29

3 0 0
                                    

Sabah hızlı bir şekilde evden çıkmıştım 14 şubatın üstünden iki hafta geçmişti marta girmemize sayılı günler kalmıştı.

Bugün motorumu almamıştım. Masal çiçeklerde kalmaya devam ediyordu onlarla birlikte yürürüz diye düşünmüştük. Bu geçen sürede anıl bizim okula nakil olmuş ve çiçek ve metenin sınıfındaydı. Tek olan masal ve ben kalmıştık. Çiçek ve anılın arasında çok farklı bir çekim olduğunun farkındaydım fakat onlar bunun farkında değildi.

Çiçek cephesinde herşey keskin iken sanırım anıl cephesinde bir şeyler değişmeye başlamıştı.

Havalar soğumaya başlamıştı montuma iyice sarılmış bir halde yürümeye devam ettim. Zamanın bu kadar hızlı geçmesi ile birlikte tarihi sınava da sayılı günler kalmıştı aynı zamanda fragman olan MSÜ sınavına ise sayılı günler kalmıştı martın girmesi ile birlikte MSÜ sınavına gün sayıyor olacaktık. Ben düşüncelere dalmışkan boynuma iki büyük kol dolandı anında nefesim hızlanmaya kalbim sıkışmaya başlamıştı çığlıkta atamıyordum buz kesmiştim fakat bir şey oldu o anda biri yanağıma dudaklarını değdirdi ve herşey o anda gerçekleşti elim kalktı bir tokat çarptı ardından acı dolu inilti duyuldu. Bir dakika bu ses hiih meteme vurmuştum ben.

Hemen arkamı döndüm metenin bir eli yanağını tutuyordu yüzünü buruşturmuştu. Sınırlı çıkan yüksek sesim ile konuştum

"Oğlum neden arkadan geliyorsun lan"

"Kızım elin amma ağırmış"

"Ne sandın"

"Gel öpeyimde geçsin. Çok mu sert vurdum of mete ya"

Elini yanağından indirmiş sırıtarak bana bakıyordu. Biraz önce sözde yanağı acıyordu fırsatçı köpek!

Fakat yapmıştım bir hata yanına gittim ve yanağına üst üste öpücük bıraktım o ise gülüyordu bunu gerilen yanağından anlayabiliyordum.

Bir kaç öpücük bıraktıktan sonra ayrıldım.

"Sizi dinliyorum Mete bey"

"Seslendim duymadın güzelim bende böyle bir şey düşündüm"

"Anladım"

"İyisin değil mi"

"İyiyim iyiyim"

Emin misin der gibi bakıyordu ona en içten gülümsememi gönderdim. Sonrada arkamı döndüm o da yanımda yerini almış ve kolunu omzuma atmıştı.

"Hani atlatmıştın öykü"

"Ben öyle bir şey demedim"

"Neden psikolojik tedaviye devam etmiyorsun"

"İlaç verecekler o da uyku yapıyor sınav senesindeyim üniversiteyi bir kazanayım gideceğim zaten"

"Kazanacağız güzelim gideceğiz Ankara'ya"

"İnşallah Mete bey inşallah"

Mete ile birlikte yürümüş çiçeklerin evinin önünde durmuştuk. Cebimden telefonumu aradım ve kulağıma yasladım karşımda duran meteye yönelik konuştum.

"Senin motorun nerede"

"Tamirde"

"Hiih noldu han'a"

"Efendim öykü"

"Geldik çiçek'im kapının önündeyiz meteyle"

"Tamam geliyoruz bizde"

Telefonu kapatıp tekrardan cebime koydum ve meteye bakıyordum.

"Vallahi motorumu benden daha çok sevdiğini düşüneceğim"

"Ne alakası var Mete bir misiniz"

"Değiliz demi"

"Değilsiniz tabi han benim ayağımı yerden kesiyor"

Bozulan suratı ile gülmemek için dudağımı dişledim. Bir anda yüz ifadesi değişti ve sırıtmaya başladı.

"Öyle mi öykü hanım"

"Öyle Mete bey"

Daha sonrası ile çok hızlı gelişti ben daha ne olduğunu anlayamadan beni kucakladı ve döndürmeye başladı ilk bir kaç saniye ne olduğumla kaldım sonrasında ise gülmeye başladım.

Yerdeki karlar yavaş hareket etmesini sağlıyordu ama yine de hızlıydı.

Daha sonra durdu ya da durmaya çalıştı biraz yalpalamiştı fakat en sonunda durdu. Ben bacaklarımı dizlerimden bükmüş duruyordum. Gülmekten nefes nefese kalmıştım o ise dönmekten.

Ayaklarımı serbest bıraktım ve yere inmeye çalıştım Metede yere inmeye çalıştığımı fark etmiş olmalı ki beni en sonunda bırakmıştı

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Ayaklarımı serbest bıraktım ve yere inmeye çalıştım Metede yere inmeye çalıştığımı fark etmiş olmalı ki beni en sonunda bırakmıştı. Arkamıza döndüğümüzde bize bakan üç çift göz ile karşılaştık.

Masal çiçek ve anıl bir dakika ne anıl mı?

Biz onlara onlar bize bakıyordu gülmeye başladık Mete ile birlikte onlar ise hala daha bize bakmaya devam ediyordu.

"Gel güzelim gidelim bunlar yaşlanmış eğlenceden anlamıyorlar"

"Gidelim sevgilim"

Metenin koluna girmiş kafamı da omzuna yaşlanmış bir şekilde ilerlemeye başladık diğerleri her ne kadar bir süre orada kalsalarda bir süre sonra adım seslerinden onlarında geldiğini anlamıştım. Hayır bu kadar şaşıracak ne varsa

☕☕☕

Çerezlik bir bölüm oldu.

Bu saatten sonra bölümler uzun gelir mi emin değilim. Sanırım artık diğer üç bölüm kadar uzun bölüm olmaz ama bakalım kader kısmet.

Hadi görüşürüz

Az Şekerli|TextingWhere stories live. Discover now