TÜRKÇE HOCAM|YARI TEXTİNG

17.BÖLÜM

Bugün okul vardı ama gitmeyecektim.Odamdan çıktım ve içeriye gittim.Annem kanepede oturmuş,telefonuyla ilgileniyordu.Beni gördüğünde gülümsedi.

"Anne ben o okula gitmek istemiyorum.Sınava kadar dershaneyle idare ederim."dedim.Annemin kaşları havalandı.

"Okulu seviyordun.Sorun ne?"diye sordu.Kanepede yanına oturdum.Kafamı önüme eğdim.

"Giray'la bitti."dedim.Gözlerimden usulca bir damla yaş aktı.Annem yanıma yaklaşıp bana sarıldı.

"Biteceğini biliyordum ama bunu sen gör istedim.Tecrübe insanı büyüten en güçlü silahtır.Üzüleceksin,üzülme diyemem ama inan kendini de bitirmene değmiyor."dedi.Burnumu çektim ve anneme daha çok sarıldım.Kafasını kaldırıp yanağıma bir öpücük bıraktı.

"İyi olduğumda devam ederim belki.Bilmiyorum."dedim.

"Sen nasıl istersen güzel kızım."Annemin yanından kalkıp,tekrardan odama geçtim.

•

Bilinmeyen Numara:Merhaba Ada.Bugün seninle konuşmak istediklerim var müsait misin?

Siz:Sen kimsin lan

Bilinmeyen Numara:Lan man olmuyor ama.

Siz:İstediğimi derim kimsin

Bilinmeyen Numara:Ben Kuzey!

Siz:Bende Güney naber

Bilinmeyen Numara:Bunu yapmış olamazsın değil mi?

Siz:Off sıkıldım sadete gel

Bilinmeyen Numara:Buluşmak istiyorum önemli.

Siz:Tamam konum at

Bilinmeyen Numara:*Konum*

•

Üzerime gri bir kazak,altıma ise gri bir eşofman giydim.Makyaj yapmadım.Saçlarımı havadan ev topuzu yaptım.Yanına özenerek gidecek halim yoktu ama öğrenmek istediklerim vardı.Bunu da bana yalnızca Kuzey verebilirdi.

Annemden izin aldım ve evden çıktım.Arabasını bizim evin ilerisinde görünce yürüyerek kapısının önünde durdum.Kapıyı açıp,arabaya bindim.

"Hoşgeldin."dedi.Cevap vermedim.Arabayı çalıştırdı ve gaza bastı.

Geldiğimiz yer sessiz ve sakin bir lokantaydı.İçeriye girdiğimizde küçük bir çocuk Kuzey'e doğru koşarak geldi.Sarı saçları ve mavi gözleri onu öyle tatlı yapıyordu ki...

"Kuzey abi hoşgeldin."dedi.Gözleri beni buldu ve baştan aşağıya süzdü."Süslü değilsin ama gerek yok bence,çok güzelsin zaten."diye de ekledi.Gülümsedim,eğilip yanağına bir öpücük kondurdum.

"Teşekkür ederim ufaklık."dedim.Kuzey'de bize gülümseyerek bakıyordu.Arka odadan gelen bir yaşlı kadın bizi gördüğünde kocaman gülümsedi.Enerjisi çok güzeldi.İnsan ona bakınca istemsiz gülümsüyordu.

"Kuzey evladım hoşgeldiniz.Ali yine size patavatsızlık mı yaptı?"diye gülerek sordu.

"Yok Mercan abla Ali çok akıllı.Ada'ya bile iltifat etti."dedi.Ali'nin kafasını ovaladı.

"Güzel kız görünce yumuşar kereta.Sen de hoşgeldin deniz gözlü kızım."dedi.Gülerek kafamı aşağıya eğip selam verdim.İlk defa biri gözlerime doğru bir benzetme yapmıştı.