Chapter 2
"WHAT? Meyer High University? Did I hear it, right, Tita?"
"Maayos pa naman siguro pandinig mo, hijo, hindi ba?"
"Of course, Tita, but... this girl? MHU? Really?"
Really makakasama ko siya? Umay!
"It's a good university. Besides nandoon ka rin kaya mas mabuting doon na siya mag-transfer."
"Hindi iyon okay, ano?"
"May sinasabi ka ba, hijo? Para ka kasing bubuyog na bumubulong."
"W-Wala po, Tita. But yeah you're right naman po. It's a good school—a prestigious university for elites. Pero depende pa rin po kung gusto talaga ni Kessiah mag-aral doon. After all, we are not the one to de—"
"Yes, she is. Actually choice n'ya na roon pumasok ngayong taon."
Literal na nanlaki ang mata ko sa gulat at napatingin sa babaeng kaharap kong kumakain. Wala pa rin itong reaksyon sa mga usapan namin ni Tita at animo'y invisible kami sa paningin niya.
"Hey, really? You chose that univ?" I asked in disbelief, feeling frustrated.
Kasama ko na nga siya rito sa mansyon, hanggang eskwelahan pa rin ba? I just stared at her looking upset when she suddenly stabbed the innocent pancake. Nawala ang angas at tapang ko sa paraan ng pagtingin niya. Ang lamig ng mga mata niya na para bang kahit nandito si Tita ay itatarak niya sa dibdib ko ang kutsilyo.
"Problem?"
"Wala."
Sh*t! Bakit ba ako nagkakaganito kapag siya ang kaharap.
Sanay akong makipag-away ng pisikalan sa labas. Kahit ilan pa iyan kaya ko. Pero sa tingin lang ng babaeng ito, para akong tigre na nagiging pusa pagdating sa kaniya. And I f*cking hate that!
"Sige na, maiwan ko na muna kayo. I'm gonna go up-stairs na to change. Enjoy your meal." Humalik lang sa pisnge ko si Tita at umakyat na. Muling natahimik ang paligid pagkaalis nito.
"So you really chose that school, huh? Hindi naman halata na gusto mo akong makasama." Tumaas ang isang sulok ng labi ko habang nakasandal sa sandalan at naka-cross ang mga braso.
"You can assume things, it's free. But don't end up being delulu. It's not good, bro."
"What... did you just... say?"
Hindi niya ako pinansin at tumayo na. Napamura na lang ako nang tuluyan na niyang iniwan. I just finished my meal and after that I had a call from my friends. Nasa labas na raw sila ng bahay. Sinurpresa ako ng mga gago. Akala mo naman nakakatuwa. Pupunta ba naman nang walang dala. Sawa na kami sa mukha ng isa't isa pero mas okay na ito kaysa si Kessiah ang makita ko.
"Gigil ah," pansin ni Gelo nang ratratin ko ng baril ang kalaban.
We were playing Call of Duty in my room. Magba-basketball sana kami kaso kaka-restock ng beer sa fridge dito sa kuwarto ko kaya nauwi kami sa inom at laro.
"She will be in MHU sooner."
"Magta-transfer siya?"
"Ano pa nga ba?"
