မစ္စတာရုန်၏ ချစ်မှုရေးရာဒိုင်ယာရီ

Part-69.1

Chapter 69

မင်းရဲ့အစာအိမ်ကလား ဒါမှမဟုတ် မင်းဟာမင်းစိတ်ထင်နေတာလား

ရုန်ယီ၏စိတ်ကအနည်းငယ်စဉ်ကလျားဖြစ်နေသည်။

သူ၏အချိန်တစ်ဝက်သည်သူနေ့စဉ်နှင့်အမျှ ချန်းခယ့်ယောင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်တိုင်း သူ၏နှလုံးသားတစ်ခုလုံး ပန်းများနှင့်ဝေနေခဲ့ပြီး ချန်းခယ့်ယောင်ကိုကြည့်မိလေပိုချစ်မိလာလေပင်၊ ကျန်တစ်ဝက်မှာ အနှီသူကိုသေလောက်အောင်နမ်းချင်နေမိ၍ မုန်းတီးသည်။

နှိုင်းယှဥ်ကြည့်ပါက ချန်းခယ့်ယောင်၏စိတ်အခြေအနေကပိုမိုတည်ငြိမ်လာသည်။ နေ့စဉ် သူသည်အပြည့်အဝပြင်ဆင်ပြီး စိတ်ဓာတ်ကြွမှုအပြည့်ဖြင့် ရုန်ယီ၏မိဘများနှင့်အဖော်ပြုကာလမ်းများနှင့်မြို့တစ်ပတ်ကိုလိုက်ပြပေးသည်။ နေ့တွင်အိပ်ပြီးညတွင်အလုပ်လုပ်သည့်သူ၏အကျင့်ကိုလည်းပြင်လိုက်သည်။

အဆိုပါအချိန်ဇယားနှင့်တစ်ပတ်ခန့်ကြာသည့်အခါ ရုန်ယီ၏မိဘများရင်ထဲမှသူ၏နေရာက ကြီးကြီးမားမားလျာ့လာသည်ကိုခံစားရသည်။ သူ၏အေမက ချန်း ဆိုသောစကားလုံးလေးကြားရုံဖြင့်ချက်ချင်းပင်အပျော်များနှင့်တောက်ပလာကာ ကျေနပ်အားရစွာဖြင့်ရယ်မောလာတတ်၏။

နောက်ဆုံးတွင် ပိတ်ရက်သို့ရောက်လာခဲ့သည်၊ ရုန်ယီ၏မိဘများကသူတို့ရောက်နေသည်မှာကြာပြီဆိုသည့်အကြောင်းနှင့် သူတို့ရင်ထဲတွင်ကျေနပ်သည့်အကြောင်း၊ သူတို့၏သားနှင့်သားမက်အိမ်ကိုသွားမလည်ရသေးသည်မှာမသင့်တော်သည့်အကြောင်းပြောလာခဲ့သည်။ သို့ဖြစ်၍ ထိုနေ့မနက်ပိုင်းတွင်ချန်းခယ့်ယောင်ကအမိန့်အတိုင်းပင် သူတို့အိမ်ရှိရာကိုကားမောင်းကာလိုက်ပို့ပေးသည်။

ရုန်ယီ၏မိဘများရောက်လာပြီးနောက် ပြဿနာအသေးစားလေးတစ်ခုရှိနေသေးသည်။

လူလေးယောက်စာအတွက်ချက်ပြုတ်ပေးရန်မှာ ရုန်ယီအတွက်အလွယ်လေးပင်။ သို့ထိတိုင် သူသည်ဝမရှိဘဲဝိမလုပ်နိုင်။ လွန်ခဲ့သောရက်များက မီးဖိုချောင်သည်ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခဲ့ပြီး အသေအချာပြန်မပြင်ရသေးပေ။