MARİA

bölüm 3

Yemek yedikten sonra evlerine geçti Yıldırım ailesi maria evde onu bekleyen koca aileden habersizdi evet Yıldırımları televizyonda görmüştü ama hiç merak edip araştırmamıştı kapıyı sanem çalmıştı maria deniz beyin ardındaydı kapı açıldığında içeri girdi yıldırımlar, maria hariç o kapının önünde içeri davet edilmeyi bekliyordu ya da içeri girip girmemeye karar veriyordu kapının önünde ondan neredeyse 2 tane olan çocukla bakıştılar çocuk konuştu ilk önce. "İçeri girmeyi düşünmuyorsun sanırım abicim." Abisiymiş bu çocukta onu hastanede görmemişti bir aile üyesi tarafından içeri davet edildiğinden hemen girdi ve arkasında abisi olduğunu öğrendiği çocukla salon diye tahmin ettiği yere girdi içeride 10a yakın kişi vardı hatta daha fazla içeri girdiğinde onu ilk fark eden kişi ona nefretle bakıyordu bu nefreti sadece bakışlarında kalmadı sözlerine de yansıdı. "Davet mi bekliyordun kimsesiz?" Kimsesizlik... Bu kelime maria için tam olarak uygun olan bir kelimeydi neden bu derece kalbini kırmıştı şimdi konuşmadı ne konuşabilirdi ki aklına sadece babası bildiği adamın onu ilk dövdüğünde dövdüğünde söylediği sözler aklına geldi... "Kimsesiz zavallı küçük kızım beni de kimsesiz bıraktın pislik." Dolu gözlerle baktı çocuğa maria deniz bey hemen oğluna döndü. " Ne diyorsun caner kardeşinle nasıl böyle konuşursun?" Diye sorduğunda en küçük oğlu canerden önce cevap verdi. "Abim haklı bu kimsesiz belki bir hırsızdır iki bayıldı diye eve mi getirdin baba?" Deniz bey sinirlenmişti kızı açlıktan bayılmıştı hatta sanemin baktığı kan tahlillerinde vücuduna az sıvı ve besin girdiğini öğrenmişti oysa adam aileleri araştırırken adamın varlıklı biri olduğunu görmüştü bu yüzden bu kadar ertelemisti bu işi tekrar lanet okudu kendisine deniz bey bunu düşünürken kızı konuştu birden. "Deniz bey yasmin hanım yemin ederim ben hırsız değilim serkan asker abine söyle baksın ben hırsız değilim yemin ederim." Serkan ona seslenen kardeşi karşısında aciz kaldı ona abisinin asker olduğunu kollarında titrerken söylemişti hemen kardeşinin yanına gitti. "Meleğim mariam yanlış söyledi arda sen neden hırsız olasın biz sana güveniyoruz bebeğim." "Yanlış mı söylemişim abi bu kızın ne olduğu belli mi?" Deniz bey herkesten önce davrandı bu sefer. "Arda odana git çabuk aynı şekilde sende caner ve maria hakkında kötü bir şey düşünen kim varsa odasına gitsin kalbinizi kırarım çocuklar." Arda gitmeden önce tekrar konuştu "bu da kaan gibi ailemizi yıkmaya çalışıcak şımartmayın şunu." Maria duyduğu sözler karşısında tekrar yıkılmıştı bu çocuk babasıyla ağız birliği mi yapmıştı bunlar hep baba bildiği adamın laflarıydı tebessüm etti ağlarken ona yasmin hanıma döndü. "Ben de bir odaya geçebilir miyim yasmin hanım?" Dedi yüzündeki tebessümle "tabii ki kızım ben odanı hazırlamıştım ablanla gel gidelim." Birlikte odaya çıktılar sanem de onlarla geliyordu bir odanın önünde durduklarında sanem konuştu. "Ablacım burası senin odan karşı taraftaki oda benim her ihtiyacında bana gel." Dediğinde yüzündeki acı tebessüm sıcak bir tebessüm olarak döndü saneme karşı ve kafasını salladı odaya girdiğinde yasmin hanım onunla girmedi o da aynı şekilde bir ihtiyaci olduğunda yanına gitmesi için tembihlemişti odası güzel düzenlenmişti oysa o adamın yanındayken müstelimatta kalıyordu onu bir hizmetçi gibi kullanıyordu belki arda diye bahsettikleri çocukta onu öyle kullanırdı kalbi kırılmıştı deniz beyin ona iyi davranması üzerine herkesten iyi davranmasını beklemişti maria kırgınlıkla bir yaş akıttı gözünden devamının gelecegini biliyordu biraz zaman geçtiğinde ağlamaları iç çekmelere dönmüştü uykusu gelmişti kendini uykuya bırakmak üzereyken kapının yavaşça açıldığını duydu ama gözünü açamadı kimin geldiğinu merak ediyordu merakını gideren sesle kimin olduğunu anladı deniz beydi "özür dilerim mariam benim güzel bebeğim seni kırmalarına izin verdiğim için özür dilerim seni koruyamadım babacım." Sesi neden çatallaşmıştı ağlıyor muydu deniz bey bir daha konuşmadı yatağın yanında bir koltuk vardı orada oturmuştu kızını izlerken saçlarını sevmek istemişti eli gidip geliyordu onu uyandırmaktan korkuyordu ama daha fazla dayanamadı saçlarını narince okşadı maria şaşırdı yıllardır saçlarına yalnızca çekmek için dokunmuştu o ama şimdi saçlarının bu denli güzel sevilmesi uykuya dalmasına sebep olmuştu.