🌸🔥វិមានស៊ើបក្តីអង្គារសិល្ប៍ 🔥🌸

ភាគ៨: រកមិនឃើញភ្តុសតាង និងជនសង្ស័យ តើគេសម្លាប់ខ្លួនឯងពិតមែនឬ?

ពួកគេទាំង៣ក៏បានចូលទៅក្នុង លានអឺក៏បានប្រាប់ឲ្យស៊ីងស៊ីងចាក់ទឹកតែឲ្យអ៊ីប៉រ ហើយអ៊ីប៉រក៏ចាប់ផ្តើមសួរសំណួរខ្លះៗទៅលានអឺ៖

អ៉ីប៉រ៖ ខ្ញុំសួរសំណួរអ្នកនាងតែ២ ៣សំណួរប៉ុណ្ណោះមិនរំខានអ្វីអ្នកនាងច្រើនទេ (និយាយដោយញញឹម)

លានអឺ៖ មិនអីទេ អ្នកប្រុស បើសំណួរណាខ្ញុំឆ្លើយបាន ខ្ញុំនឹងឆ្លើយគ្មានបញ្ហានោះទេ

អ៉ីប៉រញញឹម ហើយក៏សួរ៖

«តើមុនពេលកើតហេតុប្តីអ្នកនាងមានអ្វីចម្លែកៗដែរទេ?!»

លានអឺឆ្លើយ៖

«ពេលមុនកើតហេតុគាត់គ្មានអ្វីប្លែកទេ គាត់បានទៅជួបឈ្មួញដើម្បីនិយាយគ្នាពីការរកស៊ី ហើយពេលមកផ្ទះវិញក៏គាត់គ្មានអ្វីប្លែកដែរ គាត់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្ញុំណាស់ ពួកយើងស្រឡាញ់គ្នាណាស់មិនដែលមានរឿងឈ្លោះគ្នាអ្វីឡើយ ឯការរកស៊ីវិញ ខ្ញុំក៏ឃើញថាល្អណាស់ តែមិនគួរ... មិនគួរគាត់ជំពាក់បំណុលគេ រកស៊ីខាត ហើយមិនប្រាប់ខ្ញុំអ្វីមួយម៉ាត់ ក៏គិតខ្លីទៅសម្លាប់ខ្លួន ហេតុអី ហេតុអី ( លានអឺ និយាយបណ្តើរ យំបណ្តើររហូតចង់រកខ្យល់សន្លប់ )»

ស៊ីងស៊ីងក៏បានមកទ្រលានអឺ ហើយក៏ប្រាប់អ៉ីប៉រថា៖

«អ្នកប្រុស! សួរសំណួរអ្នកនាងខ្ញុំប៉ុណ្ណឹងបានហើយ អ្នកនាងខ្ញុំសុខភាពពេលនេះមិនល្អទេ អ្នកប្រុសអាចមកសួរពេលក្រោយបានទេ»

លានអឺ៖ មិនអីទេ ស៊ីងស៊ីង! ខ្ញុំមិនអីទេ!

អ៉ីប៉រ៖ ខ្ញុំថា អ្នកនាងស៊ីងស៊ីងនិយាយត្រូវហើយ ខ្ញុំមិនគួររំខានអ្នកនាងទេ ខ្ញុំថាអ្នកនាងសម្រាកចុះកុំគិតច្រើនអី ខ្ញុំប្រាកដជារកឃើញថាអ្នកប្រុស លីហ៊ាងស្លាប់ដោយសារសម្លាប់ខ្លួនឬមានឃាតករជាអ្នកសម្លាប់ ( អ៉ីប៉រនិយាយដោយមើលមុខស៊ីងស៊ីង និងលានអឺ រួចក៏ញញឹម ហើយគេក៏បានដើរចេញមកក្រៅវិញ )

