CHAPTER 5
~MICA'S POV~
*4 MONTHS*
Hindi ko maipaliwanag yung nararamdaman ko ubo ako ng ubo hindi palagi nalang akong nahihilo tapos ang nakakaloka pa regular naman ako pero 4 Months na akong hindi dinadatnan.
"Hoy Mica, bumangon ka nga dyan" sigaw ni Nanay.
"Masakit po ulo ko Nay"inaantok na sabi ko.
"Ate may extra kapa bang Napkin dyan?" Tanong ni Reynalyn.
"Wala eh hindi pa ako nag kakaroon this month" sagot ko.
"Regular ka diba?"aniya.
"Siguro Next week pa ako mag kakaroon" aniko.
"Bumangon kana dyan Mica! mag lalaba pa tayo!" Sigaw ni Nanay.
Tumango nalang ako at nag talukbong ng Kumot. Hindi ko talaga mapaliwanag yung nararamdaman ko.
"Isa pag hindi kapa bumangon makakatikim ka sa akin!" Bulyaw ulit sa akin ni Nanay.
"Hayss" mahinang bigkas ko. "Ito napo"malakas na.
Pumunta muna ako sa kusina para mag hilamos at kumain na rin.
"Mica, bilisan mo dyan sa pag kain mo!" Sigaw ulit ni Nanay.
"Opo!" Pasigaw na sagot ko.
Habang kumakain ako nakakaramdam ako na parang nasusuka.
"Ate parang tumataba ka" pang-asar sa akin ni Lyn(Reynalyn)
"Gaga napadami lang siguro yung pagkain ko" napatawa nalang ako pero halata sa mukha niya na parang seryoso ito.
"Huh eh ang laki na ng Tyan mo"aniya.
Halatang seryoso ito sa sinasabi niya, pano kung buntis nga ako shocks.
"Ummmhhh" napahawak ako sa bibig ko at nag mamadaling tumakbo sa labas.
Sumuka ako sa puno ng katapat ng bahay namin,katabi ko lang si mama ng mga oras na iyon.
"Ano ba nangyayari sayo Mica?" Tanong ni Nanay.
Humawak ako sa tyan ko at pinunasan ang bibig ko.
"Ah N-nay" utal na saad ko.
"Umamin ka nga sa akin buntis kaba?" Pasigaw na saad ni Nanay.
Napayuko nalang ako at hindi na nakapag salita pa 4 Months bago may nangyari sa amin ni Kent, pero bakit ngayon ko lang napansin?hindi ko lang talaga napansin o sadyang hindi ko alam.
How is this a shock, what if my mother scolds me that I am pregnant How can I explain it?.
"Walang hiya kang bata ka napaka landi mo!" Hinila niya ang aking buhok papasok ng bahay.
Itinulak niya ako sa kama ko at tsaka sinampal ako.
"Sino yang nakabuntis sayo?" Tanong niya.
"S-si K-kent po B-boyfriend ko" utal na sagot ko.
The anger was obvious on Mom's face.
"Napaka landi mo'ng hayop ka!" Nanay shouted Angrily.
"Bakit Nay! Pagba hindi ako buntis hindi mo ako ibebenta!" Napatayo ako.
"Since I was a child, Nay, you didn't consider me your child, am I really your child?" Paiyak na saad ko.
"Sabi na eh pagkatapos ka naming bihisan ni Reybald, ganto lang yung igagati mo sa amin!" Sigaw niya.
"Nay, anak niyo ba talaga ako?" Nangingilid luhang tanong ko.
"Gusto mo malaman yung totoo?" Nanggagalaiting tanong ni Nanay."Hindi ka namin Anak"aniya.
Natigilan ako sa narinig ko totoo ba ito? Kaya pala wala akong birth certificate tapos yung mga kapatid ko meron yun pala ampon lang ako.
