Our Love Story (on-going)

SEVENTEEN

.

“Saan ba tayo pupunta? Sabi ni mama ay nagpunta rin kayo kanina sa bahay kasama si ate viva at jayren. Anong meron?” Tanong ko pagkasakay nya sa kotse. Inantras nya lang nang konti ang kotse at umariba na kami papunta sa hindi ko malaman.
“Lutang ka ba, couz? Alam kong pogi ako pero wag kang mawala sa katinuan mo kasasabi ko lang kanina na pupunta tayo sa bahay namin” Iiling iling na sagot nya. Sasagot na nga lang sinamahan pa ng kahanginan. Hindi ko na lang sya sinagot at tinuon ang pansin sa daan. Medyo malayo layo kasi ang bahay nila mula sa amin kaya kailangan pang mag commute kung pupunta ako ron.
“And nga pala, couz. Sa bahay ka matutulog” Gago bakit ngayon nya lang sinabi! Wala akong dalang kahit ano bukod sa phone at wallet kong walang laman.
“Tanga ka talaga, bumalik tayo. Wala akong dalang damit” Singhal ko naman. Kunot noo ko syang tinitignan habang tumatawa. Natanga na
“Chill couz, okay na lahat. You don't have to worry about it ayan na ang damit mo sa likod. Hindi mo ba nakita?” Umiling lang ako bago sulyapan ang bag ko na may damit.
“Great, mukhang maglalayas ako sa laki ng bag na pinadala ni mama.” As expected tumawa nang malakas ang kasama kong abnoy.
“And we are here! Baba na ako na ang magdadala sa gamit mo” Bumaba na ako at dumiretso sa bahay nila. Wala akong balak hintayin ang abnoy na yon.
“Ylra! Oh my gulay! You're tall ilang buwan or taon ba tayong hindi nagkita at ganyan na agad ang pinagbago mo and hm, you look handsome and pretty with that outfit” Mahinang bulong ni tita. Namula naman ako dahil sa hiya. Maybe she knows that i'm gae.
“S-salamat po, tita.” Sagot ko sabay beso at yakap. We're always like this hindi man kami mayaman but this family's rich kaya kahit hindi ko gustong magbeso ay wala akong choice. Nakasanay ko lang kasi talaga ang yakap at pagmamano.
“How are you? You're tall how many girlfriends or boyfriends you have now ha?” Natatawang umiling naman ako. Dude, boyfriends are not in my freaking vocabulary anymore.
“Mom! I told you she's into a hot, pretty, sexy and smart chik. Right, couz?” And here he goes again.
“Is that true, ylra?” Umiling naman ako at naupo sa sofa nilang pagkalambot lambot.
“Igagaya mo pa ang pinsan mo sayo, Calvin. Ikaw nga ay magtigil sa pagloloko mo sa buhay. Anak, you're not 16 or 18 anymore, you have you're own band and you can live stable na sa bandang meron ka additional na lang ang course mo kapag nakapag tapos ka. You should find a girl na mamahalin mo habang buhay at pangseryosohan.” Ayan kasi sasabat sabat pa napagsasabihan tuloy.
“Mom, real love don't exist. They will just fool you a hundred times so better to be one of them. And ylra believed that statement, right couz?” I don't know either. Real love exist sa iba but maybe not for him and for me.
“Real love exist, anak. Look at us ng daddy mo if real love doesn't exist edi sana ay hiwalay na kami ngayon at hindi buo ang pamilya natin kasama ang ate viva mo.” I just love how they support each other. And how they love ate viva as if it's her own daughter.
“Sainyo lang nage-exist ang real love na yan, hindi na para sa akin ang mga ganiyan kaya mambababae na lang ako kasama si ylra.” Tumingin naman ito sakin at nag taas baba ng kilay.
“Ay nako ewan ko sa inyong dalawa, maiwan ko na muna kayo at mag aayos na ako ng kakainin natin mamaya. Tawagin ninyo na lang si aling Fe ha?” Paalam ni tita. Kaming dalawa na naman ang naiwan
“Couz, are you happy with your love life right now?” Nakakabigla ang mga ganitong tanong mula sa kanya. Ang seryoso eh.
“At first yeah pero nung dumating sa point na nalaman ko na yung totoo, wala na puro sakit na. Why? how about you nakamoved on kana ba sa ex mo?” It's just the two of us here sa living room nila kaya sulitin na ang ganitong usapan minsan lang maging seryoso ito.
“Obviously, not totally and i'm aware that i am being a jerk too much para gumamit ng iba't ibang babae para lang makalimot. But atleast I don't do fvcks.” That's the good thing about him hindi sex ang habol nya sa mga babaeng nagiging girlfriends nya for 1 day. For fun lang bonding, dates and after that wala na.
“You can't moved on with that, calv. Using those girls can't help you to move on, you're just making it worst. It can ruin your image, your name lalo pa at kabilang ka sa banda na pasikat na ngayon. You should be more careful.” Even me hindi ko alam kung anong pagm-move on ang gagawin ko at hanggang kailan ako magmomove on.
