The Notebook

Στην επόμενη ζωή.

Θα ήταν εγωιστικό να ερωτευτώ κάποιον μόνο επειδή σου μοιάζει.

Μόνο επειδή πάσχει από ετεροχρωμια.
Μόνο επειδή έχει το όνομα σου.
Μόνο επειδή παίζει το μουσικό σου όργανο. 
Μόνο επειδή έχει κατανοξανθες μπούκλες.
Μόνο επειδή φοράει φαρδιά τζιν και μπλούζες.
Μόνο επειδή είναι χαλαρός μέχρι έλεος.
Μόνο επειδή είναι συνέχεια ευδιάθετος.
Μόνο επειδή είναι ευαίσθητος και γλυκός.
Μόνο επειδή με φέρνει στα όρια μου.

Μόνο επειδή συμπεριφέρεται όπως εσύ, γελάει όπως εσύ, μιλάει όπως εσύ, αντιδράει όπως εσύ..

Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει,
μα,
θα ήταν εγωιστικό να ερωτευτώ κάποιον που σε θυμίζει.

Και πονάω, μα δεν θα το μάθεις ποτέ.
Γιατί από την ημέρα που σε γνώρισα ήξερα.

Και από τότε δεν έχω σταματήσει να σε ψάχνω στα αδιάφορα πρόσωπα τους.
Από το όνομα και τα μικρά χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα σου μέχρι και την συμπεριφορά σου.

Σε ψάχνω παντού, ακούς;

Πονάω, αλλά πονάω περισσότερο γιατί δεν θα το μάθεις ποτέ.
Ακούς;

Τι λέω! Φυσικά και δεν με ακούς.
Δεν μπορείς να ακούσεις!

Αυτή είναι η τραγικότητα (μου) .

Οπότε, μπορεί σε αυτήν την ζωή να στάθηκα λίγο άτυχη, μα σε μία άλλη ζωή και σε κάθε επόμενη, οι ψυχές μας ενώνονται σε μία.

Ως είθισται δηλαδή.

_______________________________________________

Γειά σας!!

Τα εσώψυχα μου, σας το είπα..
Αυτό το έγραψα χθες γύρω στις 2 το βράδυ στις σημειώσεις του κινητού μου και πιστεύω ακράδαντα πως είναι ο,τι πιο αληθινό έχω γράψει για αυτόν.

Θα τον ξαναδούμε όμως!
Έχω να γράψω πολλά ακόμη.

Τα λέμε στο επόμενο 💜

— Mademoiselle Ρία