Bölüm 4

1.2K 42 0
                                    

İyi okumalar dileriz.
Gökhan'dan devam ediyoruz bu arada.

Beni sahiplenerek söylemişti. Belki bir gün gelecek komutanım diyecek diye düşünmüştüm ama bugün olacağı aklıma bile gelmezdi.

Açıkçası bu durum hoşuma gitmişti.

Yemin ederim bana noluyor bende bilmiyorum. Hayır içmedim ki kafam böyle olsun.

Gerçekten bana olan biteni bende bilmiyorum ama telefonumu kapattım ve gülümsedim ve kendimi uykuya bıraktım.

🍀

Sabah olmuştu ve ben erkenden askeriye gitmiştim.

Askeride operasyon olmadığı için sabahtan beri evraklarla ilgileniyordum.

Ve gerçekten sıkıcı bir hal almıştı bu durum.Öykü ile buluşacağımız için saati iple çekiyordum resmen.

Ne zaman kendimi ona bu kadar yakın hissetiğime  dair bir fikrim yoktu.

Galiba iyi bir Kızdı ve yalnız olmasından dolayı ona yardım etmem gerekiyor diye hissediyordum.

Yoksa başka hangi sebepten olabilirdi ki ?

Bir kaç saat sonra ;

Sonunda iş saatimin bitmesine dakikalar kalmıştı.

Öykünün 15 dakika önce attığı mesajı görmemle mesaja girdim.

Bana yola çıktığını söyledi.

Masamı düzelttim ve Albaya vermem gereken evrakları verdim. Tekrar odama geldiğimde kol saatime baktım ve vaktin geldiğini gördüm.

Üstümü değiştirdim ve sivil kıyafetlerimi giydim.
Kot ve  tişört giydim. Parfümümü sıkmayı eksik etmedim tabiki.

Askeriden çıkar çıkmaz gözlerim onu aradı. Onu görür görmez hemen sırıtmaya başlamıştım hatta. Kendimi toparladım ve sadece gülümsemek ile yetindim. Ve heyecandan çıkacak kalbimi dizginlemeye  çalıştım.

( öykünün çıkmadan önceki kısmına dönüyoruz.)

Otelden anlamadığım bir heyecan ile çıkmıştım.Hemen askeriye gelmek için saati gözetledim. Ne bu kadar sabırsız olduğumu anlamadım sonuçta ev bakmaya gidiyordum. Ve taşınıcağım belli bile değildi.

Her neyse, askeriyeden çıkan Gökhan'a kaydı gözlerim. Onu görünce kalbim hızlandı.

Kızım sakin ol. Neler oluyor sana böyle.

Yanıma geldiği an gözlerime çok güzel baktı.

Ve tabiki kokusu burnuma geldi. O müthiş parfüm kokusuna benim zaafım vardı.

Ama kendimi toparladım ve konuştum.

" Merhaba Gökhan ,günün nasıl geçti ?"

" Merhaba Öykü, İyi geçti teşekkür ederim yani operasyon yoktu o yüzden evraklarla geçti günüm ama geçti bir şekilde. Peki sen ?"

"Bende iyiyim ve heyecanlıyım umarım apartman bana göredir çünkü artık taşınmak istiyorum.
Otelde yaşamak biraz zor olmaya başladı benim için."

"Gör bak seveceksin evi."

" Umarım."

ÜSTEĞMEN VE AVUKAT KAYA.Where stories live. Discover now