The Notebook

Προλογος

Το γράψιμο για εμένα είναι κάτι πολύ περισσότερο από χόμπι ή ασχολία.

Το γράψιμο, αγαπητέ αναγνώστη, είναι για μένα μία τέχνη που ξεπερνάει όλες τις άλλες.
Γιατί μέσα από αυτήν μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματα μου με τρόπο όμορφο και σαφή, να τα βάλω σε μία σειρά.
Και γενικά... να εκφραστώ ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς.

Με φόβο μεν, μα ελεύθερα.

Κατάλαβες;

Ας το εξηγήσω καλύτερα.

Με θυμάμαι να γράφω από τότε που ήμουν οκτώ.
Ναι! Καλά διάβασες!

Έπαιρνα τα παιδικά παραμύθια, άνοιγα το word του υπολογιστή και ύστερα απλά αντεγραφα ο,τι διάβαζα.

Έγραφα στο ημερολόγιο μου σχεδόν καθημερινά. Για τα πάντα! Για τις ανησυχίες μου, για τους φόβους μου, για τους παιδικούς μου έρωτες... Ξέρεις εσύ.

Ύστερα ανακάλυψα αυτήν την εφαρμογή και...
Βασικα την ξέρεις την ιστορία, οπότε δεν υπάρχει λόγος να σου την διηγηθώ ξανά. Εξάλλου και εσύ ο ίδιος την έχεις ζήσει.

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω, παρά μόνο :

Δεν υπήρξε επιστροφή.

____________________________________________

Γεια σας!!

Μάλλον μιλάω στον τοίχο γιατί δεν νομίζω να διαβάσει ποτέ κανένας αυτό το βιβλίο.
Ή μάλλον ημερολόγιο.
Δεν βαριέσαι!

Εχει πάει αργά και είμαι εξουθενωμενη, το άγχος έχει φτάσει στον Θεό και το μυαλό μου δεν λέει να σταματήσει να κάνει βόλτες στο παρόν στο παρελθόν και στο μέλλον.
Δεν θα πω όμως τίποτα άλλο.

Το πρώτο κεφάλαιο το έχω ήδη έτοιμο.

— Mademoiselle Ρία