•✦─002

49 8 0
                                    

Cuenta de pink_clover:https://archiveofourown.org/users/Pink_clover/pseuds/Pink_clover

historia original:https://archiveofourown.org/works/47020396/chapters/118456330#workskin

Tw//insultos,pensamientos autocriticos,mencion de moretones

El chico es pequeño; Parece tan diminuto arrinconado en la esquina de su pequeña habitación (su celda)

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

El chico es pequeño; Parece tan diminuto arrinconado en la esquina de su pequeña habitación (su celda). No puede estar cómodo por la forma en que sus alas están apretadas contra las paredes húmedas..Siguen siendo pequeñas cosas blancas cubiertas de plumas vellosas, un signo de su corta edad.

Los propios apéndices de Quackity se retuercen en simpatía desde donde los mantiene escondidos, incluso él todavía tiene la mitad de las alas cubiertas de pelusa, pero cree que es por su horrible alimentación, no un signo de la edad, ¿o no? No tiene ni idea. Ni siquiera puede ser un híbrido propiamente dicho. Se sacude a sí mismo de sus pensamientos autocriticos

A pesar de su evidente miedo, el chico sisea en cuanto Quackity entra, enseñando los dientes y mirando con toda la fuerza de un niño de doce años. Tiene moratones por toda la piel, que, junto con el ojo hinchado, le dicen a Quackity todo lo que necesita saber sobre la hospitalidad que el chico ha visto hasta ahora, muy parecido a la de Quackity cuando llegó aquí. Pero Quackity nunca tuvo una peligrosa familia sentada de sangre buscándole, no tenía a nadie.

  

—"Hola"–se agacha a la altura del niño, intentando mantener el contacto visual con la aterrorizada cría–"¿Quieres salir de ese frío rincón y venir a sentarte junto al colchón?"—

La cosa manchada tiene un aspecto asqueroso, pero el suelo también. Además, cuando Jschlatt lo pilló por primera vez dormía sobre unos periódicos, esto es objetivamente mucho mejor. (Pero Jschlatt no estaba afilando su cuchillo para cortarle las alas, que es objetivamente mucho peor)

El chico solo sisea lo cual es JUSTO. 

—"De acuerdo, podemos quedarnos aquí también, tengo un buen guiso caliente para ti si quieres"–intenta, señalando la bandeja de metal junto a la puerta. La había guardado allí por si el chico intentaba atacarle primero. –"Espero de verdad que no tengas ninguna alergia, no puedo tener eso en mi currículum"—,bromea riendo torpemente.

Como si importara si mató o no al chico, por lo que él sabe, la única razón por la que sigue vivo es porque Jschlatt está esperando a alguien.

Quackity se estremece al recordar lo que vendrá en un par de días, sus alas ocultas intentan cubrirlo de miedo, pero se detuvieron, restringidas por las apretadas ataduras afortunadamente.

 —"Sólo vas a matarme después, ¿qué importa?"–El chico finalmente habla, y desafortunadamente parece inteligente.

—"Eso no lo sabes"–miente Quackity,–"tal vez tu padre negocia algo ¿no?".—

★𝗧𝗵𝗿𝗼𝘄 𝗠𝗲 𝗢𝗳𝗳 𝗮 𝗖𝗹𝗶𝗳𝗳 𝗮𝗻𝗱 𝗖𝗮𝗿𝗿𝘆 𝗠𝗲 𝗛𝗼𝗺𝗲ᵀʳᵃᵈᵘᶜᶜⁱᵒⁿTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon