13~

104 12 2
                                    

Κεφάλαιο 13ο~

Maeve's POV

"Τι είναι όλο αυτό;". Ρωτάω ξανά τη Lilly όταν με πλησιάζει αφού πλέον έχω καταλάβει. "και δεν έχεις δει τίποτα ακόμη, περίμενε μόνο να μπούμε μεσα". Λέει παίρνοντας μια σειρά σε εκείνο το περίπτερο. Ήξερα ότι ο Cole δεν είναι από τα καλά παιδιά, αλλά δεν τον είχα μπλεγμένο σε τέτοιες μαλακιες. Μόνο μπελάδες είναι όλο αυτό και δεν είναι τυχαίο που γίνεται σε ένα εγκαταλελειμενο μέρος. Μόλις φτάσουμε σε εκείνο το περίπτερο η Lilly συμπληρώνει ενα χαρτί και το δίνει στο αγόρι που ήταν υπεύθυνο εκεί. Πριν πρόλαβω να ρωτήσω βλέπω ότι πρόκειται για ψήφους και ήμαστε έτοιμες να περάσουμε μέσα. "ήταν απαραίτητο εκεινο;". Ρωτάω περίεργη, με όλα. "όλοι βάζουμε μια ψήφο, είναι σαν στοιχήματα για τον νικητή, με τη διαφορά ότι μερικοί σκάνε και λεφτά".
Και κάπου εδώ καταλαβαίνουμε ότι για αυτό βρίσκονται εδώ, τα λεφτά. Ρολαρω τα μάτια μου με το ποσό χαζο το βρίσκω και κάνοντας υπομονή μετά από όλα αυτά τα άτομα, τελικά φτάνουμε μεσα. Ο χώρος ήταν πιο διαφορετικός από αυτό που θα περίμενε κανείς απέξω. Αντί για γυμναστήριο ήταν στη κυριολεξία ενα χάλι. Τα μόνα φώτα ήταν κάδοι που τους είχαν βάλει φωτιά, σε κάθε γωνιά ενώ οι τοίχοι ήταν έτοιμοι να πέσουν από το πόσο παλιό κτήριο ήταν και τους είχαν γεμίσει γκράφιτι.
Το πιο εμφανές όταν έμπαινες ήταν οι θυρίδες που είχαν βάλει για τον κόσμο, σχεδόν σαν ενός γηπέδου και το κεντρικό σημείο που ήταν προφανώς το ρινγκ. Μόνο για ρινγκ δεν έμοιαζε όμως αφού ήταν απλά ένα τετράγωνο, με μόνη λεπτομέρεια το φως της οροφής. Δεν περίμενα κάτι παραπάνω αφού δεν πρόκειται για επάγγελματικο μποξ η κάτι τέτοιο. Παίρνουμε μια θέση στης θυρίδες και συγκεκριμένα καθόμαστε στη τρίτη σειρά. Ήταν περίπου δέκα σε κάθε πλευρά. Παρόλα αυτά είχε τόσο κόσμο που πολλοί στέκονταν και όρθιοι, μπροστά. Για κάποια τόσο ήρεμη η Lilly φαινόταν σχεδόν ενθουσίασμενη που θα έβλεπε δύο άτομα να πλακωνονται στη κυριολεξία. "και τώρα τι-". Πάω να πω μα ξαφνικά οι φωτιές σβήνουν και μένει μόνο το φως της όροφης επάνω στο ρινγκ. "Σσσ ξεκινάει". Μου λέει προς εντύπωση μου και έτσι παύω να μιλάω. Ο κόσμος αρχίζει να φωνάζει είτε να κράζει πριν καν ξεκινήσουν. Μορφαζω Λίγο με τη βαβούρα τους, μέχρι που η προσοχή μου εστιάζει στον Cole που είναι ο πρώτος που εμφανίζεται. "Cole Wilson!". Ακούω να φωνάζει ενας το όνομα του που είχε και καλά τον ρόλο του διαιτητή και του σηκώνει το χέρι δείχνοντας τον στον κόσμο.
Όλοι ουρλιάζουν στη κυριολεξία για εκείνον και κάποιες έχουν φτιάξει μέχρι και πανό, έτοιμες να όρμησουν στο Ρινγκ. Το μόνο που φορούσε ήταν μια μαύρη βερμούδα everlast, με τα αθλητικά του και αντί για γάντια όπως φανταζόμουν, είχε τυλίξει λευκές ταινίες στα χέρια του για να μην είναι τελείως εκτεθειμένα.
Δεν αργώ να εστιασω για λίγο στο γραμωμενο σώμα του, που για άλλη μια φορά μου έκανε εντύπωση η ομορφιά του. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό που είδα. Όλο του το σωμα είχε μελανιές και πληγές τοπικά. Ήταν προφανές ότι δεν το έκανε πρώτη φορά αυτό και λίγο αναρωτήθηκα το γιατί και το ποσό καιρό το κάνει..
Οι σκέψεις μου σταματάνε όταν εμφανίζεται και ο Ryan, κατά τον ίδιο τρόπο προς τον κόσμο. Από ότι φαινόταν όμως από τις αντιδράσεις τους ο Cole ήταν αυτός που προτιμούσαν. Στο βλέμμα τους θα ορκιζόμουν ότι έβλεπα σπίθες. Ήταν φανερό ότι υπήρχε μια διαμάχη μεταξύ τους και εκτός από εδώ, κάνοντας με να απόρησω λίγο περισσότερο. Όσο πάει τόσο πιο πολλά αποκαλύπτονται..
"Τρία, δύο, ενα!". Φωνάζει με ένταση ο διαιτητής και τους δίνει το σήμα για να ξεκινήσουν. Ο Ryan ξεκινάει πρώτος δυναμικά δίνοντας μια δυνατή γροθιά στο στήθος του Cole. "Δείχνει τόσο ωραίος έτσι..".
Ακούω τη Lilly από δίπλα μου και μένω έκπληκτη. Για λίγο γελάω, δεν καταλαβαίνω πως μια κοπέλα σαν εκείνη γουστάρει τέτοια.
Ο Cole μένει απαθής σχεδόν λες και άφηνε τον Ryan να τον χτυπάει για αρχη. Το βλέμμα του ήταν πιο σοβαρό από ποτέ. Τον κοίταγε στα μάτια συγκεντρωμενος, λες και η νίκη ήταν το πιο σημαντικό για αυτόν.

