အဆုံးမရှိတန်ခိုးထွားလှပါသောအမြောက်စာခင်ပွန်းသည်

Chapter 26

လုရှ လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။ ကံကောင်းစွာနဲ့ သူမမှာလည်းသူတို့အပေါ်မျှော်လင့်ချက်တစိလေးမှ မရှိထားလို့ပေါ့။ ရထားသည်နေ့လည်တွင် ထွက်ခွာရန်အချိန်သတ်မှတ်ထားတာကြောင့် အချိန်ရှိနေသေးသည်။

အခု အိမ်မှာသူမတစ်ယောက်ထဲရှိသဖြင့် လုရှသည်နောက်ထပ်ကင်းဗတ်အိတ်ကြီးတစ်လုံးထုတ်ယူကာ နေရာလွတ်ထဲမှပေါ့ပေါ့ပါးပါးပစ္စည်းတစ်ချို့ဖြင့် ဖြည့်လိုက်သည်။ ဒါတွေကိုအပြင်ကသယ်သွားဖို့ စီစဉ်ထားသည်။

ဒါတွေကိုထုတ်ယူရန် ခရီးဆုံးမည့်နေရာသို့ရောက်သည်အထိစောင့်ဆိုင်းနိုင်ပေမဲ့ ကျေးလက်မှာအခြေအနေကဘယ်လိုရှိမယ်မှန်း သူမမသိပေ။ အဲ့ဒီအခါကျ ထုတ်ယူဖို့အဆင်‌မပြေခဲ့ရင်ရော? သူမဆင်ခြေတွေထုတ်ရပေလိမ့်မည်။

အစကတည်းကပစ္စည်းတွေပိုယူသွားတာ ကောင်းသည်။ အိတ်ထဲမှာဘာရှိလဲဆိုတာ သူများတွေသိမှာမဟုတ်တာကြောင့် နောက်ကျရင် သူမဘာပဲထုတ်ယူပါစေ အထူးတဆန်းဖြစ်မှာမဟုတ်ပေ။

ဒါပေမဲ့ ဒီလိုသယ်သွားတာက လမ်းခရီးမှာပင်ပန်းရလိမ့်မယ်လို့ သူမခန့်မှန်းမိသည်။

ကံကောင်းစွာနဲ့ သူမကဒီပြီးခဲ့တဲ့ရက်တွေမှာ စိတ်ဝိဉာဉ်စမ်းရေသောက်သုံးခဲ့ရာ အားအင်အတော်လေးတိုးလာခဲ့သည်။ သူမအသားအရေပင်အဝါရောင်မသန်းတော့ပဲ ဆံပင်တွေကပိုနက်မှောင်တောက်ပလာသည်။

တော်သေးပေလို့ ဒီအပြောင်းအလဲတွေက အရမ်းသတိထားမိစရာမဖြစ်ပဲ လုမိသားစုကသူမကိုနေ့တိုင်းမြင်နေရတာကြောင့် အာရုံမစိုက်မိခဲ့ကြပေ။ အရာအားလုံးထုတ်ပိုးပြီးသွားတာနဲ့ အစောပိုင်းကသူမဝယ်ယူခဲ့တဲ့ အဝတ်အစားသစ်တစ်စုံကို လဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။

မူလကတော့ ရထားပေါ်မှာပိုပြီးမထင်မရှားလေးနဲ့ ပိုဆင်းရဲပုံပါ်အောင် အဝတ်ဟောင်းတွေဝတ်သွားဖို့ တွေးခဲ့ပေမဲ့ သူမနဲ့အတူယူလာတဲ့ တန်ဖိုးရှိတဲ့ပစ္စည်းအများအပြားကိုလည်း ထည့်တွေးဖို့လိုသည်။ ကျေးလက်ကိုသွားပြီးနောက်မှာ သူမသည်တခြားပညာတတ်လူငယ်တွေနဲ့အတူ နေထိုင်ရလောက်ရာ သူမရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတချို့ကိုမြင်သွားနိုင်ဖွယ်ရှိသည်။