရီးယူးစ်ဟူသည့် အမည်နာမကို မြင်လိုက်ရသည့်ခဏ အရာရာကို မေ့လျော့သွားကာ သတိလက်လွတ် ဖတ်မိသွားသည်။

ဒါကို နားလည်လိုက်သည့်အရှင်သည် သူ့အပေါ်သံသယမဝင်ဘဲ နေလိမ့်မည်မဟုတ်။

"အရှင်.. ဒါ.."

အရှင်နှင့်ဆိုလျှင် စကားလုံးများပါ ပျောက်ဆုံးတတ်မြဲ။ လက်ထဲမှခြုံလွှာကိုသာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။

တော်သေးသည်။

အရှင်က သူ့အခက်အခဲကို နားလည်သည့်ဟန် လှဲလျောင်းနေရာမှ မတ်ထိုင်ပေးသည်။

နောက်ထပ်ခြေတစ်လှမ်း

နီးစပ်လွန်းသော အနေအထားရောက်ချိန် အသက်ရှူရမှာပဲ မဝံ့ရဲတော့။

ခိုင်ခံ့သောပခုံးများပေါ် ခြုံလွှာကိုတင်သည်။ ကိုယ်ကိုဝိုက်ကာ ချိုင်းအောက်မှ သိုင်းပြီး ပခုံးထက်ပြန်တင်ချိန် လက်ဖျားများက မသိမသာ တုန်ရင်နေသည်။ ဆောင်းဦးလေအဝှေ့မှာ လှုပ်ခါသွားသော အရှင့်ဆံစအချို့က သူ့ပါးပြင်ထက် ထိခတ်သွားသည်။

"ကျေးဇူးပဲ ဖဲလ်လစ်"

တအံ့တသြ မော့ကြည့်မိသွားပြီးမှ ချက်ချင်း ခေါင်းပြန်ငုံ့သည်။

သခင်တစ်ယောက်က ကျွန်တစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောလေ့ရှိပါသလား။