Chapter 31
ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ?
"ကိုယ်အသံကျယ်အောင်လုပ်မိသွားလား"
ချန်းခယ့်ယောင်ကအံ့အားသင့်စွာနှင့်မေးလာသည်။
တကယ်တော့မဟုတ်ပါ။
သူအသံနားထောင်ကြည့်ရုံဖြင့် ချန်းခယ့်ယောင်၏စိုးရိမ်မှုများကိုပြောနိုင်သည်။ သူနောက်ဆုံးမိနစ်လေးမှ yogurt ဘူးအဖုံးကိုခွာလိုက်နိုင်၍အသံကျယ်သွားစေရန်မလုပ်လိုက်မိပေ။
ရုန်ယီအတွက်လည်းမလွယ်ကူလှပေ။
သူချန်းခယ့်ယောင်အိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်ပြီး ချန်းခယ့်ယောင်အိပ်ရာခင်းအပေါ်မှာပင်အိပ်သည်။ ချန်းခယ့်ယောင်ကသူနှင့်နှစ်မီတာအကွာအဝေးအတွင်း၌ ရှိနေသည်။ ထို့ကြောင့် သေးငယ်သောအသံလေးကပင်သူ၏လွန်ကဲနေသည့်အသိစိတ်ကို ထပ်ဆောင်းအသိပေးနေလိမ့်မည်။
ရုန်ယီ သာမန်အတိုင်းထ ထိုင်လိုက်သည်။
မည်းမှောင်နေသည့်အခန်းအတွင်း သူချန်းခယ့်ယောင်ဘက်လှည့်လိုက်သည့်အခါ သူနောက်ပြန်ဆုတ်သွားသည်။
"မင်းကအဝေးမှုန်လား?"
"မျက်ကပ်မှန်လေ"
အမြဲမျက်မှန်တပ်နေကျ ချန်းခယ့်ယောင်မှာအနည်းငယ်ရှက်နေဟန်ဖြင့်ဆိုသည်။
"ကွန်ပျုတာသုံးတာအရမ်းကြာတော့ကိုယ့်မျက်လုံးတွေကဝါးလာတယ်"
ရုန်ယီ သူ့ကိုအကြာကြီးကြည့်နေပြီးမှတစ်ဖက်လှည့်သွားသည်။
သူလှဲချလိုက်ပြီးသည်နှင့် ချန်းခယ့်ယောင်က ခေါင်းပေါ်မှမီးကိုပိတ်လိုက်သည်၊ ယခုတွင်မူ အခန်းထဲတွင်ကျန်ရစ်ခဲ့သည့်ကွန်ပျုတာမီးနှင့်စားပွဲတင်မီးအိမ်လေးက သူ့အနားတွင်အနိမ့်ဆုံးတောက်ပမှုကိုချိန်ညှိပေးနေသည်။
မသဲမကွဲအလင်းရောင်အတွင်း မျက်ကပ်မှန်တပ်ထားသည့်ချန်းခယ့်ယောင်ကထူးဆန်းနေသည်။
'ခံစားချက်ကဆန်းကြယ်တယ်'
"မအိပ်သေးဘူးလား?"
ချန်းခယ့်ယောင်ကမေးလာသည်။
"ငါ...."
ရုန်ယီ သူ့လက်ထဲက Yogurt ဘူးကိုပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
မစ္စတာရုန်၏ ချစ်မှုရေးရာဒိုင်ယာရီ
RomanceThis is not my own story English Title- Mr Rong's lovelorn Diary Author - 桃白百 Translator - IQ Team
