თავი 6-თითქოს...

36 6 2
                                    


ლილუს pov:

დროის შეგრძნება დამეკარგა...
არ ვიცი რამდენი ხანი ვარ აქ...
თითქოს ყველაფერი ერთმანეთშია არეული...

⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️

ჯონგქუქის pov:

ვნანობ...მას ასე არ უნდა მოვქცეოდი... მას ხომ არაფერი დაუშავები უბრალოდ მითხრა რომ არ ვუყვარდი და ეს სიმართლეცაა, მე კი როგორ გავიმეტე...არ ვიცი რა დამემართა...იმ სიტყვების შემდეგ ძალიან გავბრაზდი და სარდაფში ჩავკეტე...ღმერთო ხელიც კი გავარტყი...

არ ვიცი თვალებში როგორ ჩავხედო,მაგრამ, დროა რომ მასთან მივიდე ვინ იცის როგორაა,სამი დღეა ბარში ვარ და ვსვამ,ჯიმინი მეუბნება რომ ჩემზე საერთაშორისო ძებნაა გამოცხადებული...მე ხომ ელჩის ქალიშვილი გავიტაცე...

მაგრამ ის არ იციან რომ მას ასე მარტივად არ დავთმობ...

⬜️⬜️⬛️⬜️⬜️⬛️⬜️⬜️⬛️⬛️⬜️⬛️⬛️⬜️⬛️⬛️

*ლილუ ისევ სარდაფშია ერთ კუთხეში მოკუნტული(🤷🏻‍♀️😁)

უკვე აღარც ტირის, არაფერს აკეთებს, ერთ წერტილზე აქვს თვალი გაშეშებული და ფიქრობს რომ მალე მოკვდება...ის კი არ იცის რომ ჯონგქუქი მას ამის უფლებას არ მისცემს...

*ჯკ როგორც იქნა სახლში დაბრუნდა,უკვე ფხიზელი...დროა მივიდეს და პატიება სთხოვოს,

ქვედა სართულზე ჩადის და სარდაფისკენ მიიწევს სწრაფი ნაბიჯებით...ღელავს არ უნდა ცუდი სანახაობა დახვდეს,ბოლოს მივიდა კართან,შეაღო და დაინახა ლილუ...რომლესაც ფერი წარსთმეოდა სახეზე,არ ინძრეოდა,სამი დღეა რაც ლილუ აქაა გამოკეტილი,სამი დღეა რაც არაფერი უჭამია...

ჯონგქუქს ამის შემხედვარეს გული გაუჩერდა, თითქოს მასაც ტკიოდა...სასწრაფოდ მივარდა მასთან და ჩაიმუხლა,ვერ ხვდებოდა რა გაეკეთებინა...ცოტა ხანში ნაზი ხმით მიმართა მას...

ჯკ:ლილუ...ლილუ...პატარავ მე მოვედი...
*თან თვალებზე ცრემლი მოადგა,ეს მისი დანაშაული იყო...ლილუ ხელში აიყვანა, მეორე სართულზე ავიდა და საწოლზე დააწვინა,

გატაცება.jk.(დასრულებული)On viuen les histories. Descobreix ara