Δύναμη και Μαγεία 2: Η ιστορία του Έβαν

Κεφάλαιο 17

Ο Κάιν ακροβατούσε μεταξύ ζωής και θανάτου. Ένιωθε πως βρισκόταν στην κόλαση, μπορούσε να νιώσει τη θερμότητα της λάβας γύρω του. Δεν μπορούσε να κινηθεί, ήταν ξαπλωμένος στο έδαφος πιο αδύναμος από ποτέ και οι αλυσίδες τον κρατούσαν ακόμα δέσμιο. Μπόρεσε με το ζόρι να ανοίξει τα μάτια του. Βρισκόταν όντως σε μια τεράστια σπηλιά, πάνω σε μια πλατφόρμα που υψωνόταν σίγουρα πάνω από καυτή λάβα.

«Σκοτάδι...» μονολόγησε. «Πόσο καιρό βρίσκομαι εδώ στο σκοτάδι; Φαίνεται ότι έχασα όλες μου τις αισθήσεις... Το όνειρο μου είναι τώρα τόσο μακριά...»

Μπροστά του εμφανίστηκε ο Άρχοντας Δαίμονας.

«Χρειάζεσαι τη βοήθεια μου! Ο θλιβερός πολιτισμός τους θα γίνει στάχτη.» του είπε με τη γνωστή σατανική χροιά στη φωνή του. «Ο δρόμος για το όνειρο σου είναι στρωμένο με πτώματα!» συνέχισε φωνάζοντας και γελώντας σατανικά.

Τότε ο Άρχοντας Δαίμονας αντίκρισε μπροστά του στην ευθεία να έρχεται ο Έβαν.

«Κάιν!!» φώναξε ο νεαρός βλέποντας τον πρώην λοχαγό του σε καθόλου καλύτερη κατάσταση από την προηγούμενη φορά που τον είδε. Ήταν πάλι πεσμένος στο έδαφος και ακίνητος, με πληγές σε όλο του το σώμα, γυμνός και δεμένος με αλυσίδες. Πλησίασε τρέχοντας και τραβώντας στο σπαθί του.

Η Λόρεαν δεν είχε έρθει μαζί μέσα στη σπηλιά. Για ακόμα μια φορά δεν την άφησε. Θα ήταν πολύ επικίνδυνο για εκείνη και επιπλέον, δεν ήθελε να αντικρύσει ξανά τον λοχαγό τους έτσι.

Κοίταξε με θάρρος και μίσος τον Άρχοντα Δαίμονα. Μόλις ζύγωσε όμως, αυτός ύψωσε τα χέρια του και το σώμα του Κάιν εξαφανίστηκε μέσα σε κίτρινες φλόγες.

«άργησες πάρα πολύ! Ο νέος Άρχοντας Δαίμονας έρχεται!» φώναξε με σατανική χαρά. Τότε μια απόκοσμη λάμψη και φωτιά τον έσπρωξαν προς τα πίσω και στη θέση του Άρχοντα Δαίμονα εμφανίστηκε ένα πολύ τρομακτικό τέρας. Έμοιαζε με δράκο, είχε χρώμα γκρι και φαινόταν το δέρμα του να είναι αδιαπέραστο από σπαθί. Το κεφάλι του είχε δυο κέρατα και τα δόντια του ήταν μεγάλα και γαμψά. Τα μάτια του κίτρινα και απόκοσμα, και όμως κάποιον θύμιζαν στον Ιβάν...

Ένα δεύτερο ολόιδιο κεφάλι βγήκε από το σώμα του τέρατος και έτσι και τα δυο επιτέθηκαν στον Έβαν. Το ένα πετούσε παγωμένες σφαίρες, το άλλο κίτρινες μπάλες ηλεκτρισμού οι οποίες στη συνέχεια γίνονταν ομίχλη και τότε βγήκε και ένα τρίτο κεφάλι το οποίο είχε κόκκινα και πιο μεγάλα κέρατα και πετούσε μπάλες φωτιάς. Ο Έβαν δέχτηκε όμως μερικά χτυπήματα από τις παγωμένες μπάλες. Χωρίς να πτοηθεί καθόλου όρμησε στο κεφάλι με τα κόκκινα κέρατα, θεωρώντας πως αυτό ήταν το κύριο κεφάλι και το χτύπησε με το σπαθί του. Εκείνο έκανε πίσω για λίγο και ο Έβαν πολέμησε με τα άλλα δύο. Σύντομα ξαναβγήκε και το κυρίως κεφάλι.