~နားခိုရာချစ်စံအိမ်~(Completed )

~၂၆~

ကားဆီသို့ရောက်တော့...

jm:အိမ်မပြန်ချင်တော့ဘူး....

th:ဘယ့်သွားချင်လို့လဲ...လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ...

jm:ဘယ်မှာမသွားချင်ပါဘူး..."ကို"နဲ့အလုပ်ကိုလိုက်ခဲ့ချင်တာ...

th:မလိုက်ပါနဲ့...အိမ်ပြန်ပြီအေးဆေးအနားယူပါ...
အလုပ်မှာ "အသက်"ကတစ်နေ့လုံးပျင်းနေမှာပေါ့...
အိမ်မှာအေးဆေးအနားယူနော်.....

jm:....!

ဂျီမင်လဲဘာမှာပြန်မပြောတော့ဘဲ နှုတ်ခမ်းကိုဆူထားပြီ...

th:အဲဒါစိတ်ကောက်နေတာပေါ့....အဲနှုတ်ခမ်းတွေကိုကြည့်ပြီ "ကို"တောင်ရေငတ်လာပြီ...

jm:သောက်ပေါ့...

th:"အသက်"ကလဲ...ခုတော့နေပါစေ...
ညကျရင်တွေ့မယ်...

ထယ်ယောင်းလဲခဏကြာသော် company သို့ရောက်လာခဲ့ပြီ..

th:"အသက်"တစ့်နေ့လုံးဆို ပျင်းနေမှာနော်..
"ကို"ကမနေ့ကစာရင်းတွေလဲ လက်စသတ်မရသေးဘူး...

jm:ဘာမှာမဖြစ်ပါဘူး...လုပ်စရာရှိတာလုပ်လေ...

ထယ်ယောင်းလဲသူ့အလုပ်စားပွဲကစာရင်းတွေကိုစတင်ပြီ
လုပ်ဆောင်နေတယ် ဂျီမင်ကတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ပြီ
ထယ်ယောင်းရဲ့လက်တော့စ်တစ်လုံးနဲ့ဇာတ်လမ်းတွေကြည့်ရင်း မုန့်တွေစားရင်း ထယ်ယောင်းကိုလျစ်လျူလျက်...

ထိုချိန် ဂျီမင်ခေါင်းထဲမှာဝင်လာတယ့်...မနေ့က
နန်ဂျွန်းပြောတဲ့ဆိုလ်းကိုလာနေပြီဆိုတဲ့စကားလေး...

ဂျီမင်လဲခုမှာသူ့ဖုန်းကိုသတိရလာပြီ ရှာနေလေသည့်....

jm:ဟမ်..မနက်ကထည့်လာပါတယ်...မဟုတ်မှာလွဲရော
ကားထဲမှာကျန်ခဲ့တာလား....

ဂျီမင်လဲထယ်ယောင်းကိုကြည့်လိုက်တော့...ဟိုဘက်လှည့်ပြီ
ဖုန်းဆက်နေလေသည့်...ဂျီမင်လဲဘာမှာပြောမနေနဲ့တော့
စားပွဲရှိ ကားသော့လေးကိုလှမ်းယူလျက် ကားပါကင်ဆီသို့
ထွက်လာလိုက်တယ်...

ဂျီမင်လဲခဏကြာသော်..ကားပါကင်ဆီသို့ရောက်သော်...

ဂျီမင်လဲကားထဲမှာကျန်နေတဲ့သူ့ဖုန်းကိုဖုန်းကြည့်လိုက်တော့
သူ့ထင်တယ့်အတိုင်း ဖုန်းမျက်နှာပေါ်တွင် ဖုန်းခေါ်မှုတွေများစွာကိုတွေ့လိုက်ရတယ်....သူ့လဲပြန်ခေါ်လိုက်တယ်...