ÜSTEĞMEN VE AVUKAT KAYA.

Bölüm 2

Öykü Kayadan devam ediyoruz. İyi okumalar.

Aldığım mesaj bilinmeyen bir numaradandı.

Bu yüzden mesajlara girip gelen mesajı okudum.

Bilinmeyen numara:
öykü kaya ?

Ben:
Buyrun benim.

Bilinmeyen numara:
Benim üsteğmen Gökhan Kaya. Numarayı kaydetmeniz adına yazmıştım. Burası
Şırnak ve bir ihtiyacınız olursa benden isteyebilirsiniz.

Ben:
Gerçekten teşekkür ederim Gökhan bey ama
Ben bir avukatım . Yani anlayacağınız  kendi başımın çaresine bakarım  fakat çok ince bir hareketti.

Üsteğmen G. ;
Pekala.whatsapptan yazabilir miyim ?

Saçma bir soru olduğunu düşünsemde kabul ettim ve wpden yazdım.

( bilerek wp geçmelerini istedim hem profillerini görsünler diye hemde sohbetleri farklı bir şekil yazıcam.)

Üsteğmen G. ;
Kalacak yer buldun mu ?
Buldunuz*

Ben:
Şuanlık bir otelde kalıyorum.
İşlerimin ne kadar süreceğini bilmiyorum.
Ayrıca bana siz olarak konuşmak zorunda değilsin ve öykü hanımda demek zorunda değilsin.

Üsteğmen G. ;
Peki
Senin içinde geçerli
Bu arada.
Bir sorum var eğer sorun değilse

Ben:
Ne demek tabiki sorabilirsin

Üsteğmen G. ;
Şırnağa ne için gelmiştin yani ? Karşılaşmamıza sebep olan şey neydi

Ben:
Valla inanır mısın bende buraya gelene kadar bilmiyordum.

Üsteğmen G. ;
Anlıyorum ama neden yani? Ben bir göreve bilmeden habersiz gitmem yani aynı şey değil fakat anlayamıyorum

Ben:
Anlamaman normal merak etme, aslında ben Ankara'da yaşıyorum ve orda doğdun büyüdüm. Ve ailem en çok tanınan avukatlık daha doğrusu hukuk bürosu ve ben tek kızlarıyım yoksa 2 abim var.
Ve ben ailem yüzünden değil yaptığım iş ile bilinmek istediğimden kendi ayaklarımın üzerinde durdum.

Ve benim büromdan bir savcı burdaydı o Aradı beni. Ani bir arama ile oldu her şey yani.

Üsteğmen G. ;
Anlıyorum

Ben:
Geç oldu. Dinlemem gerekicek. İyi geceler üsteğmen

Üsteğmen G. ;
İyi geceler avukat : )

Bu konuşmadan sonra yorgun olduğumdan pijamalarımı giyip uyumak için yatağıma gidip kendimi uykuya bırakmıştım.

Sabah :

Günlerden cumartesi olduğundan bugün adliyeye gitmeyecektim. Daha çok şırnağı gezecektim.ve ihtiyaç alışverişi yapacaktım.

Üstümü giydim ve taksi çağırıp çarşıda durmuştum.
Bulunduğumuz yerde her şey birbirine yakındı.

Çarşının bie tık uzağında adliye vardı. Gülümsedim ve çarşıyı gezmeye başladım.

Şırnak'taki insanlar gerçekten sakin ve iyi davranıyorlardı.

Her memlekete herkes aynı değildir bence.

Bir kaç saat sonra:

Çarşıdan bir kaç şey aldıktan sonra bir kafede soluklanmış bir şekilde kahve içiyordum. Burası gerçekten çok güzel bir yerdi. Küçük bir şehir olsa bile beğenmiştim.

Aynı zamanda telefonumla ilgilenirken karşımdaki sandalye çekildi. Bakışlarımı telefondan kaldırıp karşımdaki kişiye çevirdim.

Bu Gökhandı.

Anlık olarak yüzümde bie gülümseme oldu.

"Şey oturabilirim değil mi ? "Dedi güler yüzle

Gerçekten güzel gülüyordu. Her neyse.

" yani artık oturdun ama, neyse. Hem senin burda ne işin var ?"dedim.

" bura bir çok esnaf beni çok iyi tanıyor ve çevredekileride. Seni görünce beni aradı git bir bak kimdir diye. Fakat senden bahsettiğini bilmiyordum." Dedi sonunda küçük bir gülümsemeyle.

Harbi,bu adam niye her şeye gülümsüyor ?

"Peki."

" beğendin mi Şırnağı ?"dedi

" küçük ama güzel bir şehir "

"Beğendiysen  sorun yok." Dedi gülümseyerek

"Yemek sipariş edelim mi ?"

" olur açıkçası biraz açıkmıştım."

Bu süre zarfında Gökhan bana Şırnak'tan ve yörelerden bahsetti bende ilgiyle dinledim.
Kendisi aslen Karadenizli olduğunu söylemişti.
Fakat burası ikinci memleketi haline gelmişti.

~
" öyle işte buranın yöreleri böyledir." Dedi

Onu dinlerken çayımdan bir yudum aldım.

Ve telefonum çaldı.

"Efendim Oğuz ?" Dedim

" Öykü hanım biliyorsunuz dün dediğim gibi buradaki büroda işler çok iyi durumda değil. Geldiğinizden beri bir çok müşteri avukatlığını yapmanızı istiyorlar. Benim ve büronun verdiği şahsi kararımızla burda kalmanız daha uygun gibi. Fakat büronun sahibi sizsiniz karar sizin. Ancak en kısa sürede bilgilenmemiz lazım."dedi
Sekreterim Elif.

" pekala anlıyorum, eğer sizin için uygunsa akşam 5te toplantı yapalım ve bu konuyu detaylıca konuşalım."

" iyi günler Elif."

" Önemli bir durum yoktur umarım ?"

" merak etme Gökhan önemli bir durum değil. Burda kalmamla ilgili bir görüşme yapma kararı aldım ekiple."

" peki kalacak mısın ?"dedi endişe dolu bir sesle.

Neden endişeli gelmişti sesi ?

" Öyle gözüküyor."

" Nerde kalacaksın o zaman ? Eve felan bakmayı düşünüyor musun ?"

" Açıkçası bilmiyorum yani."

" İstersen ben sana yardım ederim. Yani sende istersen tabii."

" Tamam o zaman, önce bir toplantıya gideyim sana tekrar yazarım ben."