RUNELYA

37. Bölüm: Aradan Geçen Zaman

"Ben hep böyle karşılanmak istiyorum güzelim.. Ne yapacağız şimdi?"

Ellerini panikle belimden çözmeye çalışarak "Yedi ay sevgilim." dedim.

"Dayan azıcık ya."

"Cık." dedi ellerini daha da sıkarak. "Dayanamıyorum, kurudum kaldım."

Söylediği komik geldiği için kıkırdayarak yanağından öptüm. Boşluğundan faydalanarak kollarının arasından kaçıp "Hadi oyalanma ellerini yıka." deyip içeri kaçtım.

Arkamdan hâlâ söylenirken Meriçle göz göze geldik.

"Yine delirttin mi bizimkini?"

Omuz silkerek "Hep deliriyor o da. Benim suçum yok." dediğimde güldü.

Hep birlikte sofraya oturduğumuzda Ahmet amcayla sohbet ederken Akın'ın gözleri benim üzerimde olduğu için konuşmasına odaklanmakta zorlanıyordum.

Hep böyle yapıyordu.. Ne zaman evlerine gelsem, ya da o bize gelse gözlerini üzerimden ayırmıyordu.

Hatta bir keresinde o çok sakin olan Çınar abim kaşığı hızla masaya çarpıp "Çek o gözlerini!" demişti Akın'a.

Biz ailecek şaşırırken Akın rahatça geriye yaslanıp yüzüklü eliyle çenesini kaşımıştı.

Yüzük mesajını alan abim daha da sinirlense de annemin konuyu tatlıya bağlamasıyla olay kapanmıştı.

Yemek yemiş, çaylarımızı da içmiştik. Geç kalmak istemediğim için ayağa kalkıp "Ben artık gideyim." dedim gülümseyerek.

Ahmet amca "Otursaydın kızım?" dediğinde "Saat geç oldu, tekrar gelirim Ahmet amca." dedim.

Gülümsemesini bozmadan kafasını salladığında Akın'da benimle ayaklanmıştı. Evdekilerle vedalaşıp kapıya çıktığımda hemen elimden tutan sevgilime döndüm.

"Aman kaçırırlar falan hayatım. Sakın bırakma." dedim gülerek.

Fakat onun aklına ne geldiyse suratı bozuldu. Daha sonra kırdığım potu anlamıştım. Zaten kaçırıldığım için o anlara gitmişti.

Elini kendime doğru çekip yönümü ona dönerek geri geri yürümeye başladım.

"Yarın eşya bakıyoruz evimize değil mi?"

Surat ifadesini hemen düzeltip gülümsedi. İşte Akın'ı mutlu etmek bu kadar basitti. Ne zaman ikimizle ilgili bir şey söylesem çok mutlu oluyordu.

"Bakıyoruz tabii ki güzelim."

Düşmemek için önüme döndüm ve "Ben yarın bizimkilere söyleyeceğim yaptıklarımı." dedim endişeli bir sesle.

"Ya bana kızarlarsa?"

Akın derin bir nefes alarak elimin üzerini öptü.

"Biraz bozulabilirler, ama durumu güzelce açıklarsan eminim kızmayacaklardır."

Düşünceli bir sesle "Umarım.." dedim.
"Umarım dediğin gibi olur sevgilim."

Evden içeri girdiğimde ilk gördüğüm babamdı. Hemen arkadan boynuna sarılıp "Canım babam!" dedim.

Bacaklarımı tutarak beni sırtına aldığında "Gelmiş bizim kaçak prenses." derken ben bağırıyordum.

"Baba belini inciteceksin!"

Gülerek "İndir babacım lütfeğğn." derken arkamdan başkası aldı kucağına.

Tabii ki bu kişi temas bağımlısı olan Mirza abimdi.