All's fair in love and war

Bölüm 11

Üçümüz de yere yapışmıştık.Bizi daha doğrusu Harry ve Cedric'i gördükleri anda müzik çalmaya başladı. Hemen pelerini yüzüme iyice çektim ve üçümüzde oturur bir pozisyona geldik.

Harry bir anda bana sarılınca bende ona sarıldım "Onlar...onlar ordaydı. Sen de gördün değil mi?" dedi. Kafa salladım ve "Evet... evet gördüm Harry..." dedim.

Cedric "Orda yaşadıklarımız... yani o kim olduğunu bilirsin sen geri döndü değil mi?" dedi cevabını biliyordu ama büyük ihtimalle anlamak istemiyordu onu anlıyorum sonuçta.Ona dönüp"Evet o... geri döndü." dedim.

Dumbledore beni fark etmiş olacak ki "DURDURUN MÜZİĞİ!" diye bağırdı. Herkes kutlamayı bıraktı ve gözlerini bana, bana sarılan Harry'ye ve Cedric'e dikti.

Kafamı eğip Harry'ye"Gitmem gerek..." dedim. Harry bana bakıp "Lütfen gitme..." dedi. Fısıldayarak " Yazın seni yanıma alıcam merak etme bu sadece kısa süreli bir ayrılık Harry" dedim.

Bir anda birkaç seherbaz asalatını bana doğrulttu bunu gören profesörler de öprencileri arkalarına aldı. Severus ise kendini tutuyormuş gibi görünüyordu.

Bakan bir anda tiribünlerden inip "Kimsin sen?" dedi. Harry bir anda ayaklanıp önüme geçti "Asalarınızı indirin o kötü biri değil!" dedi bu sırada Harry 'nin muggle arkadaşı "Harry ne yapıyorsun hemen buraya gel!" dedi.

Harry "Hayır!" dedi ve Cedric'te benim önüme geçti ve "Lütfen asalarınızı indirin" dedi.

Bunun üzerine Dumbledore "Bence kimseyi dinlemeden bir yargıya kapılmamalısınız sayın bakan. Masum bir insana asa kaldırmak istemezsiniz eminim" dedi.

Ayağa kalktım ve kalktığım anda bakan birden "Kim olduğunu söyle"dedi sırıtmaya başkadım pelerin yüzünden sadece dudaklarım gözüktüğü için bu gülümsememin oldukça korkutucu durduğunu düşünüyordum.

Ve anlaşılan düşüncemde haklıydım ki bakan korkmuş şekilde vana bakmaya başladı. Ardından "Bence başarılarına konduğunuz büyücüyü bilmeniz gerek 'sayın bakan'  "dediğim zaman bir süre düşünüp sonra tedirgince "Sen-sen osun!" dedi ona kafa sallayıp sırıtmaya devam ettim.

"Bence şuan asalarını indirmelerini söylemek için mükemmel bir zaman ne dersin?" dedim alaycı bir tavırla bir anlık tereddütte düşse de "İndirin asalarınızı..." dedi kısık bir ses ile o sırada Rita tabiki merakla bir şeyler yazıyor ve bizi izliyordu. Herkes şaşkınca bana bakıyordu sonuçta sihir bakanının böyle davranması insanları haklı olarak şaşırtmıştı.

Kim olduğumun bilinmesini istemediğim için bu şansı ele geçirmişken gitmemin en doğrusu olacağını düşündüm. Ardından Harry ve Cedric'in saçını karıştırıp "Gitme vaktim geldi." dediğim zaman Harry'nin gözlerinde gördüğüm hayal kırıklığı beni ne kadar üzse de cisimlenip ordan ayrıldım.

...

Harry Lydia'nın gitmesinden ne kadar memnun olmasa da tatilde onun yanında olacağı aklına geldiğinde mutlu oluyordu. Dumbledore Harry ve Cedric'e yaklaşarak "Siz iyi misiniz çocuklar?" dedi. Cedric Harry'ye bakarak "İkimiz de hala sağlamız profesör"dedi. Dumbledore gülümseyip ellerini ikisin de omuzlarına koyup "Sizinle gurur duyuyorum çocuklar" dedi.

Bakan bir anda onlara yaklaşıp "Çocuklarla konuşmam gerek Dumbledore!" dedi ardından Cedric ve Harry'ye dönüp "Beni takip edin!" dedi ve arkasını dönüp ilerlemeye başladı. Harry ve Cedric birbirlerine bir bakış atıp bakanı takip etmeye başladı.

Dumbledore'un ofisine girip orda konuşmaya başladı "Onu tanıyor musunuz? Ne olduğunu bana hemen anlatın. Onunla nerde karşılaştınız? Neler oluyor?" diye ardı ardına sorular sıraladı ve oturup başını ovmaya başladı bakan. Harry Cedric'e baktı ve bakana fark ettirmeden kafasını hayır anlamında salladı.

Cedric önce Harry'ye sonra bakana baktı ve iç çekip Harry'ye güven verircesine kafasını tamam anlamında salladı. Harry ona teşekkür edercesine gülümsedi ve bakana dönüp "Kupa... bizi bir mezarlığa götürdü... Voldemort ve ölüm yiyenler de oradaydı... sonra o pelerinli kadın gelip bizi kurtardı." dedi.

Bakan Cedric'e döndü ve "Bu doğru mu?" dedi. Cedric ise dik durarak "Doğru sayın bakan" dedi.

...

Cedric ve Harry olayları bakana Lydia'yı tehlikeye atmayacak şekilde anlattılar. Ve bakan onların çıkmasını söyledi.

...

Harry ve Cedric koridorda ilerliyordu Harry Cedric'e "Onu ispitlemediğin için teşekkürler" dedi. Cedric gülümsedi ve "O bizi kurtardı. Tabi ki de ona zarar vericek bir şey yapmam" dedi.

...

Harry Gryffindor ortak salonuna girdiği zaman üstünde bir çok göz hissetti. O sırada Hermione hemen Harry'nin yanına geldi ve onu tutup çekerek bahçeye sürükledi.

Ron, Harry ve Hermione bahçede kimsenin göremiyeceği bir yere geçtiler. Ardından Hermione Harry'ye dönüp "Harry orda neler oldu? Ayrıca o kimdi?" dedi.

Ron "Dostum daha önce bakana böyle davranabilen birini görmemiştim."dedi Harry gülümseyerek "Bu daha hiçbir şey!" dedi gururla. Hermione şaşırmıştı "Harry onun kim olduğunu artık bize söyliyecek misin?" dedi.

Harry tedirginleşmişti halasına söz vermişti.Ama arkadaşlarına yalan söylemek de istemiyordu. Sadece "Ben... ben söyleyemem..." dedi Hermione ve Ron bakışıp "Bizden de mi saklıyacaksın?" diye sordu büyük bir hayal kırıklığıyla Ron.

Harry iç çekti ve "Söz verdim... ama zamanı gelince söyliycem!" dedi Ron ve Hermione tekrar bakıştı ve Harry'yi onayladılar. Ardından üçlü yatakhaneye gidip uyudular.

Merhaba bölümü geç yayınladığım için özür dilerim ama bu aralar okulla ilgili birkaç şey ile uğraşıyordum ve tabi birkaç kişisel şey falan ... ama sonunda yazdım bu yüzden çok mutluyum😊