អ៉ីប៉រព្រមទាំងគ្នីគ្នាក៏បានប្រមូលអ្វីដែលគេរកឃើញទៅវិមានអង្គារសិល្ប៍វិញ ពួកគេក៏បានចាកចេញពីភូមិគ្រឹះជីង ហើយប្រជាជនដែលឈរមើលនៅទីនោះក៏នាំគ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញរៀងៗខ្លួន ចំណែកឯឡាបាវិញក៏បានត្រឡប់មកផ្ទះសំណាក់វិញដែរ តែនាងនៅមិនអស់ចិត្តរឿងនេះ នាងបាននិយាយតែម្នាក់ឯង ថា៖

"ខ្ញុំថាមិនឈឺឆ្អាលរឿងគេទេ ព្រោះមានវិមានស៊ើបក្តីអង្គារសិល្ប៏ជាអ្នកស៊ើបហើយ តែវាទ្រាំមិនបានទេ មនុស្សដូចជាខ្ញុំណាចង់ដឹងចង់លឺបន្តិចហើយ ណាមួយទំនេរគ្មានការងារធ្វើទៀត ចឹងឈឺឆ្អាលបន្តិចទៅណ៎? យប់នេះចេញប្រតិបត្តិការ ( នាងនិយាយហើយ ក៏ញញឹមបែបទឹកមុខមានគម្រោងការអ្វីមួយ )"

~ ពេលយប់ក៏បានឈានចូលមកដល់ (លឿនដូចកុហក) យើងក៏ប្រទះឃើញមានមនុស្សបិទមុខលោតផ្លោះចូលទៅក្នុងភូមិគ្រឹះជីង ហើយពេលនោះក៏បង្ហាញឲ្យយើងឃើញថាម្នាក់នោះគឺជាឡាបាដែលបានចូលទៅក្នុងភូមិគ្រឹះជីងនឹងឯង ~

ឡាបាចូលទៅ ដោយសារតែនាងចង់ពិនិត្យមើលនូវស្លាកស្នាមកន្លែងកើតហេតុ និងចង់រកភ្តុសតាងខ្លះៗ តែនាងមិនប្រទះរកឃើញអ្វីឡើយព្រោះក្រុមឆ្មាំវិមានអង្គារសិល្ប៍បានប្រមួលទៅអស់ហើយ នាងបានពិនិត្យដើមឈើ និងនៅក្រោមដើមឈើ ពេលនោះក៏មានមនុស្សមកដែលនោះគឺជាស៊ីងស៊ីងដែលបានដើរឆ្លងកាត់ទីនោះ ឡាបាបានឃើញដូច្នេះក៏រៀបនឹងចាកចេញ តែនាងមិនបានប្រយ័ត្នក៏ទៅជាន់មែកឈើធ្វើឲ្យលឺសម្លេងដល់ស៊ីងស៊ីងដែលរៀបនឹងដើរចេញផុតពីទីនោះ ស៊ីងស៊ីងលឺហើយក៏ងាកមកហើយនិយាយ៖

«អ្នកណានៅទីនោះ?! (ដើរទៅមុខតិចៗ)»

~ ឡាបាក៏ព្យាយាមស្ងាត់មិនកម្រើក ស៊ីងស៊ីងក៏បានដើរទៅជិតបន្តិចម្តងៗ ពេលនោះឡាបាក៏ស្ទុះចេញមកបម្រុងវាយស៊ីងស៊ីងឲ្យសន្លប់ តែក៏ត្រូវស៊ីងស៊ីងគេចផុតនឹងបានតបតទៅឡាបាវិញ ~

ឡាបា៖ ហា៎ នាងចេះវិជា្ជគុណ ក្រែងអ្នកបំរើស្រីក្នុងភូមិគ្រឹះជីងមិនចេះវិជា្ជគុណទេហេ មិចក៏នាងចេះ? ( ឡាបា បានគិតនៅក្នុងចិត្ត)

To Be Continue...

🌸🌸និពន្ធដោយ ដាណេ (Sarakito)🌸🌸