Zmieniłem się w dziewczynę!?

14 Spowiedź

Todoroki POV

"Midoriya?" zapytałem, próbując zwrócić jej
uwagę.

"Tak, Todoroki?" odpowiedziała.

"Chcę powiedzieć, że, uh. Ugh! Lubię cię Midoriya!" Krzyknąłem może trochę za głośno. Spojrzała na mnie zszokowana, zarumieniła się, uśmiechnęła i spuściła głowę. Idiota! Nigdy nie miałeś szans! pomyślałem. Potem podniosła głowę i spojrzała mi w oczy. Nachyliła się bliżej i bliżej, jej oczy trzepotały blisko. Przybliżyła się do mnie, aż nie było między nami żadnego odstępu. Przerwaliśmy pocałunek, "Też cię lubię Shoto." Powiedziała z wielkim rumieńcem. Moje oczy były zszokowane tym, co się właśnie stało. Uśmiechnąłem się i chichocząc przyciągnąłem ją do siebie.

"Izuku Midoriya, zostaniesz moją dziewczyną?" zapytałem ją. To była jej kolej, by być zszokowaną, ponieważ zaczęła łzawić i energicznie kiwać głową.

"Tak. Tak! Oczywiście Shoto!" Powiedziała i wskoczyła na mnie. Roześmiałem się ze szczęścia.

"Mogę ci mówić Izu?" zapytałem. Zarumieniła się na te słowa, ale skinęła głową.

"Mogę mówić do ciebie Sho?" To była moja kolej na rumieniec. Przytaknąłem jednak i ponownie się pocałowaliśmy.

Wróciliśmy do dormitorium i wszyscy już tam byli, czego się nie spodziewałem. Uraraka podbiegł do Izu i szepnął jej coś do ucha, co sprawiło, że skinęła głową w odpowiedzi.

"Sho, porozmawiam z Uraraką naprawdę szybko,, - powiedziała Izu, a ja skinąłem głową i stałem tam niezręcznie, dopóki Mina nie podeszła do mnie i nie zaczęła mówić o tym, jak Izu nazwał mnie Sho.

Deku POV

Ura wyciągnęła mnie na zewnątrz. Założę się, że słyszała, jak nazywam Shoto "Sho".

"Więc~ Czy ty lub Todoroki się przyznaliście?" Powiedziała uśmiechając się.

"Przyznał się..." Powiedziałam odwracając wzrok, gdy pisnęła.

"Jesteście razem?" Zapytała z uśmiechem, a ja zarumieniłam się i przytaknąłam. Piszczała jeszcze raz, ale tym razem musiałam zatkać uszy. "Całowaliście się?" zapytała, a ja przytaknąłam jeszcze bardziej speszona. "Kto zrobił to pierwszy?!" zapytała z szeroko otwartymi oczami. To mnie zaskoczyło.

"Z-zrobiłam to." jąkałam się. Chyba się tego nie spodziewałam, bo miała szeroko otwarte oczy z szoku, poklepała mnie po plecach i powiedziała, że była zaskoczona, że to zrobiłam. Weszliśmy z powrotem do pokoju i zobaczyliśmy wszystkich skulonych wokół Sho i zadających mu pytania o mnie i o niego. Podeszłam do niego i objęłam go w pasie. Wszyscy patrzyli na mnie w szoku, a ja po prostu stałam i się uśmiechałam. Sho zarumienił się i zaiskrzyło, gdy to zrobiłam.

"Hej, chłopaki!" powiedziałam z zamkniętymi oczami. Następnie wszyscy bombardowali nas pytaniami w stylu "Czy wy się spotykacie!? Jak to się stało!?" i tym podobne. Powiedziałam im, że się spotykamy, ale nic więcej, bo byłam naprawdę zmęczona.

"Sho?" powiedziałam szarpiąc go za rękaw.

"O co chodzi Izu?" odpowiedział.

"Jestem śpiąca. Możemy położyć się w akademiku?" zapytałam przecierając oczy. Przytaknął i wziął mnie za rękę, gdy szliśmy do jego akademika. Kątem oka widziałam, jak Ura się uśmiecha, ale zignorowałam to, bo byłam zbyt zmęczona,

Dotarliśmy do jego dormitorium i położyłam się na jego łóżku, a Sho położył się obok mnie. Leżeliśmy tak w ciszy. Poczułam, że moje powieki stają się ciężkie. "Hej Sho?" zapytałam, próbując zwrócić jego uwagę.

"Co tam Izu?" odpowiedział.

"Kocham cię," powiedziałam.

"Ja ciebie też." To, co powiedział Sho, było ostatnią rzeczą, jaką usłyszałem, zanim zasnęłam.

---------------------------------------------------------------
To wszystko na dziś. Wesołych świąt wszystkim !