"လူရမ်းကားစနစ်က ပွင့်သွားပြီးရင် အဲဒီလောက်လွယ်လွယ်နဲ့ ဘယ်လိုလုပ် ပြန်ပိတ်လို့ရနိုင်ပါ့မလဲ"

"ချိုးသာ့ပေါင်"

ပျန်းနမ် ကျစ်ခနဲ စုတ်သပ်လိုက်ပြီး -

"မင်း ဒါတွေပြောတဲ့အချိန်မှာ အားမနာဘူးလား။ ငါတော့ ဒါတွေ တွေးမိတာနဲ့ မျက်နှာပူလာတာပဲ။ ငါပဲ ဖြူစင်လွန်းတာဖြစ်မယ်"

"ငါလဲ မျက်နှာပူတယ်လေ"

ချိုးယိက ရယ်၍ ပြောသည်။

"မထင်ရဘူးပဲ"

ပျန်းနမ် ခေါင်းလှည့်လာကာ သူ့ကို တစ်ခဏလောက် စိုက်ကြည့်နေပြီး -

"ရမ်းကားတာများ ဒီလောက်ကျွမ်းကျင်ချောမွေ့နေတာ"

"မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ဘာလို့ အဲဒီလို မခံစားရပါလိမ့်"

ချိုးယိ ပြောသည်။

"ဟေ့ ချိုးသာ့ပေါင်"

ပျန်းနမ် စဥ်းစားလိုက်ပြီး လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးကာ မျက်နှာကို တစောင်းလှည့်လိုက်ရင်း -

"မင်းကို မေးမယ်"

"ဘာလဲ"

ချိုးယိ သူ့ကို ကြည့်နေသည်။

"ဟို ...... မင်း အရင်တုန်းက ...... ဟို ငါမတိုင်ခင်က ......"

ပျန်းနမ်တစ်ယောက် ခက်ခက်ခဲခဲပြောနေရကာ -

"ဟိုကွာ မင်းအရင်က တခြားလူနဲ့ ဒီလို ရှိဖူးလား"

"မရှိဘူး"

ချိုးယိ ပြန်ဖြေသည်။

"ဟုတ်လား ......"

ပျန်းနမ် ချိုးယိ၏လက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်ပြီး လက်ချောင်း၏အတွင်းဘက်အရေပြားပေါ်တွင် တစ်ချက်ချက် ခြစ်ကုတ်နေရင်း -

"အရင်က မင်း ဟိုလိုမျိုးဟာ ရှိဖူးတယ်တောင် ငါထင်နေတာ"

"မရှိဘူး"

ချိုးယိ၏အဖြေက အလွန်ရိုးရှင်းသည်။

"ဘာကြောင့်လဲ"

ပျန်းနမ်သည် အမှန်တော့ အနည်းငယ် နားမလည်နိုင် ဖြစ်မိသည်။ ရည်းစားထားခဲ့ပြီး သိပ်လည်းမထူးပါဘူးဆိုတဲ့ သူ့လိုလူတောင် ယခင်က ကောင်မလေးလှလှလေးများကို အမြဲတမ်း လိုက်ကြည့် လိုက်ငေးတတ်သေးသည်။ ထိုလိုက်ငေးကြည့်ခြင်းဟာလည်း ဂုဏ်အတွက်ပဲဆိုလျှင်တောင်...

《Wolf pair》- ဘာသာပြန်Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz