9~

106 12 2
                                    

Κεφάλαιο 9ο~

Maeve's POV

Διακόπτει το φιλί γυρνώντας με ξανά με την πλάτη προς τη μεριά του και αφού μου κολλήσει αρχίζει να αφήνει υγρά φιλιά στον λαιμό μου. "που πήγε η σιγουριά σου τώρα;".
Λέει αλαζονικά κοντά μου και μόλις συνειδητοποίησω τι μαλακια κάνω τον σπρώχνω. "Μείνε μακριά μου". Λέω κοφτά και ανοίγω την πόρτα του, βγαίνοντας έξω γρήγορα. Αρχίζω να τρέχω προς το δωμάτιο μου όπου ελπίζω να βρω μόνο την Lilly. Ήταν ηλιθια ιδέα να πάω σε εκείνο το πάρτυ και ακόμη χειρότερο να ανταποδώσω στο φιλί αυτουνού. Ψάχνει για παιχνίδι και έπεσα στην παγίδα του. Δεν το πιστεύω ότι τον άφησα να το ευχαριστηθεί όλο αυτό ενώ το μόνο που κάνω εγώ είναι να θυμώνω. Σαρεσε όμως το φιλί του λέει η φωνή μέσα μου την οποία και αγνοώ. Παραδέχομαι ότι φιλάει ωραία αλλά παραμένει λάθος που ένδωσα. Σε ένα πράγμα είχε δίκιο, μου είχε φύγει η σιγουριά. Κανείς δεν με είχε προκαλέσει τόσο και θύμωνα ακόμη περισσότερο που αντί να παραμένω δυναμική, κατάφερε έστω και για μια στιγμή να με κάνει να αφεθώ. Τι μαλακας! Γαμω. Πρέπει να τον αποφεύγω μια και καλή πριν γίνει τίποτα χειρότερο. Μόλις ανοίξω την πόρτα μου βλέπω το θέαμα που δεν περίμενα με τίποτα να δω και ήταν η Lilly με τον Ryan, έτοιμοι να γδυθουν στο κρεβάτι της.
"τι διαολο;". Λέω μόλις τους δω και πετάγονται αφού προφανώς δεν περίμεναν να μπει κάποιος.
"Maeve;. Δεν πίστευα ότι θα έρθεις, εγω-". Πάει να απολογηθεί εκείνη, όσο ο Ryan φτιάχνει τα ρούχα του έτοιμος να φύγει. Το πιο περίεργο ήταν οτι ενώ ήταν μαζί της με το που μπήκα στο δωμάτιο κοιτούσε εμένα από επάνω ως κάτω. "Καληνύχτα Maeve". Μου λέει αυτός προσπερνοντας με για να βγει και μου κλείνει το μάτι. Θέλω να βγω λάθος αλλά έχω την εντύπωση ότι ο Ryan χρησιμοποιεί την Lilly...
Ίσως ήταν για καλό που μπήκα πριν κάνουν τίποτα. Θεέ μου αυτή η μέρα με εξουθενωσε, θέλω απλά το κρεβάτι μου. "Maeve, χίλια συγνώμη, ήμουν σίγουρη ότι είσαι στο πάρτυ". Συνεχίζει η Lilly και μόνο από τον τρόπο που μίλαγε καταλάβαινα ότι η κατάσταση της είχε χειρότερεψει. Ήταν πολύ μεθυσμένη για αυτό. Στοίχημα ότι νηφάλια ούτε καν θα χόρευε μαζί του. Πάω δίπλα της και την σκεπάζω δίχως να της την πω η κάτι γιατί ήξερα πως είναι να μην καταλαβαίνεις τι γίνεται από το ποτό. Μόλις κλείσω το φως στη μεριά της δεν αργεί να κλείσει και τα μάτια της και όπως περίμενα πέφτει ξερή.
Παίρνω μια ανάσα ανακούφισης που είμαι επιτέλους μόνη και απλά ξαπλώνω παίρνοντας το σκυλάκι μου στην αγκαλιά μου. Μόνο αυτό ήθελα τώρα την ηρεμία μου. Δεν αλλάζω καν και μένω στη θέση μου βάζοντας μουσική στα αυτιά μου, μέχρι να νυσταζα και εγώ. Όταν ανοίξω το κινητό μου βλέπω πολλά αιτήματα στο ινσταγκραμ που μου είχε φτιάξει νωρίτερα η Lilly και εκει που σβήνω τα περισσότερα από τις ειδηποιησεις, ένα που τραβάει την προσοχή. Ο Cole;!!.
Ρολαρω τα μάτια μου και ύστερα πατάω επάνω στο προφίλ του. Δεν είχε πολλές φωτογραφίες, αλλά ήταν από τις λίγες που σίγουρα τραβούσαν βλέμματα. Ειδικά εκείνη χωρίς μπλούζα...
Οκ νομίζω ότι χόρτασα απο τα σοσιαλ για σήμερα, λέω από μέσα μου και πετάω το κινητό στο κωμοδινο. Τι μου συμβαίνει; μια μέρα είμαι εδώ και δεν με αναγνωρίζω.

