Chapter 21

101 17 0
                                    

Chapter 21
ဒါကျွန်တော့ရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်

ယွီချင်းက အနက်ရောင် ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်ကို တခွပ်ခွပ် နင်းကာ အနားသို့ နီးကပ်လာသည်။ ယွီနျန်နှင့် စကားပြောနေသူကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ တစ်ခဏမျှ အံ့အားသင့်သွားပြီးနောက် သင်တင့်လျောက်ပတ်သည့် အပြုံးလေးတစ်ခုဖြင့် သူတို့ကို ချက်ချင်း နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

"မစ္စတာရွှယ်... မစ္စတာချူ တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ"

ချူရှောင်းရန်၏ နှလုံးသား ခုန်လှုပ်သွားပြီး ရွှယ်ယုံ၏ မျက်နှာအမူအယာကို မကြည့်မိအောင် ထိန်းထားလိုက်ရသည်။ သူ အသက်ရှုသံကို ထိန်းကာ မဝံ့မရဲ မေးလိုက်သည်။

"မင်းတို့... အတူတူ လာစားကြတာလား"

သူက မေးနေရင်းမှ အခြားသူများလည်း ပါပါစေဟု ဆုတောင်းနေရသေးသည်။ သူငယ်ချင်းများနှင့် ညစာ အတူလာစားသည်ဟု ဆုတောင်းမိသည်။ ပရိုဂရမ် အဖွဲ့က အောင်ပွဲခံကြသည်ဟူ၍လည်း ဆုတောင်းမိသေးသည်။ သို့သော်လည်း ကောင်းကင်ပေါ်မှ နတ်ဘုရားနှင့် ဗုဒ္ဓတို့က သူ့ကို လစ်လျုရှုထားကြသည်ထင် ယွီချင်း ပြန်ဖြေသောစကားကို ကြားလိုက်ရသည်။

"ဟုတ်တယ်.. နျန်နျန် ပထမရလို့ လာစားကြတာလေ... တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် တွေ့ရမယ်လို့ မထင်ထားဘူး"

သူမက ယွီနျန်ဘေးတွင် ကပ်ရပ်နေပြီး အသံအနေအထားအရ ဖြစ်စေ အမူအယာတို့က ဖြစ်စေ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေသည့် ခံစားချက်ရနေသည်။

ချူရှောင်းရန်က ရွှယ်ယုံဘက်မှ ဖြန့်ကျက်လာနေသည့် လေထုအေးကို ခံစားမိနေပြီး သူ့ကို တုန်ယင်သွားစေသည်။ နှစ်စက္ကန့်မျှ ရုန်းကန်လိုက်ရပြီးနောက် ချူရှောင်းရန်က ပါးစပ်ဖွင့်ကာ ဖိတ်ခေါ်လိုက်ရသည်။

"တခြားသူတွေလည်း မပါတော့ အတူတူ စားကြရင်ရော... မင်းတို့လည်း နှစ်ယောက် ငါတို့လည်း နှစ်ယောက်ဆိုတော့ အတူတူစားရင် ပိုအသက်ဝင်နေမှာပဲ"

ယွီချင်းက ချူရှောင်းရန် သူ့ကို စီမံခန့်ခွဲပေးခြင်း မရှိသော်လည်း လတ်တလောတွင် ယွီနျန်၏ သူဌေး ဖြစ်နေသေးသည်။ ရွှယ်ယုံကိုတော့ ပြောစရာပင်မလို... လူများစွာက သူနှင့်အတူ ထမင်းတစ်နပ်စားရရန်အတွက် တန်စီနေကြသော်လည်း အခွင့်အရေးပင် မရကြသူများလည်း ရှိနေသေးပေသည်။ ယနေ့တွင် အရေးကြီး ကိစ္စများလည်း မရှိဘဲ သူတို့နှင့်အတူ ထမင်းတစ်နပ်လောက် စားပြီး စကားပြောရသည်က ယွီနျန်အတွက် မကောင်းသည့် အခြေအနေမျိုး မဟုတ်ပေ။

ကျွန်တော်ကဆင်းရဲတယ်လို့ကြားမိတယ်Where stories live. Discover now