CHAPTER 11

18 3 0
                                    

CHAPTER 11

~LUNA'S POV~
Wala akong pasok ngayon sa trabaho kaya naisipan kong pumunta sa Apartment nila Kent and Mica, Na-miss ko rin kasi si Mica, pati 'yung baby nila na si Micay.

Papunta na ako gamit ko ngayon yung Motor ko dalawa Motor sa bahay yung isa kay Ivan,at ito yung akin ginagamit ko ngayon pero bago ako pumunta kila Mica, dumaan muna ako sa 7/11 para bumili ng makakain baka hindi pa nag aalmusal 'yung Babaeng 'yun.

Naalala ko nu'ng nandoon pa siya sa bahay namin pinipilit 'pa namin siyang kumain para lang magkalaman yung Tyan niya.

By the way yung binili ko'nga pala is dalawang footlong tsaka icecream may bitbit din akong speaker na miss ko ulit tuloy yung bonding namin ni Mica, kumakanta kami pag walang ginagawa sa bahay.

Nakarating na ako bit-bit ko ngayon 'yung mga pinamili ko kanina sa 7/11 kaagad na akong pumasok sa gate at dumiretsyo sa apartment nila.

"Tao po," katok ko.

Maya-maya lang ay biglang bumukas na 'yung pinto at bumungad sa akin si Mica,  medyo magulo pa 'yung buhok nito at bit-bit niya rin si Baby Micay.

"Oh Ate Luna, hindi ka manlang nagsabi na dadalaw ka dito," bungad niya.

"Biglaan kaming nawalan ng pasok wala naman akong gagawin kaya pumunta na ako dito," paliwanag ko.

"Ang dami mo'ng bit-bit Ate, tara na pumasok kana," aniya.

Pumasok na ako sa loob at ipinatong sa mesa yung mga pinamili ko.

"Kamusta naman kayo dito?," tanong ko.

"Ayos naman ate," sagot niya.

"Kain muna tayo," aya ko.

"Kumain na ako kanina kasabay ko si Kent," saad ni Mica.

"Andyan pa nga sa lababo yung plato na pinag kainan ninyo," saad ko.

Bahagya siyang napatawa, "Hindi pa ako nag uurong bigla kasing nagising si Baby, iyak ng iyak hindi ko nga alam kung ano gusto nito e'  pina-inom kuna rin ito ng gatas ayaw pa rin tumigil hindi ku'na nga alam gagawin ko dito ate e'," kwento niya. Well normal lang naman 'yun dahil sanggol pa naman si Micay.

"Akin muna si baby," saad ko.

"Sige ate mag uurong at mag sasaing lang ako," saad niya.

Binigay niya sa akin si Baby, shet may sinat ata si baby.

"Mica, may sinat ata si Baby," saad ko, napatingin siya sa akin at tsaka lumapit.

Hinawakan niya ang noo ni Baby, "Naku 'po wala namang iniwan na pera sa akin si Kent, wala akong pambili nang gamot ni baby" pag aalalang saad ni Mica.

"Chat mo si Kent, sabihin mo bumili ng gamot mamaya, "utos ko.

Halata sa mukha ang panic at pag aalala well kung ako rin naman maging nanay ganto rin magiging reaction ko kung magkasakit yung anak ko hindi ko maiiwasang mag alala lalo't sanggol pa lang yung anak ko.

Hindi pa naman ako nanay pero naiintindihan ko yung sitwasyon niya I'm nurse gustong gusto kong tulungan si Mica, sa pag aalaga kay Baby Micay.

That's my job, that's my duty And I won't let that and I know she still young, he just turned 18 last November 27, wait, is that his real birthday because she also mentioned to me that she was only adopted, she's not a real Basilyo.

"Ate hindi naman on si Kent," nag papanic na saad niya.

"Chat mo lang mababasa niya rin 'yan," paalala ko sakanya.

Tumango-tango nalang siya at patuloy pa rin sa pag type ng Cellphone niya.

"Na deliver ba yung chat mo?," tanong ko.

Umungol lang siya at patuloy pa rin sa pag type sa cp niya,Samantalang si Baby Micay ay iyak ng iyak, KAWAWA naman.

"Mica, kunin mo muna si Baby Micay, bibili lang ako ng gamot sa pharmacy," kalmadong saad ko.

Ibinaba niya sa upuan 'yung Cellphone niya at kinuha sa akin yung sanggol.

"Sige ate," garalgal na boses niya.

Tumango nalang ako at lumabas nang bahay dumiretsyo ako sa labas kung saan naka parada yung motor ko isinuot ko 'yung helmet ko at pinaandar kuna 'yung motor ko.

Habang nag namamaneho ako 'yung cellphone ko naman beep nang beep for sure si Ivan, to'h, aghhh wag ngayon busy ako sa pagmamaneho.

Nakarating na ako sa Pharmacy at bumili nang gamot na kailangan, alangan naman bumili ako nang hindi kailangan.

Pabalik na ako pero habang nag mamaneho ako may halong kaba ang nararamdaman ko maybe kinakabahan ako para kay baby Micay?.

"Mica, oh," kaagad kong inabot sakanya 'yung gamot na binili ko.

"Salamat ate," nakangiting saad niya.

"Painumin mo lang si Baby Micay, pag hindi gumaling tsaka na natin dalhin sa hospital," paalala ko.

"Sige po ate sasabihin ko nalang kay Kent," saad niya.

"Sige," simpleng sagot ko.

Binuksan ko 'yung cellphone ko it's twelve nn  sakto nakita kopa chat ni Ivan, ay si dong dong miss na agad ako.

Babe Ivan:
Babe.. Nasan ka?

Miss na kita😘

Parang ayoko nalang pumasok

Sobrang miss na kita

Putik ang landi ng lalaking to kala mo naman hindi na kami mag kikita parang ikamamatay pag wala ako.

Me:
Ikamamatay moba pag nawala ako?

Babe Ivan:
Oo kaya wag kang mawawala
Hindi ko keri.

Me:
Oa mo bwisit ka!

In-off kuna yung cellphone ko at isinuksok ko  muna yung cellphone ko sa sling bag ko.

"Ate pinatulog ko muna si Baby Micay," saad niya.

Buti napatulog niya kawawa kasi yung bata.

"Buti naman napatulog mo si Baby," saad ko naman.

"Si Kent, nag chat sabi pag-uwi raw niya bibili na siya nang gamot sinabi kona rin sakanya kung ano yung bibilhin niya," pag papaliwanag niya.

"Mabuti yan"sagot ko.

Baka simpleng Sinat lang yung nararamdaman ni Baby Micay, dahil na rin siguro sa panahon usong uso na kasi sakit ngayon mas marami ang nagkaka trangkaso.

Madalas ang nagkakaroon nang sakit ay ang mga batang kulang sa Vitamins e, yung si Micay, hindi pa napapa check up wala pa raw kasing schedule  nag aantay palang sila. Nabanggit 'yan sa akin ni Mica.

PURPLEMOON💜

MY BEST DECISIONWhere stories live. Discover now