"အာ့ပေါင်က တကယ်ကိုပဲ ခွေးပေါက်လေးစရိုက်ဗီဇနဲ့ပဲဟ။ စားရတာကိုပဲ မှတ်ထားပြီး ရိုက်တာကို မမှတ်ထားဘူး"
"သာ့ဟူကျစ်"
ချိုးယန့် ရေချိုးပြီးသွားပြီးနောက် အဝတ်များကို ပိုက်ရင်း ထွက်လာကာ တစ်ချက်ဝေ့အကြည့်တွင် စပျစ်စင်အောက်၌ ထိုင်နေလျက်ရှိသည့်ပျန်းနမ်ကိုမြင်သော် အံ့သြတကြီး အော်ခေါ်လိုက်သည်။ ခုန်ရင်းပေါက်ရင်း ပြေးလာကာ -
"အစ်ကို ပြန်သွားပြီ မဟုတ်ဘူးလား"
"အင်း။ လမ်းသွယ်ထိပ်ရောက်တော့ ဖရဲသီးတွေ့တာနဲ့ တစ်လုံးဝယ်လာခဲ့တာ။ စားချင်လား"
ပျန်းနမ်က သူ့ကို ပေါင်ပေါ် ချီတင်လိုက်ပြီး သူ့ နဖူးလေးကို သပ်ပေးရင်း -
"အခုမှ ရေချိုးပြီးတာကို ဘယ်လိုဖြစ်လို့ နဖူးမှာ ချွေးတွေ ပြည့်နေရတာလဲ"
"သီချင်းဆိုလိုက်လို့ ထွက်လာတာ"
ချိုးယန့်က အလွန်ကျယ်လောင်စွာ ပြန်ဖြေသည်။
ဘေးနားရှိ ချိုးယိက လက်ညှိုးထောင်ပြီး ပါးစပ်နားတွင် ထားလိုက်ရင်း -
"သူများတွေ အိပ်နေပြီ"
"သား သီချင်းဆိုနေတာရော်"
ချိုးယန့်က အသံကို နှိမ့်ပြီး ပျန်းနမ်နားရွက်နားတွင် တီးတိုးပြောပြသည်။
"မင်း ဖရဲသီးစားချင်တာလား"
ဖရဲသီးကို တောက်လျှောက်စိုက်ကြည့်နေသော ချိုးယန့်၏မျက်လုံးကို ချိုးယိတွေ့သွားပြီး မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
"စားလို့ရလား"
ချိုးယန့်က လေသံတိုးတိုးဖြင့် မေးရင်း -
"သား တစ်စိတ် စားချင်တယ်"
"စား"
ချိုးယိက ခေါင်းညိတ်သည်။
ပျန်းနမ် မတ်တတ်ရပ်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲသွားကာ ဓားသွားယူသည်။ ချိုးယန့်၏ညွှန်ကြားမှုဖြင့် ဗီရိုထဲမှ တစ်ပေခန့်ရှည်သော ဖရဲသီးခွဲသည့်ဓားတစ်လက် ယူထုတ်လာသည်။
"ငါ့လခွမ်း မင်းတို့အိမ်မှာ ဒီဟာလည်း ရှိသေးတယ်လား"
ပျန်းနမ်က ဓားကိုကိုင်မြှောက်လျက် စားပွဲဘေးနားသို့ ပြန်ရောက်လာကာ -
YOU ARE READING
《Wolf pair》- ဘာသာပြန်
Teen FictionLang Xing Cheng Shuang (မြန်မာဘာသာပြန်) မူရင်းစာရေးသူ - ဝူးကျယ် Wu Zhe
Chapter - 24
Start from the beginning
