Dağların Çift Başlı Kurdu

43. Bölüm - Kurşun

'Sınır'

'1000 okunma'
'100 oy'
'100 yorum'

Şarkılar;

Özgürüm - Ender Gündüzlü & Metin Arıgül

Günü Gelir - Dedublüman

İyi okumalaaaaaaar..........:)

Yazım yanlışı olan yerlere nokta bırakınız ;)

~~~~~

Yazardan...

Bazen, en mutlu olduğun anda karşına biri çıkar. O kişi mutluluğuna mutluluk katar.

Ama bazen, en mutlu olduğun anda yine karşına biri çıkar. O kişi mutluluğunu yerle bir eder, kimse ile konuşmak istemezsin.

O kişi sana o kadar zarar verir ki en güçlü olduğun anda bile yerle bir olursun.

Kimsenin yüzüne bakmak istemezsin, her şeyi içine atarsın. O kadar içine atarsın ki ağlayamayacak bir hâle gelirsin.

Şuan bu durumu yaşayan Nisa'ydı.

Her şeyi yakıp yıkmak istiyordu, isyan etmek istiyordu. Lakin yapamıyordu.

Koştu, merdiveni çıkarken düşmesine rağmen koştu.

O kişi gelicek korkusuyla koştu.

Cebindeki anahtarı titreyerek kapının kilidine soktu, anahtarı çevirip hızla içeriye girdi. Kapıyı sertçe kapatıp koşarak odasına gitmeye yeltendi, lakin bir omuza çarpmasıyla bir adım geriye gitti. Her yeri titriyordu, küçük bir kız çocuğu gibiydi.

Başını kaldırıp omzuna çarpan kişiye baktı, Barlas'dı.

"Özür dilerim." Diyerek hızla odasına geçti.

Barlas kaşlarını çatmış bir şekilde Nisa'nın arkasından bakıyordu. Tir tir titriyordu vücudu.

"Noluyor çilli?" Diyebildi sadece arkasından.

"Nisa!" Balca koşar adımlarla içeriye girdi, Barlas şaşkına döndü. Ne oluyordu?

"Ala ne oluyor?"

Balca nefes nefeseydi. "Abi, Nisa nerede?"

Barlas'ın bakışları Nisa'nın odasının kapısına çevrildi. "Nur'a noldu Ala?"

Balca yutkundu. "Söyleyemem abi, bunu benden isteme." Diyerek Nisa'nın kapısının önüne geldi. Kapı kilitliydi. Kapıya vurdu. "Nisa, benim güzelim. Hadi aç kapıyı."

Nisa'dan ses gelmiyordu, Balca bunu bilerek Nisa'dan kapıyı açmasını istiyordu. Gözünden yaş aktı, tekrar kapıya vurdu. "Nisa, lütfen."

Nisa yine sustu.

Balca sinirle yumruk olan elini kaldırıp tam kapıya yumruk atıcaktı ki durdu. "Allah'ım napıyorum ben?" Titreyen sesi ile bir adım geriye gitti. Yumruk olan eline baktı, içinden kendine sayısızca küfür etti. "Özür dilerim Nisa." Diyerek hızla odasına gitti.

Kapıyı kilitleyip yere çöktü. "Ben nasıl unuturum, ben nasıl travması olduğunu unuturum. Allah kahretsin!"

Barlas şaşkındı. Ne oluyordu anlamıyordu. Bir adım atarak Nisa'nın kapısının önüne geldi. "Nur, ne oldu bilmiyorum. Ama açar mısın kapıyı." Ses gelmeyince nefesini verdi. "Tamam, kapıyı açma. Ama kapıyı kilitli tutma Nur."

Barlas korkuyordu, Nisa'nın kendisine bir şey yapacağından korkuyordu. Nisa'nın gözlerinde öyle bir ifade vardı ki, sanki ölmek istiyordu.

Barlas'ın gözünün önüne o sahne geldi...