"ဟေ့"
ချိုးယိက ထိုခြေထောက်ကို တစ်ချက်ကန်ထုတ်လိုက်ရင်း -
"ပျန်းနမ်"
ပျန်းနမ်က သူရှိရာဘက်ဆီ တိုးကပ်လာခဲ့ပြီး မနိုးလာပေ။
"မင်း ဟိုဘက်ကို နည်းနည်းတိုးစမ်း"
မိမိရင်ဘတ်ပေါ်လာတင်ထားသော လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ချိုးယိ ဖယ်ထုတ်လိုက်ပြီး ပျန်းနမ်၏ကိုယ်ကိုလည်း တွန်းထုတ်လိုက်သည်။
"အင်း ... ..."
ပျန်းနမ်က ကိုယ်ကို တစ်ဖက်သို့ လှည့်သွားသည်။
ချိုးယိ ပြန်လှဲမအိပ်ရသေးမီ စက္ကန့်အနည်းငယ်အတွင်းပင် ပျန်းနမ်က ရုတ်တရက် ဝုန်းခနဲထထိုင်လိုက်ပြီး ထို့နောက်တွင် ကြမ်းပေါ်သို့ တစ်ခါတည်းခုန်ဆင်းသွားလိုက်ကာ -
"ငါလူး ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ"
ပျန်းနမ်က တစ်ချက်အော်လိုက်သည်။
"... ... ဘာလုပ်တာလဲ မင်း"
ချိုးယိ လန့်ဖျပ်သွားခဲ့ရပြီး သူလည်း ထထိုင်လိုက်ကာ ခုတင်ခေါင်းရင်းရှိ စာကြည့်မီးအိမ်ကို လှမ်းဖွင့်လိုက်သည်။
"အလန့်တကြားနဲ့"
"ဟင်"
ပျန်းနမ် လှည့်ကြည့်လာပြီး အိပ်မှုန်စုံမွှားဖြင့် မီးရောင်ကို လက်ဖြင့် ကာလိုက်ရင်း ချိုးယိကို ကြည့်နေသည်။ အတော်ကြာတော့မှ သတိပြန်လည်လာပြီး -
"အခု ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ"
"ငါ ဘယ်သိမလဲ။ ကြက်တောင် မနိုးသေးဘူး"
ချိုးယိမှာ အလွန်တရာ အိပ်ငိုက်နေပြီး ခေါင်းအုံးပေါ် ပြန်လှဲလိုက်သည်။
"ငါလူး မင်း ဘာလို့ ငါ့ကို တွန်းလိုက်တာလဲ"
ပျန်းနမ်က အသံကို ဖိလျက် ဆက်၍ -
"မိုးလင်းလို့ အပြေးလေ့ကျင့်ခန်း ထလုပ်ရတော့မယ်လို့ ငါထင်လိုက်တာ"
"သွားပြေးလေ။ မင်းက ကျိုးပါးဖီ လား။ ကြက်ထက်တောင် အိပ်ရာစောထနေတာ ... ..."
[T/N: ကျိုးပါးဖီဆိုတာ 《半夜鸡叫》 "ညသန်းခေါင်ကြက်တွန်သံ" ဆိုတဲ့ ပုံပြင်တိုထဲက ဆိုးယုတ်တဲ့ မြေပိုင်ရှင်ပါတဲ့။ သူ့အလုပ်သမားတွေ အလုပ်များများပိုလုပ်ရအောင် ညသန်းခေါင်ကြီး ထပြီးတော့ ကြက်သွန်သံလို လုပ်အော်ပြီး နှိုးတဲ့သူပါ။]
YOU ARE READING
《Wolf pair》- ဘာသာပြန်
Teen FictionLang Xing Cheng Shuang (မြန်မာဘာသာပြန်) မူရင်းစာရေးသူ - ဝူးကျယ် Wu Zhe
Chapter - 16
Start from the beginning