“I just...I don't know what to do. It's been years but fvck it's still hurt like it just happened yesterday” Minsan ko lang makitang ganito ang pinsan ko ang sarap sanang videohan kaso seryoso kami pareho.
“Help yourself to moved on, sarili mo lang din naman ang makakatulong sayo.” Final na sagot ko bago isandal ang likod ko sa sofa nila bago pumikit. Ang lambot inaantok tuloy ako
“Why you two are so serious huh? Anong topic nyo?” Just by hearing her voice alam ko na kung sino ito.
“Ylra, hey.” I didn't bother to answer her nor open my eyes. I'm sleepy wala akong energy makipag samaan ng tingin kay viva.
“Is she asleep? I just heard her a while ago and now she's sleeping?! I really hate her.” Well, she don't mean it. She just said that she hates me because she's mad or maybe sign of aging yan.
“I hate you too, vivs” Sagot ko habang nakapikit pa rin.
“See?! she's not sleeping she's just mute a while ago” Ingay neto sino bang kausap nya? Mukhang wala namang pake alam si Calvin sa pagkuda nya. Hindi kasi sumasagot si calvin e. Maya maya lang ay may naramdaman akong naupo sa tabi ko. Baka si viva or si calvin na lumipat ng upuan. Wait, bakit amoy pambabae ang pabango? Hindi ganito ang pabango ni viva before at mas lalong hindi ganito ang amoy ni Calvin. Maybe vivs changed her perfume. Infairness ang bango
“Ang sakit ng ulo ko, pwede bang matulog muna ako? Ano bang okasyon sa inyo at pinapunta nyo ako?” Tanong ko habang nakapikit pa rin. Ang sakit talaga ng ulo ko pakiramdam ko pa ay lalagnatin ako.
“That's why I hate you! You don't even know my birthday!” Ay? Birthday nya pala ngayon. Edi
“Happy birthday, vivs. Love yah somuch” Sambit ko at sinandal pa lalo ang ulo ko sa sofa. Bakit parang ang layo ni viva nung sumagot sya?
“Vivs, nagpalit ka ng pabango?” Tanong ko, hindi naman masakit sa ulo yung amoy. Ang bango nga ang sarap amuyin.
“W-what? N-no” Parang tanga tinatanong lang kung nagpalit ng pabango nautal na.
“Bakit iba amoy mo? Hindi mo pabango gamit mo ngayon? at bakit ang layo ng boses mo kung katabi naman kita?” Lalong nasakit ang ulo ko.
“Stupid. I'm not viva” Agad akong napamulat sa boses na narinig ko. Agad akong lumayo kay Ms, Zuniega. We're so close to each other and here's my heart again. Why the hell they didn't told me agad?!
“M-miss! What are y-you doing here?! I m-mean, pasensya na po.” Sagot ko bago umusod pa palayo sa kanya. Lalo atang sumama ang pakiramdam ko.
“I'll leave you two for a moment may aasikasuhin lang ako sa trabaho ko, so we can party later. Just go to my room or guest room, Blaire. And for your stupid question, obviously she's my friend. God, ylra why so slow.” Tumayo na si ate viva dala ang bag nya. Ang sama nang ugali
“I'll just go to your room later and I won't stay here. I can't make it tonight you know” Sagot naman ni Ms. Zuniega at tumingin kay ate viva. Kailangan ko na bang mag exit? Mukhang usapan ito ng mga expensive na tao.
“Yeah right, you have date with arevalo” Kumunot naman ang noo ko sa narinig. Date? So, sila na? Congrats.
“I'll go na catch up with yah later, sissy!” At umakyat na si ate vivs leaving me here with her scary friend. Where's calvin anyway. Luminga linga naman ako sa paligid ng bahay nila calvin pero hindi ko makita baka nasa kwarto na nya.
“Your cousin's calvin leave already. He looks in a hurry.” Oh kaya pala wala, hindi manlang nag paalam. Sumandal na lang ulit ako sa sofang kinauupuan ko bago pumikit. Not minding her presence ang sama na talaga ng pakiramdam ko buti na lang at nakajacket ako dahil pakiramdam ko'y nilalamig din ako.
“Why did you come here if you're not feeling well, hernandez?” Hindi ako sumagot at patuloy na pinapakiramdaman ang sarili ko. Ramdam ko ang init ng katawan ko gusto ko ng umuwi. Magrereview pa pala ako but that can wait pwede rin naman bukas na lang.
“Hey. I'm asking you” Minulat ko ang isang mata ko bago tignan si Ms. Zuniega na nakatingin din sa akin.
“Ma'am, favor. Can you call ate viva and tell her that i wanna go home. I'm not feeling well” I'm really not feeling well but not because of her. She's just looking at me at mukhang walang balak sumunod. Ang shunga ko rin kasi bakit ba inutusan ko ang isang professor?
“Ay, n-never mind po, ma'am. I will just call calvin.” Sambit ko bago tawagan si Calvin. Iniloud speak ko naman agad after magring. After three rings he answered already.
“Hey couz, you okay there?” Mukhang nasa gig sya or bar.