[...]

Το βράδυ περνάει λες και ήταν κάτι λεπτά και το μόνο που έκανα ήταν να αλλάζω μεριές, μένοντας ξύπνια με τις σκέψεις μου. Το κεφάλι μου δεν άργησε να αρχίσει να πονάει από την έλλειψη ύπνου και του ποτού και μόλις κοιτάξω και την ώρα συνειδητοποίω ότι είχα μόλις μία ώρα μέχρι τα μαθήματα. Υπέροχα, απλά υπέροχα!.
Η Lilly δεν είχε ξυπνήσει ακόμη και αποφασίζω να σηκωθώ αφού δεν είχα ύπνο. Αφήνω το κρεβάτι μου νιώθοντας στη κυριολεξία σαν ζόμπι και πηγαίνω στη τουαλέτα για ένα ντουζ. Θα μου έκανε καλό ένα τώρα.

[...]

Αφού κάνω τελικά τα απαραίτητα βάζω στα γρήγορα ένα μαύρο κολάν με ένα λευκό φούτερ και τα βανς μου. Χρειάζομαι καφέ επειγόντως, μονολογώ και αφού βγάλω τον Jack ως τη γωνια, τρέχω στην καφετέρια του πανεπιστημίου. Κυκλοφορώ με τα ακουστικά μου, θέλοντας κλασσικά την ησυχία μου και μόλις βρω τη καφετέρια συνειδητοποιω ότι γίνεται χαμός. Από ότι φαίνεται δεν είμαι η μόνη που ήθελε καφέ, σκέφτομαι και ρολαρω τα μάτια μου.
Πιάνω μία σειρά μετά το πλήθος που περιμένει είτε για να φάει είτε να πιει και καθώς περιμένω κάτι φαίνεται να τραβαει την προσοχή όλων. Η μάλλον κάποιος. Ο ακατονομαστος ή αλλιώς Cole είχε έρθει και δεν ήταν μόνος. Αλλά μάλιστα με τον Ryan. Βγάζω τα ακουστικά μου και ακολουθώ και εγω τα βλέμματα των άλλων σε αυτό που δεν περίμενα. Ο Ryan με τον Cole ήταν έτοιμοι να πιαστούν στα χέρια. Περίεργη πάω να πλησιάσω για να δω για τι πρόκειται αλλά ήταν ήδη αργά αφού ο Cole ήταν έτοιμος να του ρίξει μια μπουνιά στο πρόσωπο και ο Will τον τράβαγε. Όπως ήταν προβλέψιμο ο Ryan πάει να ανταποδώσει και δεν αργεί το παρεακι του να κρατήσει και τον ίδιο. "θα τα πούμε το βράδυ εμείς οι δύο!".
Ακούω τον Cole να φωνάζει πριν τελικά χωριστούν και μένω περίεργη να κοιτάω. Τι εννοούσε για το βράδυ; και τι σκατα έγινε με αυτούς;.....

Θα πάει καλύτερα αυτή η μέρα για την Maeve;..Ο Ryan με τον Cole για ποιο πράγμα τσακώθηκαν; και τι εννοούσε ο Cole για απόψε;... 🙇🏻‍♀️

(Πάλι έβαλα δύο δεν άντεξα!)
*ΣΠΟΙΛΕΡ* θα έχουμε ξύλο;)
Πάντα στα καλά τα κόβω😂.
Τα λέμε στο επόμενο🖤
~S

𝚂𝚌𝚊𝚛𝚜~Where stories live. Discover now