Bakit nila itinago 18 yrs silang nanahimik at hindi sinabi sa akin ang totoo ang buong akala ko Anak nila ako lumaki akong itinuring silang totoong magulang ko.
"Why didn't you tell me right away?"nakatulalang tanong ko.
I can not believe, bakit hindi nila kaagad sinabi.
"Ayaw ni Reynald" sagot ni Nanay.
"Kaya pala ganon ganon nalang yung trato niyo sa akin"umiiyak na saad ko.
Nag umpisa na rin tumulo ang luha niya. "Natatakot akong mahalin ka dahil alam kong sa sarili ko na iiwan mo rin ako at hahanapin mo yung totoong mga magulang" aniya.
"Nasaan poba yung totoo kong mga magulang?" I will ask.
"Hindi ko alam"Nanay answered." Dahil nung dinala ka dito ni Reynald 11 yrs old ka lang"aniya.
8 yrs nila itinago sa akin ang lahat teka panong nangyari iyon?.
"P-paano nangyari iyon Nay?" Tanong ko.
"Hindi ko alam" diretsyong sagot niya.
Kinuha ko 'yung Cellphone ko at nag mamadaling lumabas ng bahay pupuntahan ko si Kent, kailangan niyang malaman na buntis ako at para makapag plano na kami.
*FAST FORWARD*
Kumatok ako sa bahay nila Kent, at kaagad niya rin itong binuksan.
"Kent, Love" saad ko.
"Oh Love, pasok ka"aniya.
Kaagad naman akong pumasok at umupo sa Sofa nila.
"What did your mother say to you?"tanong niya.
"Nagka sagutan kami" sagot ko.
"Bakit?" Tanong niya ulit.
"Kent.."
"Buntis ako"napaiyak ako.
"Mica, seryoso?" Nakangiting saad niya.
"Oo mukha ba akong nag sisinungaling!" Sigaw ko.
"Sorry Love I was just surprised" nakangiti pa rin.
Bakit parang wala lang sakanya? Samantalang ako kinakabahan kung ano ang mangyayari sa amin ng magiging anak namin?.
Ginusto niya ba talaga?. He really loves me, I can't believe that he did that for me, he really wants to run away from my relatives now, he can feel that he really loves.
"You really love me Kent"Nakangiting saad ko.
"Ofcourse Mica I really love you that won't change. I love you so much" aniya.
Tumayo ako mula sa kinauupuan ko at lumapit sakanya.
"Mahal na Mahal din kita Kent, hinding hindi 'yun mag babago" aniko.
Yumakap siya sa akin.
I'm really thankful because I have a Kent, who will guide me and love me truly, I can't ask for anything else, he's the only man I'll Love.
He's a very kind person, I didn't make a mistake to answer him, I hope I'm in the right person.
And because of this baby we can continue our love and we will not waste it anymore but will be cared for and truly loved.
Kung sa iba ay isang kamalian sa akin ay isang blessing hindi ko man matutupad yung pangako ko sa sarili ko pero andyan naman si Kent, para gabayan ako.
Alam kong huhusgahan ako ng mga nakapalibot sa paligid namin pero hindi kona ito papansin pa dahil wala naman itong maitutulong sa akin mas lalo lang itong mapapasama pag pinansin kopa.
Pero sana wag akong gayahin ng ibang kabataan tuparin nila ang mga pangarap nila tumulong sila sa magulang nila wag nila sayangin yung pinapaaral sa kanila ng magulang nila.
Ako kasi lumaking hindi kasama ang mga magulang ko yung mga tinuring ko namang pamilya minaltrato ako.
PURPLEMOON💜
YOU ARE READING
MY BEST DECISION
RomanceSi Mica Anya Sapio ay isang batang babae na naligaw sa ibang lugar nawalan siya ng amsia at inampon siya ng isang lalaki ngunit ang pamilya nito ay ayaw kay Mica, at sa kasawiang-palad ay namatay sa pagkahulog ang Tatay-tatayan niya at ito ay namata...