“Can you come back here? I want to go home, calv. Masama ang pakiramdam ko” Rinig kong nagbuntong hininga sya.
“As much as I want too. I can't, couz. I'm really sorry there's an emergency too sa band ko. But can you wait longer? I'll be there in 30mins. Call you later” He ended the call. Damn, gusto ko na magpahinga. But I do understand him, the band needs him. Such a responsible leader
“Hey, you still okay? Your lips is getting pale.” Kinagat ko naman ang labi ko para papulahin ganon daw yon e?
“I-i wanna go home.” Tumayo na ako kahit medyo nahihilo pa ako. Nagpunta ako sa kusina para magpaalam kay tita.
“Tita, i'm sorry i can't make it today. I suddenly got sick. Sorry po, tell ate vivs that i'll make it up to her next time.” Lumapit naman agad si tita para icheck ang lagay ko.
“Goodness, what happened to you?! You're hot” Ngumiti naman ako kahit nanlalambot na.
“Tita, I was born to be hot.” Pagloloko ko at nakatanggap naman ako nang mahinang kurot.
“Ikaw talaga. Ay, sinong maghahatid sa iyo? Sandali at ipapatawag ko si viva. Umalis kasi si calvin at nagmamadali talaga ang batang iyon.” Pagagalitan na naman nya si Calvin mamaya.
“Hindi na po, tita. Busy po si ate viva and si calvin he didn't want to leave me here anyway but he got a call at may emergency po sa band nila. Kaya ko na pong mag-isa” Kita ko ang pagtutol sa mga mata ni tita. Isa pa rin makulit itong si tita e, sa kanya ata nag mana si calvin.
“Ay nako hindi, ipapahatid na lang kita kay mang isko. Teka lang” Agad ko namang pinigilan ang kamay ni tita. Kulit kasi
“Tita, okay lang po talaga ako kaya ko na po. Ako pa ba? Sige na po, aalis na p—” Naiwan sa ere ang sasabihin ko ng sumabat si Ms. Zuniega sumunod pala sya? chismosa pala ito si ma'am.
“I'll take her home, tita” Ang ganda nya pala pag nakangiti. Kay tita lang ba sya ngumingiti or pati kay sir? Bakit ko ba iniisip yon at anong pake ko ba.
“Nakuu! salamat iha. Ang kulit kulit kasi dapat ay kanina pa sya nakauwi ayaw lang pumayag na ipapahatid ko kay viva o sa driver. Pasensya na ha” Paliwanag naman ni tita kay Ms. ngumiti naman ulit si ma'am bago sumagot.
“We should go na po, tita. She looks pale I should take her home already before she passed out.” Sagot ni ma'am at nauna nang lumabas ng bahay. Nagpaalam muna sya bago lumabas ganon rin ang ginawa ko kay tita at lumabas na.
“Ms. Zuniega, you don't have to..to do this” Nahihilo na ako and i really want to take a rest and get some some.
“I need to, so get in the car now” Why? Para ba hindi ko ipagsabi yung kahapon? As if may pake ako sa kanilang dalawa ni sir.
“Miss. If you're doing this para lang po sa nakita ko kayo ni sir kagabi, e hindi nyo na po kailangan gawin” Shit lalong nasakit ang ulo ko.
“What are you talking about?! You know what just shout your mouth up, Hernandez. And get in the fvcking car now. You look pale and yet ang tigas pa nang ulo mo.” Rinig kong bulong nya bago sumakay sa kotse nya. Ganda nung car halatang expensive. Sumakay na rin ako dahil ang sakit na ng ulo ko mukhang mas better if papahatid na lang ako kay Ms.
“Give me your address and take a rest.” Ganon ba secret yung relationship nila para ihatid nya pa ako para lang hindi ko ipagsabi. Mukha ba akong chismosa?
“Hey, don't make me repeat myself twice, Hernandez!” Sa gulat ko sa sigaw nya ay nauntog ako sa bintana. Aray.
“Shoot lalong sumakit ulo ko” Sagot ko sabay hawak sa parte na nauntog. Lalong tumibok ulo ko. I look at Ms. Zuniega's and gave her my address. I can't read her expression because obviously it's nothing. There's no emotion bukod sa kasungitan na aura nya ay wala na.
“I-i'm sorry, i didn't mean to startled you.” Sambit nya at nagsimula na ulit mag drive. Nagugutom na ako but I choose to close my eyes. I will get some sleep besides she already knows our house kasi binigay ko yung address malamang.
“Hey, wake up. We're here infront of your house.” Minulat ko naman agad ang mata ko. She looks so pretty sa malapitan. I saw her face turning red at umiwas na ng tingin. Baka naiinitan na si Ms.
“Salamat po sa paghatid though hindi nyo naman po kailangan, but thank you pa rin po, Ms. Zuniega” Sambit ko pagkababang pagkababa sa kotse nyang mabango kaamoy nya nga e.
“Here take this I brought that in a convenient store. I gotta go” Nagpasalamat ulit ako at tinanaw ang papalayo nyang sasakyan bago pumasok sa loob ng bahay.