Falling for Miss President

28.

Days and weeks been passed and continues naman ang labas namin ni Geovana. She'll ask me if I am busy pa or not so that we can have dinner after class. Pero hindi na gaya noong dati na halos araw araw ay lumalabas kami. Naging busy na rin kasi ako dahil sa research namin. Hindi na rin gaya noon na tuwing umaga ay susunduin niya ako para ihatid sa school.

Napag-usapan naman na kasi namin ang bagay na 'yon noong nakaraan pa at pumayag na siyang twice a week na lang. Kabang-kaba pa ano noon na i-suggest 'to dahil baka magalit siya pero mabuti na lang at mukhang good mood 'yon siya.

"Hi, good morning." Bati niya sa 'kin nang makapasok ako sa sasakyan niya.

Today is the day na ihahatid niya ako ulit! My heart's happy again dahil I'm able to go to school with her again.

"Hello, good morning! Have you eaten?" I ask her. Hindi na kasi siya pumasok sa loob at nag message na lang sa 'kin.

"Yes, sweetie."

Nag simula naman na siyang mag drive palabas ng subdivision namin. Ang lamig pa rin ngayon kaya naka-jacket ako. Wala kasing coat ang uniform namin, pag college lang ang meron. Bilang senior high, vest pa lang.

"How are you doing lately pala?" Tanong ko habang hinihinaan ang aircon sa kotse niya.

"It's okay naman. It's been okay since I finally able to drive you to university again." I heard her chuckle. Pati pag chuckle ang sexy! "How about you? How's research so far?"

"Stressing. Nakaka-stress ang mga ka-grupo ko, mga pabuhat. Nai-inggit nga ako kanila Diya kasi ka-grupo niya yung dalawa." One of the struggle talaga doing a research or any other activities kapag groupings.

It may sounds good kasi as a group kayo and hindi gano'n kabigat ang gagawin pero nagkakamali kayo. Groupings is one of the stress sa pag aaral since some of your group mates ay pabuhat lang.

"Isn't it allowed if you guys can take your research individually?" She ask while looking straight in the road.

Nakatingin ako sa kaniya at ang ganda talaga ng side profile ng taong ito. Litaw na litaw ang katangusan ng ilong at pinagpalang magagandang labi niya kahit naka-side view siya.

"Hindi, hinati kami sa three groups lang para raw mas mabilis matapos, hindi naman totoo 'yon. Daming pabuhat eh." Rant ko kaunti. Yung iba pa sa kanila ang hirap i-reach out sa social media but you'll see na nag po-post sa story nila na gumagala.

"Oh, before we are allowed to take our research alone. Less hassle since you are the one doing your work."

"Sana ganiyan nga sa 'min eh. Mas gu-gustuhin ko pa na mag solo kesa mag buhat ng kaklase."

"Anyway, i'll be getting busy starting today. Baka hindi kasi masamahan kumain or pauwi." Saglit siyang lumingon sa 'kin at ibinalik din naman agad ang tingin sa daan. "But, i'll try to make time. Kapag nagkaroon ako ng vacant time even if it's 30 minutes."

"Uy, ano ka ba! It's okay with me. You don't have to do that, we can go out naman 'di ba after mo maging busy?" I try to sound good sa kaniya para hindi na siya ma-feel bad. "I understand naman. If you have time, even for 30 minutes grab and use it to rest. That's all I want," I added and smiled to her.

"Why you're so understanding..."

"Huh? Ano 'yon, may sinasabi ka?" Parang may binubulong kasi siya pero I can't heard it clearly.

"Thank you for being understanding."

Marami pa kaming pinag-usapan habang papunta sa school. Nang makarating ay as usual, hinatid niya ako ulit sa room. Wala pa rin yung mga early bird na kaibigan ko, siguro dahil busy pa rin. Actually, they don't have time to message or even magpakita man lang sa 'min ni Sofie. I want to ask Geovana about that kaso nahihiya ako.