YALNIZLIĞIN MERANI +18

Y.M-10-

Ellerinizle ittiginiz hayatlar olur bazen aldığınız nefesi bazen kazandığınız başarıyı kendi ellerinizle itersiniz benimkisi de öyle bir hayattı zaman akmazdı ben iterdim ilerlesin diye...

Geçmişten kesit
17 yaşımdaydım yetimhanede yine akşam olmuştu günlerden salıydı salı akşamlarını yetimhanede bazılarımız sevmezdik çünkü bazılarımız kelimenin tam anlamıyle sevgisizlikten beterdik küçükken sevilmek istiyorduk artık sevilmemek çünkü iki istekte bizi içten içe çürütüyor nenini bilmek artık bizi tiksindiriyordu ayda 1 kez salı akşamı olurdu ya ceza olurdu ya vefa vefaya denk gelenler şanslı gunlerınde oldugunu hissederdi ama cezaya ceza cehennemdi cehennemin bile nir vefası vardı buna inaniyorduk hepimiz...adımlarımı sıraya geçmeye hazırladık hiçbirimiz gözgöze gelemiyorduk çünkü hangimiz kimin cezasını cekecegiz bilememek hepimizi hem korkutur hem acı cektirirdi okula gidince bir tek rahat hissediyordum ona da 1 sene sonra gidemeyecek çünkü üniversite okumayacağım bir lise okumuştum muhasebe...cok onemli bir alan iş imkanı çok denilmişti öylesine biri demisti çıkıp kaçıp gitmek istiyordum buraya geldigimde 8 yaşında bilinçsizce sevilmek şimdi ise arkama bakmadan kaçıp gitmek...üstümde yine parlak yeşil bluz vardı bazılarımız bunlari giyerdi salılar geldiginde anlamı birşeyin kötüsü varsa o daha kötüsüdür demekti acı varsa cehennem var demekti yutkundum muhtemelen gunlerce kendimize gelemeyecektik zaaflarımızın ezildiği bu günde.

Şimdiki zaman Alyanın agzından

Gözlerimi açtığımda gün ışıyordu üstümde o cüretkâr bulduğum ve asla giymem dedigim saten gecelik vardı yine o odadaydım kafamı yan cevirdiğimde üstü cıplak ve esofman altı ile oturur pozisyonda uyuya kaldığını gördüm ellerim istemsizce tenine dokunma isteği uyandırdı lanet olsun! Bu adam beni öldürecekti astım krizim tutmasaydı sahi beni nasil kendime getirmişti...bir fikir varmıydı doktor? Hastane? ev? Kasları ve kollarını hayranlıkla izledim ve odada fark ettiğim şey duşa girdigim kapı sürgülüymüş şuan sonuna kadar açıktı gece o orda duş almış ve hic kapatmamişmıydı? Şok oldum hemde büyük şok adımlarımı oraya yonlendirdim kapiyi naparsam yapayım sürükleyemedim arkama döndüğümde onun kıpırdamadığinı fark ettim sicak suyu açıp icersi buhar olana dek bekledim buhar duşlarin oldugu yerdeki camı kaplayınca bu beni biraz daha rahatlattı ve soyunup hemen duşa girdim saçlarımı yıkamak için buldugum şampuanı döküp saclarimin dibine masaj yaparak suyun altinda gevşeyen bedenimle rahatlamış hissediyordum hastane ve serum kokusunu cıkarmam gerekiyordu saçımı durulayıp ikinci kez sacıma şampuanlayip suyun vucudumda kayıp gitmesinin hissi aşırı güzeldi hala biryandan tedirgin bi şekilde banyonun camina son kez bakıp saçımı durulamaya başladım gözlerim sımsıkı kapatmıştımki yan taraftaki duş başlığı çalıştı siktir ne! Ne sadın yakalandın işte diyen iç sesime tükiriyim ya...neyse sakinim gayet sakinim gözlerimi araladığımda onun kafasından asağı süzülen su damlaları benim yuzumden akan sular gözleri kapalıydı bilinçsizce inceledim kasları sırtı kolları dokun diyordu bana dokunmana ihtiyac duyuyorum diyordu beden dilim silkelenmeliydi umursamamaya calisarak lifi kollarimda gezdirdim bir kac adım sesi geldi ve beni inceledigini hissedil sırtımı döndüm bana bakıyordu ama beni incelemiyordu sadece gözlerime odaklandı bir kaç adım geldi ve eğildiginde dudakları burnumun ucundaydı 'küçük yapmaman gereken şeyler yapıyorsun' dedi derin bir nefes aldım elimdeki lifi dönüp ona sürtmeye başladım omuzlarina boynuna yavaşça yaptım bunu bilinçsizce nefesini aldı fakat gözlerini kapatıp tekrar açtı 'konuş' dedi susmam daha iyi gibi hissetmiştim oysaki...ona yakınlaşıp omuzlarinda gezdirdim lifi ve bir anda ne olduysa beni karnımdan itip duvarla kendi arasina aldı çıplak gögüslerim onun tenine değiyor ve şuan hiç olmadığı kadar atan kalbim onun bakışları altında eziliyordu...elleri boğazımı sardı ve yüzünü yüzüme eydi 'tehlikeli şeyler yapma' dedi yeniden uyarıydı.