Chap.1 "Ms. Isabella"

335 19 1
                                    

While walking towards the jeepney terminal, I noticed a woman na sa tingin koy nasa early 30. She's hunching in pain while holding her stomach at nahihirapang makaupo sa mga bench. It's unbelievable that no one noticed her or offered help

Pero ano naman ang nangyare sa kanya buntis ba sya? Her stomach doesn't seem big though. Instead of pondering to myself, I quickly approached and help her

"Miss, are you okay? Ano po bang nangyare sa inyo?" I asked her as she continue enduring the pain in her stomach

"My meds! Please get my meds in my bag" nahihirapan nitong banggit sakin thats why i immediately find the meds in her bag. "ito po ba?" Tanong ko at tumango lang ito habang patuloy padin ang pagdaing dahil sa sakit

Pero wala syang tubig baka mabilaokan pa sya buti nalang i remembered that I had a tumbler in my bag kaya agad ko iyong kinuha at binigay sa kanya. After she took the medicine, ay wala paring nagbago, she's still in pain. "Miss, maybe theres something that i can do?" Tanong ko

"Could you please take me to the hospital?" she pleaded, while struggling to speak. Walang sinayang na oras akong pumara ng tricycle since mas madali instead of wasting my time for waiting a jeepney with so many passengers. Nagpatulong narin ako sa driver na isakay ang babae

Makalipas nga ang ilang minuto ng byahe ay finally nakarating na kami ng hospital. Nandito ako ngayon nag hahantay sa waiting area habang yung babae ay nandon sa loob ng ER. I hope she's ok

Maya maya pay nagbukas na ang pinto ng ER at lumabas doon ang doctor. "Doc kamusta na ho sya? Ayos napo ba sya?" Tanong ko sa doctor.
"ahm yes she's good now, nagreact lang yung sakit nya sa matres which cause an intense pain in her lower abdomen and by the way are you her daughter? Gusto mo ba ilipat natin sya sa room?" Paliwanag at tanong ng doctor sakin

"No doc, di nya po ako ka ano-ano i just saw her sa gilid ng kalsada kanina kaya tinulungan ko sya at dinala dito sa hospital pero diko po sya kilala" sagot ko naman sa tanong nya. "Ok then puntahan mo nalang mona sya sa loob at tanungin mo sya kung sino yung pwede nyang papuntahin dito na pamilya nya, i'll be back since i have more patient" Paalam naman nito sakin

Kaya agad akong pumasok sa loob ng ER. And then there i saw her lying in bed and i think medyo ok nanga sya at nang napansin nya ang pag pasok ko ay natuon ang tingin nya sakin. "Miss? Ok napo ba yung pakiramdam ninyo? sino pong pwede nating tawagan na pamilya o kakilala mo na pwede nating papuntahin dito?" Tanong ko sa kanya

A genuine smile appeared in her face. "Salamat iha sa pagtulong sakin just get my phone inside my bag and call my husband please just go to contacts and find (husband)" pasalamat at paliwanag nya sakin na agad ko namang sinunod

"Hello whos this?" Tanong ng lalaking boses sa kabilang linya. "Ahm good morning sir andito po yung asawa nyu sa hospital" sagot ko naman sa kanya at binigay ang address ng hospital. At maya maya pa ngay dumating na ito at agad na nilapitan ang babaeng asawa nya

"Hon? What happened are you okay now?" Tanong ng lalaking hula ko ay nasa 30 years old nadin ka tanda. "Im okay now hon. Thanks to that girl who help me, palapitin mo sya sakin please" sagot naman ng babae. Kaya lumingon sa kinatatayuan ko ang lalaki at sinenyasan akong lumapit sa kanila na agad ko namang ginawa.

"Thank you iha... Thanks for helping me" pagpapasalamat nya sakin and she caressed my both cheeks. "Your so beautiful an exquisite, and generous whats your name?" She asked

"Max, im max marcelo" sagot ko. "Im isabella alvarez. Your family and parents are so lucky to have a daughter like you, apaka bait at matulungin" she said that caused me to feel a sudden sadness

I hope so, and I would be the lucky one if I could just make them come back, but... I can't. My mother is gone as well as my grandma

"Oh why? Is there something wrong" nagaalala nyang tanong

"Wala naman po, its just... Its so impossible since they're gone" sagot ko

"Oh... Sorry bout that iha"

"Its ok, and ammm i think i need to go now miss papasok papo ako sa skwela malalate napo ako" paalam ko sa kanya

"Hector please give her a ride to her school" she said to her husband

Balak kopa sanang tanggihan pero nagsalita sya ulit. "Max my husband will drive you to your school sige na. Please take care and thank you again iha"

And since im almost late, 20 minutes before the first period and it takes a long time if mag jejeep pako kaya pumayag nalang ako

We are now road-heading to the school.
At lumipas pa ang ilang sandaliy natanaw kona ang school i just fix my uniform and by the way im wearing the girl's uniform since our school is gender friendly which is allowed ang crossdressing  and i also check my face sa screen ng phone ko

"Thank you po sir hector mauna napo ako" paalam ko at akmang bubuksan na ang pinto ng pigilan nya ako

"Wait iha, can i get your number i know my wife will look for you after this so atleast i already have your contact"

As what he request i just give my contact number at lumabas na ng sasakyan. I swiftly stepped heading to my classroom since alam ko narin naman san classroom namin. And thankfully dahil pagkarating ko'y di pa naman nagsisimula ang klase

I looked for a vacant seat at ng makakita ako ng bakanteng upuan near the windows ay agad akong nagtungo at umupo don.

Maya maya pay dumating na ang professor namin na naging dahilan upang tumahimik ang buong classroom

...

Trans series #1: Rising From The Ashes Where stories live. Discover now