[...]

Όλο αυτό συνεχίζεται μισή ώρα και δεν έχει ητηθει κάνεις τους. Και οι δυο έχουν χτυπήσει εξίσου πολύ και πολλές φορές δεν αντέχω να το βλέπω. Το χείλος του Cole είχε γεμίσει αίμα και ανελέητα συνέχιζε. Πιάνει τον Ryan απροετοιμαστο αφού τον τυλίγει, κάνοντας του ένα κεφαλοκλειδωμα και ύστερα αρχίζει και τον χτυπάει στο κεφάλι ασταμάτητα. Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα και μια ανατριχίλα με διαπερνάει. Τι σκατα κανει; θα τον στείλει νοσοκομείο. Ο κόσμος πανηγυρίζει απολαμβανοντας το, εκτός από εμένα. "Τελείωσε το". Ακούω μερικούς να λένε και θυμώνω. Αυτό παρα ξέφυγε. Σηκώνομαι γρήγορα από την θέση μου και τρέχω προς το Ρινγκ. "που πηγαινεις;". Ρωτάει έκπληκτη η Lilly και την αγνοώ.
Σπρώχνω όσους ήταν μπροστά και εμφανίζομαι ένα βήμα εκτός του τετραγώνου."Φτάνει γαμωτο! Θα τον σκοτωσεις".
Αρχίζω να φωνάζω και όλοι γυρνάνε προς εμενα. Μαζί με αυτούς και εκείνος. "Maeve; τι διάολο;".
Λέει έκπληκτος που με βλέπει και χάνοντας την συγκέντρωση του αφού το βλέμμα του εστιάζει σε εμένα, ο Ryan τον βάζει κάτω....

Έχει δυναμισμό η πρωταγωνιστρια δεν μπορείτε να πείτε:')... Τι λέτε να γίνει μετά από την κίνηση της;... Και ο Cole γιατί συμμετέχει σε όλο αυτό;...🤭

Άργησα λίγο παραπάνω αυτή τη φορά αλλά έχω και τη δουλειά🤧. Έλπιζω να μπορέσω ξανά σύντομα, τα λεμε στο επόμενο🖤
~S

𝚂𝚌𝚊𝚛𝚜~Where stories live. Discover now